16 ნოემბერი ბაგრატიონზე (სრულად)

ღრმად ჩაისუნთქეთ! ამოისუნთქეთ.. ჩვენ ვიწყებთ! სად ვართ? ბაგრატიონზე. რატომ? რატომ და მიტომ! ალექსი ჯიოევი რომ ცხოვრობდა იქ მაგიტომაც!

სული ტალახისთვის ცოდვაა ციციკორე (სრულად)

ის პატარა გოგო ღმერთს არ მოუკლავს, ბედისწერას არ დაუჩეხავს და ძაღლებისთვის განგებას არ უჭმევია, თუ ღმერთი ხედავდა იმ ღამეს ორივემ რა გავაკეთეთ, როგორც ჩანს წინააღმდეგი არ იყო, მას მერე ერთი რამ ვიცი, ღმერთს სამყარო ასეთი არ შეუქმნია...ამას ჩვენ

ღალატი(სრულად)

მახსოვს,შუა დეკემბერში,სულ რომ ფარატინა მაიკით ყოფილიყო,აბუზულს რომ დამინახავდა,გაიძრობდა,მომახურავდა,კისერს გამომიწევდა. –მოდი,ცხვირი წაგყინვა,გაითბეო–ო და მეც,დაბარებულივით,წამში მოვხვევდი კისერზე ხელებს და თბილს კისერში ჩავრგადი მოყინულ სახეს.

semper femina (სრულად)

-ნანო მოჰყავთ,ხალხოო!-ქუჩის სიმყუდროვეს საზარელი ხმით არღვევდა ათიოდე წლის ბიჭი,ნარბენს სუნთქვა გახშირებოდა. ოფლით დაცვაროდა წითელი მაისური. ფეხები სულ გატალახიანებოდა. ყველა კარზე აბრახუნებდა. ფანჯრებში გაფართოებული თვალებით იყურებოდა.

ჩემი სიყვარულის ისტორია (სრულად)

ომას ვუყვარდი,მეც მიყვარდა,ერთმანეთი გვიყვარა. სულმოუთქმელად. ყველაზე მტკკივნეულად. წარმოუდგენლად გვიყვარდა. იყო ჩვენს ურთიერთობაში რთული პერიოდებ. იყო ჩხუბიც,იყო დავიდარაბაც,ყველაფერი იყო.

ლუი,BVLGARI და PARLIAMENT(სრულად)

-თქვი,ბოლოს და ბოლოს თქვი და დავამთავროთ,მეტი აღარ შემიძლია-გამწარებული ღრიალობდა ბიჭი,გაცეცხლებული თვალებით უყურებდა მის წინ მდგარ გოგოს. დავიდოვს მოუკიდა. გოგომ პარლამენტს. -თუარ იტყვი წავალ და კისერს გამოვჭამ,კიარ გამოვჭრი?გამოვჭამ და იმას

ლილიანა (სრულად)

–ლილიანა. ლილი. ლილიკო. საოცარი გოგო იყო. საოცარზე საოცარი. სუფთა და ქათქათა. სუსტი და ლამაზი. მაღალი და ტანადი.

ერთი ვარდი (სრულად)

სიცოცხლეს ადამიანი სიკვდილის შემდეგ იწყებსო.. არვიცი,სადღაც წავიკითხე და მახსოვს,მაშინ სიცილადაც არ მეყო.. ახლა რომ მკითხოთ,სიცოცხლე სწორედ სიკვდილის შემდეგ იწყება. ასე,ერთი შემთხვევით გარდაიცვლები და მერე მკვდრეთით აღმდგარივით განაგრძობ არსებობას.

გზა ხიდის მოაჯირამდე (სრულად)

ვინი ჩემთვის სიცოცხლის წყარო იყო დაბადებიდან. მხიარულად დავიწყეთ და მოაჯირამდე მიგვიყვანა გზამ. თუმცა,არ ვუჩივი ბედს. თუ სიკვდილს ბედნიერებამდე მივყავართ,დაე ცხოვრების გზამაც მიმიყვანოს ხიდის მოაჯირამდე. ვინი იყო ჩემთვის დასაბამი,ვინი იყო ჩემთვის

სისხლიანი რომანტიკა (სრულად)

დამნაშავეებად არ იბადებიან..ცხოვრება ქმნის მათ სასტიკ შურისმძიებლებად. ოქროს ლანგრით მიართმევს ხოლმე სასტიკ წესჩვეულებებს ჯერ კიდევ პატარა ბავშვებს და მერე მწარე ცრემლებით აზღვევინებს თითოეულ ბოროტმოქმედს ჩადენილ სისასტიკეს.