კაცი, რომელსაც ყველაფრის შეცვლა უნდოდა (სრულად)

-ყველაფერი უნდა შეიცვალოს. - აღელვებული სიტყვები გაისმა და ნაწილი ქარს გაჰყვა. ხალხი წრეზე ერთ ადამიანს გარს ახვევია და ყურადღებით, გაოცებული სახეებით აკვირდება. მოლაპარაკის სახელი არ ვიცი. თავს „მხსნელს“ უწოდებს, თუმცა ალბათ უფრო იმას ჰგავს,

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (6 თავი)

სულ რაღაც ცხრა თვეში ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვალა. მყავს პატარა ბიჭუნა. ხმათა უმრავლესობით გადავწყვიტეთ (ხმათა უმრავლესობა მე და ვახო ვართ, ტატიანა კენჭისყრაში არ მონაწილეობდა) რადგან პატარას მამის გვარი არ აქვს,

ნაკვალევი მეორე ნაწილი 4 თავი

საკუთარი თავით კმაყოფილნი ქისტაურთან დავბრუნდით. ჩემი ჭრილობა არ იყო საშიში, ტყვიამ მკლავის რბილ ნაწილში გაიარა. იარა სწრაფად დამიმუშავეს და მჭიდრო სახვევი დამადეს. რამოდენიმე დღეში მისი არსებობაც კი დამავიწყდებოდა. ჯემალი ემოციებს ვერ მალავდა.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 16

-ყოველდღე უნდა მოხვიდე და ლექციები მიკითხო,თუ როგორ გიჟდები ჩემზე და უჩემოდ სიცოცხლე არ შეგიძლია,-შევხედე ცინიკური ღიმილით და მაგიდას მივუჯექი,გაბრიელი კი გაუნძრევლად იდგა და თავზე დამშტერებოდა.

სექსუალური მე (თავი 1)

-დღეს რაღაც ახალი სუნამოს სუნი აგდის არა? -შენთვისაა-ვიღიმი და ვუახლოვდები.წამზე ნაკლებში მისი ხელები მიპყრობს,წელზე მხვევს ხელებს და ნელ-ნელა ზემოთ მიდის,თან მისი ტუჩები მეხება და ხავერდოვნად მელამუნება კისერზე,მეც ვეხები ტუჩებით მის სახეს და

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (3 თავი)

ასე დაიწყო ექსტრემითა და თავგადასავლებით სავსე ახალი ცხოვრება ჯემალ ქისტაურთან ერთად. გვერდიდან არ მიშორებდა. ის ჩემთვის უფროს მეგობრად იქცა, უზომოდ დიდ პატივს ვცემდი, სიცარიელე რომელსაც ჩემი ოჯახისა და მეგობრების მონატრებით განვიცდიდი ამ ადამიანმა

მჯერა

მჯერა ბედისწერის ძალის, ვიცი ცხოვრება ერთია დასასრული ზღაპარივით, ბედ-ნიერი ფინალია, იყო შენთვის, ჩაკეტილი, მისთვის არ დაბადებულხარ დაითვალე სიყვარული და არა ის, ვისაც სძულხარ.

Chocolate 8 თავი

კითხვები თავს მატკიებს,პასუხზე გული მერევა...თავბრუსხვევა იმატებს,სული მეხუთება,იმ გარემოსაც ძველებური ხიბლი აღარ აქვს,არც მე განვიცდი მასთან ყოფნის კმაყოფილებას.ქარი სახეზე მელამუნება და ყურში ჩურჩულით ცოდვის ჩადენაში მამხელს.არ შემიძლია გაჩერება

ნისლებში მარტოსულობა

ნისლებს მიღმა კვლავ კიდევ ერთი დიდი კარია, მე სიცივე მკლავს რაც მახსენებს ამინდს ქარიანს, და მეც ავენთე მარტოსული სიგიჟით მკვდარი, ყველა დროება რაც კი მინახავს,

ქვეყანა პოეტებს კლავს!

ქვეყანა პოეტებს კლავს, ქვეყანა პოეტებს აგიჟებს თან ავადმყოფობას ჰგავს, რადგან ემსგავსება საგიჟეთს. და ცხოვრება ზღაპარს თხზავს, ვირწმუნოთ ჩვენივე ქმნილების