და მაინც.
შენს სულში ერთდროულად ორივეა- ბობოქარიც და მშვიდი ზღვაც. და მიუხედავად იმისა, რომ ეს ყველაფერი ასე კარგად ვიცი, მზად ვარ დაუფიქრებლად გადმოვეშვა შენს ტალღებში... და მაინც“ჯადოსნური ბიმა”
* * * ოთახის ღია ფანჯრებიდან გაზაფხულის ყვავილების მდიდარი სურნელი შემოსულიყო. იქვე მდგარ სავარძელში მოკალათებული ოლივია მონდომებით კითხულობდა სახლის ბიბლიოთეკაში ნაპოვნ წიგნს და თითოეულ წინადადებას თავის ცხოვრებას უკავშირებდა.7:05pm
ვინ ვართ ჩვენ? პირველად, როდესაც შევხვდებით სწორედ ეს კითხვა შეგვიძვრება კანქვეშ და გამოფხიზლებისკენ მოგვიწოდებს, ალბათ საშინელება სწორედ ეს იქნება, როდესაც დაინახავ როგორ დაგცოცავს რაღაც კანქვეშ და გამოსასვლელს ვერ პოულობს, თითქოს შენ ხარ ლაბირინთიყველაფერი ხდება…
ურთიერთობები ხან ირევა, ხან ლაგდება, ხან ვჩხუბობთ, მერე სევ ვრიგდებით, მაგრამ ნამდვლი მეგობრები ყოველთვის ბრუნდებიან… დასასვენებლად წასვლის დღეს მეგობარმა მომწერა და თითქოს შეხვედრა მთხოვა, მერე ისევ გადაიფიქრა და საგონებელში ჩამაგდო, რადგან არმეორე მიუღებელი წერილი
ყველაფერზე გული მერევა და ყველაფერი მძიმეა. აუცილებლად წავიდოდი,რომ არ მეცოდებოდე აქ მარტო ყოფნისთვის,უჩემოდ ხარ მაგრამ მაინც. მერე რაა რომ მარტო მე მიყვარხარ,იმხელაა ეს გრძნობა ჩემში და ჩემს ირგვლივ, შენს ყველა სიყვარულს გადაფარავს.გზაჯვარედინი...
გამიგია, რომ ადამიანები ერთმანეთს ცხოვრების გზაზე ხვდებიან. ამბობენ, რომ მათი გზები იკვეთება. ეს ალბათ გზაჯვარედინებზე ხდება. კარგია მათი არსებობა, ადამიანებს ბევრის შესაძლებლობებს აძლევს, თუნდაც მეორე შანსს...მიუღებელი წერილი
ხმამაღლა ვტირი,რომ გაიგო ხმამაღლა ვგოდებ,რომ გატკინო ხმამაღლა ვკივი,რომ დავცარიელდე რადგან მერე ჩემი საქციელით ოჯახს მეგობრებს და თქვენს მომავალს არ ვატკინო.ახლა ? ხელები მექავება ყელი მტკივა ვეღარ ვხედავდაბადების დღე
ვინ როგორ ხვდება ყველასთვის ერთერთ უსაყვარლეს დღესასწაულს? იქნებ ბევრი ნაცნობ - მეგობარი უნდა გვერდით ჰყავდეს, ან სულაც მხოლოდ ერთადერთი? და რამდენად ამართლებს არჩევანი . . ."ადამიანი"
ვიხედები გარშემო და ვხედავ მომღიმარ,სევდიან,გაბრაზებულ სახეებს როგორ მაინტერესებს რას ფიქრობენ? რაზე ოცნებობენ?რა უნდათ? ნეტავ რას ფიქრობენ იმ ადამიანებზე რომელთაც ესაუბრებიან? საინტერესოა,ფრიად საინტერესო. ადამიანები მართლაც,ნათელი ბნელში
ყველაფერი იქიდან დაიწყო,როდესაც ჩვენ ბედისწერის შეცვლა მოვინდომეთ.ჩვენ არ ვგავდით სხვებს,ჩვენ ვიყავით "ჩვენ", არც სახელები გვერქვა.სამივე დროში ვწერ:წარსულშიც,აწმყოშიც და მომავალშიც,რადგან ახლაც,მერეც,სულ–ჩვენ.ჩვენ მივხვდითტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.