მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...12...

აბა გაიღიმე ჩემო ლამაზთვალებავ-სასწავლებლის კართან მისულს ნინიმ მიუგო-ამ დღეებში მემგონი 20 წლია სიცოცხლე მოგაკლდა.ხომ უნდა ავინაზღაურო...აბა გაიცინე მიდი ჰა... ხედავ ლაშიკო გვიახლოვდება,ნეტავ ახლა რით ვასიამოვნო?-სასაცილოდ გაფშიკა ტუჩები,ცალი მუხლი

"რა ძნელია"

რა ძნელია,როცა ირგვლივ ღამე ტირის, მყუდროებას არღვევს მხოლოდ ფოთოლცვენა, შენ კი დგეხარ ძველებურად პაემანზე ელოდები,თუმცა იცი აღარ მოვა! თუმც მას ესმის ეს ძახილი ძველებური იცის,შენთვის ეს ძახილი არის ლოცვა იცის მიხვალ მის სახლის წინ,იცის,მაგრამ

იყალთოელი ბიჭები ,,ეშმაკი,, (ნაწილი 12)

საბძლიდან გამოსულმა სნაიპერმა პირდაპირ დაღელაანთ ვანუას სახლისაკენ გასწია. მიდიოდა ბიჭი და თან ფიქრობდა: როგორ მოეხერხებინა ქამრების წამოღება, თუ ნიკო შინ დახვდებოდა.

მდოგვის ეფექტი [ნაწილი პირველი]

-მაკოცე, - ახოვანი, სიმპათიური მამაკაცი დაჟინებით სთხოვდა კოცნას. -გაკოცო? ვინ ხარ? - ყურებს არ უჯერებდა და დიდრონ თვალებს დაბნეული ახამხამებდა. -დემნა აბაშიძე ვარ და რომ გეუბნები მაკოცე, უნდა მაკოცო! - შავი თვალები დააბრიალა.

ბურდული და სხვა კატასტროფები (5)

-არ მინდა გატკინო და ნუ მაიძულებ-მილიმეტრებით დაშორებული დამყურებს ზემოდან და მეორე ხელსაც ზურგს უკან აცურებს. აი მე კი ძალიან მინდა გატკინო! გათავისუფლებული მარცხენათი მკლავზე ვბრწკენ -აუ მწარეა ზღარბო-ლეკვივით აწკმუტუნებული მთელი სხეულით მეკრობა,

ტარიელ ხარხელაური

“არც არაფერი მახარებს, არც არაფერი მწყინს, მზარავს ლანდების ხარხარი, ხმაური მზარავს წყლის.ხმაური მზარავს წყლის. გარეთ ხბო ბღავის სახარე, კოკისპირულად წვიმს.

დები 3 თავი

თვალი რომ გავახილე ვერავინ დავინახე თვალი ვერეავის მოვკარი მხოლოდ ექიმი შემოვიდა და მითხრა; - სოფო, თქვენ დაგჭრეს ამიტომაც პოლიციამ უნდა დაგკითხოთ მზად ხართ? არვიცოდი რა მექნა მემხილა ჩემი და ? და მკაცრი ტონით ვუთხარი - დიახ მზად ვარ.

უიმედო სიყვარული

დილა თავის ტკივილით იწყება,არა რა ბოლო ჭიქა არ უნდა დამელია,გავახილე თვალები და გვერდით ჩემი ძმა და მისი ძმაკაცი და ჩები ბავშვობის უიმედო სიყვარული წვანან,ძლივს წამოვაყენე,როგორც ჩანს ამათმა უფრო ბევრი დალიეს, -აუუუუ ფუფალ,ჩემ თავს გაფიცებ ბორჯომი

მონტე-კარლო (2თავი)

სიბნელეში იდგნენ დემიენი და ელინი.ღამის არ ეშინოდა გოგონას,პირიქით,დღის ნათელს ასეთ სიბნელე ერჩივნა.პატარაობაში ყოველ საღამოს,ის და მამამისი სასეირნოდ გამოდიოდნენ.იხსენებდა ელინი იმ დროს,როცა შეშინებული თავის პაწაწინა ხელებს მამას შემოხვევდა,იმას

შემთხვევითი არჩევანი(ნაწილი15)

დემეტრეზე რომ გაიგებს? ბავშვი რომ წამართვას, მერე რა მეშველება? არა, ვერ წამართმევს. არ გავატან. მთელი ძალით ჩავეხუტე შვილს და ცრემლები გადმომცვივდა. მთელი ძალით ვეკვროდი, არვიცი როდის ჩამეძინა. დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა, გვერდი მობეზრებულმა