საუკუნო ოცნების დაქალს

მიყვარს ჩვენი ოცნებები,მიზნები და მისწრაფებები.. ყველაფერი რაც ჩვენ გვიკავშირდება.მიყვარს,როგორ ვსაუბრობთ პირადულ პრობლემებზე და საკითხებზე, სულაც ჩვენ ორი მაინც თითქოს მონათესავე სულები,ვართ და გვეშინია არ დავკარგოდ ნახევარი.

უხილავი ძაფის თეორია (მე-3 ნაწილი)

ჩახლართული ამბები ერთი სტუდნეტის პირადი ცხოვრებიდან, რომელიც უცხოურ სერიალის სცენარს მოგაგონებთ, მაგრამ რეალურ ამბებზეა დაფუძნებული. ეს ისტორია დაგანახებთ, რომ როდესაც ადამიანები ერთმანეთთან ვართ დაკავშირებული, ადრე თუ გვიან, მოსახდენი მაინც

საუბარი ფიქრებით

ჩემი ფიქრების ხმაურს, ფონად სხვა ტონალობის "მუსიკა" გასდევდა. როგორც ლექსებშია...რომ კითხულობენ და თან უკან რაღაცა უკრავს, რაც მეტად ემოციურს ხდის კითხვის პროცესს...და მამაო ისევ აგრძელებდა...

შუაღამისას

შუაღამისას შუქი რომ ქვრება, რომც მეძინოს მაინც ვხედავ სამყაროში იმ წუთებში საუკუნოდ ჩამოწოლილ სიბნელეს და მარტოობას.

წერილი ედას

განა არსებობს სიტყვები, ან აზრთა წყობა, რომელიც ჩემს სიყვარულს ბოლომდე გაჩვენებს? აი, ახლაც მესმის, თუ როგორ ზუზუნებენ ტყვიები ჰაერში და ხელები მიკანკალებს.

უხილავი ძაფის თეორია

პანდემიის პირველი ტალღა ახალი დასრულებულია და მთელი საქართველო ცდილობს უმალვე აინაზღაუროს ის დაკარგული სამი თვე, რომლის გატარებაც ხალხს კარანტინში მოუწია. ჩვენც, მთელმა ოჯახმა, ამ წლის გაზაფხული სახლში, ერთმანეთის გვერდით გავატარეთ. წლების შემდეგ,

Don’t leave me…

“ ოკეანეში გადავეშვები და დავრჩები მანდ,თითქოს ოკეანეა ჩემი სახლი."

შეწყვეტილი გულისცემა

-გულისცემა შეწყდა - მესმის სიტყვები და ვნადგურდები. ექოსკოპიის ოთახიდან თვალცრემლიანი გამოვდივარ, მაკანკალებს და თავს ძალიან მარტოსულად ვგრძნობ. -მე ის დავკარგე - ვიმეორებ გაუჩერებლად და გარშემო ვერავის ვამჩნევ, მხოლოდ უაზრო სიცარიელეს.

ჩვენ

სიყვარული ,რომელიც ვერ ვითარდება , ფერფლად გვაქცევს

უსათაურო

ყოველ წელი, სიზმრებად გადიან...და ჩვენ ისევ მარტო ვრჩებით. არავინ რჩება გარეთ და შუაზე გაყოფილ გზაზე, ვირჩევთ მხარეს-უკეთეს მხარეს, რომელიც გვგონია რომ სინათლის სხივებს შემოიტანს ჩვენს ცხოვრებაში.