სიხარულით სავსე ერკეს პასუხი მილოცვაზე...

ყველამ ძალიან გამახარა, ყველამ აბსოლუტურად! საოცრებები ხართ... არ დაეტია ჩემი კომენტარი საიტზე (გოგას რა ვუთხარი, ცოტა ზღვარი გაზარდოს მაინც) და ამიტომ სიახლედ ვდებ ჩემს პასუხს, რომელიც გეკუთვნით თქვენ, ვის გარეშეც მე სიყვარულის ჯადოქარი ვერ

ბამბის ნაყინი! 4

-რა შეფასებებია,-გადაიხარხარა ნიკამ,-ზვიადი ჩანდა?-გაიმეორა მისი ნათქვამი,-მოვიდეს ერთი ვკითხო,-და ოთახში შემოსულ გიგას გაუსწორა მზერა,-რატომ ზვიადობ?-დამჯდარი არ იყო ნიკამ რომ ჰკითხა

ბამბის ნაყინი! 3

ნენეს დანახვაზე ტასო გახარებული გამოვარდა ოთახიდან და დედას ფეხებზე შემოეხვია -მომენატლე,-ზემოთ ახედა გოგონამ ნენეს,-დღეს იცი ჩვენი ბედნიერი ოჯახი დავქატეთ

ჭირვეული სტუმარი (23 თავი)

- ეს როგორ? გამოდის ბიძაჩემსაც უყვარდა? ასე როგორ გაიმეტა? ეს რა უცნაური სიყვარულია?! - თითქმის ვკიოდი, აშკარად ისტერიკაში მყოფი, ლევანს აღარ ვუსმენდი, მამუკაზე გამწარებული მუშტებს მას ვურტყავდი მკერდში, თითქოს ასე ვცდილობდი ტკივილისგან

ბამბის ნაყინი! 2

-რა ღირდა? -ფასს რა მნიშვნელობა აქვს? -უნდა დაგიბრუნოთ,-ნენეს ნათქვამზე მამაკაცს ხარხარი აუტყდა -რა უნდა დამიბრუნოთ,ტასოს ვუყიდე,თქვენ რა შუაში ხართ,-დასერიოზულებულმა თქვა და გოგონას დახედა,-შეხვედრამდე, ჩემო ლამაზო,-თვალი ჩაუკრა ტასოს -შეხვედრამდე

ბამბის ნაყინი!

-უკაცრავად,ხურდა ხომ არ გექნებათ? -ვერ გავიგე! -ათ-ლარიანს ხომვერ დამიშლით? -როგორ? -ბავშვს ნაყინი მინდა ვუყიდო -მე გკითხეთ,რა უნდა ქნათ? -მითხარით რომ არ გაქვთ,ამდენი დრო სად მაქვს -5 ლარიანები გაწყობთ? -დიახ! მამაკაცი ჯიბიდან საფულეს იღებს და

ჭირვეული სტუმარი (22 თავი)

ოცდამეორე თავი ნერვიულად ვცემდი ბოლთას, დასამშვიდებლად ახლოს მოკარებასაც კი ვერ ბედავდნენ. სავარაუდო ვერსიებთან დაკავშირებით ტვინი გამალებით მუშაობდა. ტელეფონი რა თქმა უნდა მამუკასაც გამორთული ჰქონდა. ვფიქრობდი და ვერ ვხვდებოდი, ასეთი რამ რისი

ჭირვეული სტუმარი (21 თავი)

ალბათ ყველას ჰყავს ადამიანი, რომლის გამოც ნებისმიერ სისულელეს ჩაიდენს, ვის გამოც სიცოცხლესაც კი დასთმობ. ასეთები ჩემთვის ტყუპები იყვნენ. ჩვენს შორის არსებული ასაკობრივი სხვაობის გამო, მათ დედ-მამის შვილებად ვერც აღვიქვამდი, უფროსი ძმის სტატუსი

sms 10 თავი

- „მე შენი დაცვა მინდა.“ - ისევ ბუბუნებს ჩრდილი და კედლისკენ იწევს. - მადლობა, მაგრამ მე არ მჭირდება დაცვა. - სიტყვას ვერ ვამთავრებ, რომ ჩრდილი მოულოდნელად ჩემთან ჩნდება, ეს წამის მეათასედში და ისე სწრაფად ხდება, რომ თვალის დახამხამებას ვერ ვასწრებ.

გზა სადღაც გაქრა! 8

-ნეტავ როგორია,დაკარგო ადამიანი,რომელიც არასოდეს ყოფილა შენი!-თქვა და თვალებში ისე ჩამაცქერდა,თითქოს ჩემი ფიქრების წაკითხვა უნდოდა.მე დავდუმდი. დავცილდი და წავედი სახლისკენ-შეგიყვარდა?