You saved my life ,შენ ჩემი ცხოვრება გადაარჩინე

მე ანანო ვარ 16 წლის და დეპრესია 2 წელია თან მდევს,თავიდან მაცლის მიზნებს,ოცნებებსა და პოზიტიურ ფიქრებს. ფსიქოლოგთან სიარული დედას მეგობარმა მირჩია ფსიქოლოგმა კი თქვა რომ ჩემი გრძნობები და თავგადასავლები ფურცელზე უნდა გადამეტანა

შენი თვალები

მზეს რომ თვალები ჰქონდეს, რა ფერის იქნებოდნენ ნამდვილად არ ვიცი,ხოლო შენს თვალებში ის სითბო ვიპოვე,რომელსაც სამყაროში ვეძებდი და სწორედ მათ შეუცვალეს პირველად ჩემს გულს ბიძგების ინტერვალი. ნოემბერია,ფანჯარასთან მჯდომი დავარსკვლულ ცაზე

შენი ნათება

მე მიყვარს ის ვისაც ვერ ვეყვარები. მე მინდა მასთან ვისთანაც ვერასდროს ვიქნები. რაც შემიძლია ის შემიძლია რომ ვიყო ჩრდილი მისი თანამდევი. მინდა რომ ვნახო ის სულ ბედნიერი, ამისთვის მზად ვარ დავსთმო ყველაფერი, ოღონდაც იგი იყოს ბედნიერი.

დილის ფიქრები

ნეტავ, შემეძლოს საკუთარი ცხოვრება გადავახარისხო, ადამიანები სხვადასხვა თაროებზე განვათავსო, მაგრამ როგორ გამომივა, როცა საკუთარი ტანსაცმლისთვისაც ვერ მიმიჩენია თავისი ადგილი.

რაში ხედავ ვარსკვლავებს?

ჩემი მეგობარი გამოუსწორებელი რეალისტია. ის მიმტკიცებს, რომ მაგია არ არსებობს, რომ ვარსკვლავი უბრალოდ ცეცხლმოდებული, უშველებელი ბურთულაა, რომელიც რამდენიმე მილიონი სინათლის წელიწადითაა ჩვენგან დაშორებული. მისთვის არ არსებობს ცისარტყელის დანახვისას

ამ წუთას დილა რომ იყოს

მცდელობა, შეიცვალო, გამოხატო, იგრძნო, აგრძნობინო. მუდმივი ტრიალი წრის გარშემო დასახული ფინიშის ხაზის გადაკვეთის გარეშე. >>ეს უაზრო სიტყვათა გროვა უაზრო ემოციებით გამოწვეული უაზრო ბრაზის შედეგია, თუმცა ესეც ემოციაა, მახინჯი, უნაყოფო, მაგრამ

გრძნობს თამაშის პერსონაჟი რას?

Game Over ისმის წყნარი,ოდნავ ბოხი ხმა,ხმა რომელიც ციფრული სამყაროს სცენის სიბნელით გაჟღენთვას მოასწავებს,მანამ სამან გრაფიკული ქალაქი სიბნელით დაიფარება,ალისფერ ცაზე კვლავ ისახება სიტყვები revO emaG მის გვერდი რკალი რომელიც ისრით მთავრდება და

რა ჰქვია ამ გრძნობას?

რასაც დავწერ,არის სრულიად რეალური ისტორია,ლექსებით თუ უბრალოდ ფრაზებით გადმოცემული ტკივილი.

სხვანაირები

თვალწინ დამიდგა ის მომენტი. მინდოდა ყველაფერი ისევ ისე ყოფილიყო. მე და ის. ის და მე. ჩვენ და ზაფხულის ღამეები.

მეეზოვე (ბანალურად)

ყოველთვის მინდოდა მეეზოვეს თავში ჩამეხედა. ჩემებური მეეზოვეს თვალით დანახვა. მისი ფანტაზია უკიდეგანო უნდა იყოს, მისი გამოჩენის არეალი, თითქოს ჰორიზონტი და ფუნჯებია. მეეზოვეს აზრები მუდამ ფერადი მიმაჩნია, მუდამ მწვანე და ყვითელი.