Blue Jeans (III ნაწილი)

სიმღერის მოსმენით და სულელური ფიქრებით გართულმა, გამოფხიზლება მხოლოდ მაშინ მოახერხა, როცა მოპირდაპირე ქუჩიდან მომავალი მაღალი, შავთმიანი, ცისფერჯინსიანი სილუეტი დაინახა, სიგარეტს რომ აბოლებდა.დაიბნა, თვალები რამდენჯერმე დაახამახამა

ბედნიერება გაზიარებით (22)

მალულად აპარებდნენ თვალებს ერთმანეთისკენ. გული ერთნაირად უცემდათ. ჭკუიდან შლიდა ორივეს, ასე ახლოს და ამავე დროს შორს ყოფნა ერთმანეთისგან.

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 10

ზაფხულის ერთი მშენიერი დღე იყო..-მაგ ბიჭს ჭკუიდან გადავიყვანთ-დამპირდა ლაშა და გველურად ჩაიცინა. მეც გავიცინე და თავი მხარზე ჩამოვადე. იმ ამბის მერე 1 კვირა იყო გასული რატი არ შემხმიანებია მე კი კვლავ მარტო ვარ სახლში, არ ფიქრობენ დედაჩემი და

ვნებებზე მოთამაშე[11]

-დათო,დათო!-მეგობრების ხმა არ წყდებოდა..-ის-ის იყო რაღაც უნდა ეთქვა ბიჭს,როცა მარიტა წამოწია და თქვა,ჯერ კიდევ დამრჩა საჩუქარი. -ბექა,მოდი-უცნობი და სიმპათიური ბიჭი წინ გამოსწია და ნიაკოს შეხედა-ეს ბექაა,ჩემი შეყვარებული,ამ ამბავს შენი დაბადების

Blue Jeans (II ნაწილი)

და იმ წამს როდესაც ისინი ერთმანეთს თვალებში უყურებდნენ,ისე ჩანდა თითქოს სამყარო გაჩერდა.ჩხუბი შეწყდა.ყველა გაქრა.და დარჩნენ ისინი. ორნი.ცისფერჯინსიანი და ცისფერთმიანი.-აახვიეთ აქედან და ამ გოგოს გადაუხადეთ მადლობა. - დაისისინა გიგამ, კიდევ

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 9

დილით რომ გამეღვიძა თითქმის იგივე პოზაში ვიწექით, სწრაფად ავწიე თავი და მძინარ რატის დავხედე, ბოროტულად ჩავიცინე და სწრაფად ვკარი ფეხი, პირველ ცდაზე ვერაფერი ვქენი, თუმცა მეორეთ უკვე მთელი სხეულით მივაწექი, მალევე გაისმა ძირს დაცემის ხმა, შემდეგ

ვნებებზე მოთამაშე[10]

სიზმარშიც კი დათოს ხედავდა..თავი სამოთხეში ეგონა,გამოღვიძებაც არ უნდოდა,ეზარებოდა ამდგარიყო და დღე თავიდან დაეწყო..თითქოს წინა თარიღში ჩაკარგვაზე ოცნებობდა.. -გათენდა?-ოდნავ წამოწია და მარიტას შეხედა.

Blue Jeans (I ნაწილი)

-მე მგონი მიყვარხარ! - წამოიძახა აღფრთოვანებულმა ბიჭმა. გოგოს სახეზე ღიმილმა გაჰკრა, ვის გადავეყარეო და ჰკითხა:-მგონი? -არა, უკვე ზუსტად ვიცი, მართლა მიყვარხარ! - სიცილით თქვა ბიჭმა.-რატომ? -რა ვიცი, ლურჯი თმა გაქვს და. - გოგონას სახეზე ირონიულმა

ბედნიერება გაზიარებით (21)

მხიარულება გრძელდებოდა. უკვე ღამის თერთმეტი საათი იყო. ჭიშკარი მანქანის ფარებმა გაანათეს. ყველას მზერა იქითკენ იქნა მიმართული. შენგელია ფეხზე წამოდგა რეტდასხმული. მანქანა ავალიანის იყო.

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო{8}

გავიგე როგორ შემოვიდა ოთახში ვიღაც, შემდეგ კი საწოლზე დაჯდა -ბუუ-შეკივლა ლიკამ და სიცილი დაიწყო. შეშინებული შევხტი და იმედები გამიცრუვდა რატის მაგივვრად ლიკა რომ შემრჩა ხელში. -რაგინდა შენ აქ?-მისკენ გადავბრუნდი და აწყლიანებული თვალები მივანათე,