ვნება (მეათე ნაწილი)

-ძნელია სიცილი შეიკავო,როცა შენს წინ, დიდი ზომის სვიტერში წიწილასავით ჩამალული ქალი დგას,ამით მისი სხეულის ვერცერთ მიმზიდველ ნაწილს ვერ ხედავ და მეტი მონდომეთ ცდილობ მის შეცნობას.რა იმალება შენში,ეკატერინე?

ვნება (მეცხრე ნაწილი)

სასტუმროს ნომერში ფანჯარასთან ვზივარ და ცხელ ჩაის ვსვამ,გარეთ საშინელი ამინდია,წვიმს,მართალია მიყვარს წვიმა,მაგრამ ძალიან ცივა და ოთახშიც კი მცივა.დედასაც ღვიძავს ალბათ,უკვე რვა საათია,ნეტავ ჩემი ტელეფონი სადაა? გუშინ ისეთი გათიშული ვიყავი,სად დავდე

ვნება (მერვე ნაწილი)

"მეგობრის ყოლა ნამდვილად გვიხსნის კატასტროფისგან" დაგვიანებით მომივიდა პასუხი,თუმცა ვერ დავკმაყოფილდი. "შენმა მეგობარმა საიდან მოიძია?" ყველაზე უინტერესო,ყველაზე ინტერესიანად მაქცია,ასე არავის ქმედებებს არ დავკვირვებივარ,რატომღაც არ მინდა რამე

ვნება (მეშვიდე ნაწილი)

-ავადმყოფი ცოლის როლში ყოფნა არ მოგბეზრდა? -რას ამბობ,ყველაფერი ახლა დაიწყო,-თქვა და წაბორძიკდა -შენ რა მთვრალი ხარ?-ახლაღა დავაკვირდი ღვინისგან გაჟღენთილ სხეულს და გული ნერვიულად შემიტოკდა

წამიერი ფეთქვა! “1“

-სიმშვიდე შეინარჩუნე,თორემ აღარ მოგისმენ,-უთხრა და ძლივს ამოისუნთქა,ბამბა სპირტით გაჟღინთა და ნაკაწრზე ფრთხილად გადაუსვა,მართას ლოყა საშინლად აეწვა,მაგრამ არ წამოუყვირია,

ვნება (მეექვსე ნაწილი)

იქნებ შენს მომავალს წყვეტს,გამოცდილების არ მქონენი ხარივით ჯიუტად არ უნდა მივიწევდეთ მიზნისკენ,ჯერ მათ უნდა ვკითხოთ ვინც უკვე გამოიარა სიჯიუტის წლები.

ვნება (მეხუთე ნაწილი)

ფინჯანი ხელში ფრთხილად ავიღე,პირთან ახლოს მივიტანე და სული შევუბერე,ჰაერში ჩაის ცხელი ორთქლი აიზიდა,მას სურნელიც აჰყვა,საკმაოდ თავბრუდამხვევი,ყველაფერს გავიღებდი ახლა რომ მარტო ვიჯდე და ჩემთვის ვსვამდე.ჩაის სურნელი ხომ მასაც გავუნაწილე.

ვნება (მეოთხე ნაწილი)

-ისე ცეკვავთ,როგორც დაბოლილი ბულბული,-სიცილით მითხრა მან -გინახავთ ბულბული,რომელიც დაბოლილია და თან ცეკვავს?-ვკითხე და მეც გამეცინა -დიახ,-თავი დამიქნია-ჩემს წინ დგას,-თქვა და ისევ გაიკრიჭა.ზედმეტად საყვარელია.

ვნება (მესამე ნაწილი)

ხელ-ფეხი მიკანკალებს,ხელის გულით კიბის მოაჯირს ვეხები და ისე ავდივარ,ძლივს ვსუნთქავ,შიშისა და ნერვიულობისგან გული დამიმძიმდა,შევიწროვდა და ჟანგბადს აღარ უშვებს თავისთან.

შემოდგომისფერი გქვია!

შემოდგომა აშიშვლებს ყველაფერს და თითქოს მისაწვდომს ხდის იმას რაც ზაფხულმა გაიყოლა. მე ვგიჟდები -შემოდგომაზე მე ვგიჟდები - წვიმაზე და ისევ მე ვგიჟდები - ფოთლებზე ფერად,თვალწარმტაც ფოთლებზე.