მისი ქალიშვილი ( მეოთხე)

ლამაზი სახე ჰქონდა ლევანს. ჯერ ისევ დაჭორფლილი და ბავშვურად მოუხეშავი ნაკვთებით, მაგრამ მაინც საოცრად ლამაზი. მარტო მისი ხვეული, კულულა, ალისფერი თმა რად ღირდა, ანდაც მწვანე ბროლივით ბრჭყვიალა თვალები. მე, შავგვრემანს, ვინ იცის რამდენჯერ

მისი ქალიშვილი (მესამე)

მე ლილუ მქვია!_ ვუთხარი სიჩუმით დაღლილმა. გაეღიმა. _ მე კორბენ დალასი!_ მიპასუხა ღიმილით. _ რას კითხულობ კორბენ?_ ვკითხე სრული სერიოზულობით. ახლა ორივეს გაგვეცინა. _ პატარა უფლისწულს! _ ეგ ხომ ბავშვებისთვისაა?_ ისე გავიოცე, თითქოს მეც ბავშვი არ

მისი ქალიშვილი ( მეორე)

_ნეტავ არასდროს დამედგა ამ სახლში ფეხი იასე!_ ვიცოდი ახლაც კი გულს მოვუკლავდი ამ სიტყვებით.

მისი ქალიშვილი ( მეორე)

_ნეტავ არასდროს დამედგა ამ სახლში ფეხი იასე!_ ვიცოდი ახლაც კი გულს მოვუკლავდი ამ სიტყვებით.

მისი ქალიშვილი ( მეორე)

_ნეტავ არასდროს დამედგა ამ სახლში ფეხი იასე!_ ვიცოდი ახლაც კი გულს მოვუკლავდი ამ სიტყვებით.

მისი ქალიშვილი( საცდელი თავი)

_კეთილი იყოს შენი სახლში დაბრუნება ლუ!

აღიარება (სულ)

სრულებით არასასიყვარულო ამბავი. სწორედ ის არის, რაც ჰქვია.

ხალათიან ქალთა საზოგადოება (სულ)

ვისთვის რა არის ბედნიერება რთული სათქმელია. ვიღაც დედობაზე ოცნებობს, ვიღაც წარმატებულ კარიერაზე, ვიღაც ოჯახზე და სიმყუდროვეზე, ვიღაცას მოგზაურობა უნდა, ვიღაცას სამშობლოში დაბრუნება. შენ ვერ გაიგებ და შენი საზომით გერ გაზომავ სხვის ბედნიერებას.

მავნე (სულ)

_მორჩი ოცნებას დადუნა?_ ვკითხე და თვალებში ჩავხედე. გაეღიმა. _ სინამდვილეში ახლაღა ვიწყებ ოცნებას! _ რაზე ოცნებობ დადუ? _ შენზე, მხოლოდღა შენზე!.... _სინამდვილეში შენ ხარ ჩემი თავისუფლება!_ კოცნასა და კოცნას შორის, თითქოს ჩემს ფიქრებს უპასუხა მან....

ცრურწმენა (სულ)

ამბავი მათთვის, ვისაც უყვარს რეალობისგან ჯადოსნურ სამყაროში გაქცევა. ამბავი სიყვარულზე, მეგობრობაზე და ჯადოქრობაზე, რომელსაც დღეს ცრურწმენას ვეძახით )))))) p.S ჩამქვრალმა გელასნაირმა კუდიანებმა არ წაიკითხოთ P))))))) პუფ!