ვნებებზე მოთამაშე[4]
-რა გჭირს ბიჭო? იმ დღესაც დედაშენმა რაღაც ვერ არისო. -აუ,კარგი რა -მხარზე ხელი დაარტყა ირაკლის და ისევ კომპიუტერს მიუჯდა.“ამ ეკრანს რომ აკრულხარ,ის გოგო კი არ გადმოხტება და ხელებში ჩაგიხტება“-მეორე „მემ“ უფრო გააღიღიზიანა ბიჭი. -წამო,რა-ბოლოს ძლოსბედნიერება გაზიარებით (18)
_არაუშავს. - უკან მოუხედავად უთხრა ავალიანმა და კიბეები სირბილით ჩაატარა. - დაჯექი. - მაქანის კარი გაუღო. - ეს ჩვენი ბოლო შეხვედრა იქნება, ამის შემდეგ აღარ დაგელაპარაკები, მითუმეტეს ჩვენს თემაზე და საერთოდ აღარ დაგენახვები.ბედნიერება გაზიარებით (17)
_რა გაეწყობა. რახან ასე გსურს... - წარმოსთქვა ირონიით წამიერი დუმილის შემდეგ. - გადადი, მანქანიდან!.. - დააყოლა მერე. ნათქვამი ხმამაღალი გამოუვიდა. გვანცამ უხმოდ გააღო მანქანის კარი და ხმაურით, თითქმის მიჯახუნებით დაკეტა.ვნებებზე მოთამაშე[3]
-ისე კარგი გოგო იყო-დათომ ძმაკაცს გაუბა საუბარი. -რომელი?-მხრები აიჩეჩა ზურამ და მექალთანეს თვალი ჩაუკრა. -ნიაკო ერქვა.დიდი ხნის წინ,რომ შევხვდი კინოში..-ნიაკოს დაბერილი ტუჩები გაიხსენა და ნერწყვი მოადგა.სიყვარული წარსულიდან[დასასრული]
-მოულოდნელო სანტავ!-გავუღიმე ჩაჩუას. -გილოცავ ახალ წელს-საათს უყურებდა და,როცა თორმეტი გახდა მხოლოდ მაშინ ამოიღო ხმა და საჩუქარი გამომიწოდა. -მეც გილოცავ-გამოვართვი და თბილად გავუღიმე,თანვანიშე,შემოდიო,მაგრამ ის ჯიუტად ზღურბლზე იდგა და ფეხსაცარბედნიერება გაზიარებით (16)
გვანცამ მობილური მოიმარჯვა და ახალაძესთან დარეკა. _პაატა... _რა ხმა გაქვს, რა გჭირს? - შეშფოთდა ბიჭი. _სად ხარ? _სახლში ვარ.. მოვიდე? _მოდი ჰო, რა.. დღეს ვერ შევძლებ ლექციების ჩატარებას. თავი უნდა გავინთავისუფლო.ვნებებზე მოთამაშე[2]
ფეხები თითქოს მას აღარ ეკუთვნოდა,გეგონებოდა გაქურდესო,თუმცა განა ასე არ იყო! ითამაშეს მის ვნებებზე და შემდეგ დაწუნებული საქონელივით უკან გამოუშვეს!სიყვარული წარსულიდან[10]
-ჩემმა შვილმა,როგორც იქნა სერიოზულად შეხედა ქალს-ირონიით საუბრობდა მამაკაცი.მის სიტყვებზე თავი უკან მივტრიალდი და ხელები სახეზე ავიფარე. -დემეტრე,მიშველე-წავილუღლუღე,მაგრამ მამაკაცს თანათგრძნობა არ გამოუჩენია.ვნებებზე მოთამაზე [1]
ნიაკო გაათკეცებულ ენერგიასა და ჟრუანტელს შეიგრძნობდა.მუცელში რაღაც სიმაგრე იგრძნო.ცოტა ხანში შიშველ მუცელზე შეიგრძნო დათოს ხელი,რომელმაც ზურგიდან ნაზად მიიკრა და კისერზე შეახო ვნებიანი ტუჩები.გოგონას ისე ყნოსავდა,თითქოს ეს უკანასკნელი ყვევილის საამოსიყვარული წარსულიდან[9]
თავი უკან გავწიე და უცნობის მკლავებში ქათამივით ავფართხალდი.“ჯერ თორმეტი საათი არაა და თადარიგი დაუჭერია“-გავიფიქრე და შეშინებულმა უკან მივიხედე.ალექსის დანახვაზე სახეზე ზიზღმა გადამირბინა.“უტიფარი არსება“-გავიფიქრე,მან კი ირონიით შემომხედა.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.