ბედნიერება გაზიარებით (45)

_წყალს გადავივლებ მე და ვიძინებ მერე. - თქვა უცებ თორნიკემ და პერანგის ღილების შეხსნა დაიწყო, თან აბაზანისკენ გაემართა. გვანცამ ამოისუნთქა და ჩანთა გახსნა. საღამური ამოიღო და ავალიანის ბაზანიდან გამოსვლას დაელოდა.

ერკე მიდასი... დრაკონების დაბრუნება (13)

ლავეანდრას გულწრფელი სიტყვები გულში თბილად ჩაეღვენთა უგვარდს და იმედი მიეცა, რომ ისინი ერთად იქნებოდნენ. სწორედ ბედისწერის ძალამ უკარნახა და იქ მოახვედრა, სადაც გოგონას დახმარება სჭირდებოდა. მან იხსნა არა მარტო ტანჯვისგან, არამედ სულიერად შერყევასაც

ნაკვალევი (17-18 თავები)

რამდენიმე დღე დამჭირდა ყველაფრის გასაანალიზებლად. თითქოს შინაგანად ვემზადებოდი სალომესთან შესახვედრად. უნდა ამეწონა თითოეული სიტყვა, ფრაზა. ვიცოდი მისი ფიცხი ხასიათის ამბავი. არ მინდოდა ჯიბრით ისეთი რამ გაეკეთებინა, შემდეგ სანანებელი მქონოდა.

ნაკვალევი (15-16 თავები)

საპატრულო პოლიციის ეკიპაჟი და სასწრაფო მანქანა თითქმის ერთდროულად მოვიდნენ. თუმცა სასწრაფო დახმარება აღარ გვჭირდებოდა. თავდამსხმელი გარდაიცვალა. ამ წუთებში როლები უკვე გაცვლილი გვქონდა, ის დაზარებული გახლდათ, მე კი - მოძალადე, მკვლელი

ერკე მიდასი... ნამდვილი კოცნა (12)

-ხშირად მგონია, რომ ყველაფერს არასწორად ვაკეთებ, რომ ცხოვრება ის ადგილია, სადაც მუდამ შეცდომები უნდა დაუშვა და გამოსასწორებლად ვერაფერს გახდები. - ძლივს აკანკალებული ხმა ამოიღო ლავეანდრამ და ცეცხლის წინ ჩაიცუცქა. უკვე კარგად ნავახშმევს ძილი მოერია,

ერკე მიდასი... ქალღმერთი (11)

ქალის კივილმა შეძრა ტყე. უგვარდი მთელი ორი საათი სრულ სიჩუმეში დაბოდიალობდა, ისიც კი იფიქრა, რომ დაიკარგა, მაგრამ არ ნებდებოდა. ახლა კი გარკვევით ესმოდა ქალის ხმა, რომელიც საშველად იხმობდა. -მიშველეთ! - სამხრეთიდან მოდიოდა ხმა და მეფეც იქითკენ

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 14

-ახლა ის დროა სახლში მიმიძღოდე და ყავას მიდუღებდე,-მეუბნება გაბადრული გამომეტყველებით. -ბოდიში,მაგრამ შენს დაპატიჟებას არ ვაპირებ,-მივუგე გაღიმებულს და ჩემი ნათქვამის მერე დასერიოზულდა.

ორი რამ,რისიც მწამდა

ის ჩემზე გაცილებით უფროსი უნდა ყოფილიყო, რადგან მახსოვს, რომ ეს იყო ერთ - ერთი, რაც მისკენ მიმავალ გზას მიღობავდა. მახსოვს მაშინ რაღაც უცნაურად მოძრაობდა, მაშინ, როცა პირველად ვნახე...

ნაკვალევი (13-14 თავები)

არის საქმე. რომელსაც მხოლოდ მოვალეობის გამო ასრულებ, და არის როცა გულით გიყვარს და მტელი შენი არსებით იცლები. საბედნიეროდ ჩვენ სწორედ მეორე კატეგორიას ვეკუთვნოდით. დილით ერთად მივდიოდით, საღამოს გვიან

ბოლო ამოსუნთქვა!

- ცოტახნით - აგრძელებდა იგი - შემოდგომის ჰაერი მჭირდება, გემუდარები, ნუ გეშინია არაფერი მოხდება, მე კარგად ვარ - მიუახლოვდა დედამისს და ხელები მოხვია წელზე - დამრთე ნება, სულ ცოტახნით, ისედაც მოვწყდი სამყაროს - უთხრა თვალებამღვრეულმა.