მძიმე წიგნია ცხოვრება ჩვენი..

არა, მარკესს არ ვბაძავ არანაირად, მაგიური ვერა მაგრამ მწარე რეალობა კია ის რაზეც ვაპირებ ვილაპარაკო.

იმავე მდინარეში

მეორეჯერ ვცდილობ იმავე მდინარეში შესვლას. საკუთარ თავს ვაბიჯებ... მგონია, ახლა მაინც ვირგუნებ კუთვნილ ბედნიერებას... გზა ილევა.. გზა ილევა, შენკენ მავალი, და გრძნობებიც სადღაც მიქრის...

მე შემიყვარდა

გამარჯობა... მე ნიკო ვარ,ფსევდონიმით ,,ნიკოლას დანგა". ახლა დაღლილი, ნაოხრალი და ბევრჯერ ნაომარი სულით გესაუბრებით,არც სხეულზე გამაჩნია ცოტაოდენი ჭრილობა,როგორც ადრე ავღნიშნე დავიბადე 1997 ის დასაწყისს...

წერილი დედას

მენატრება ჩემი ქალაქი,ჩემი სახლ-კარი და თბილი კერა,ჩემი ბავშვობა რომელიც იქ დავტოვე წლებთან ერთად,დედა,დეე,ჩემო საყვარელო აქ ცივა,არაფერი არ არის ისე როგორიც ჩანს,ილუზიაა რომელიც ხედს ალამაზებს,როგორც კარგი სარეკლამო აფიშა,აქ ზაფხულშიც კი იგრძნობ

მე და სილვია…

ასე მგონია სილვიას უბრალოდ არასდროს ეყოფოდა ის რისი მოცემაც გარემოს შეუძლია, და ამიტომ თქვა უარი ყველაფერზე თავად… იცოდა მაინც ვერ იქნებდა ბედნიერი…

ფურცლები...

ყოველი დასაწყისში მხოლოდ გაგრძელებაა, ეს მხოლოდ გაგრძელებაა… და წიგნი იმ ყველაფრისა რაც მოხდა ყოველთვის შუაზეა გადაშლილი….

ცხოვრება დეპრესიაში

იცით ზოგჯერ ღამის სიბნელეში იფანტება და ჩერდება დრო,ამ დროს ყველას სული უჩერდება, ყველას ეკარგება მოსვენება, ყველას ეფიქრება წარსულზე,შეცოდმებზე, გასულ წლებზე, ყველას ცრემლი სწყდება წმინდა თვალებზე წამოდგები მიმოხედავ ირვლივ ნაცრისფერ შუქებში

/ავტორი/

მე ვიყავი ჩემი პერსონაჟები. მე ვიყავი მეფე, იმპერატორი, სულთანი, მე ვიყავი მბრძანებელი და მაინც, ჩემი პერსონაჟები ასე საძულველად იქცნენ ჩემთვის, რადგანაც მათ ის ყველაფერი ჰქონდათ, რაც მე მინდოდა მქონოდა.

მე-ადამიანი ვარ .

მე -ადამიანი ვარ,შეცდომებს ვუშვებ ,მიხარია პატარა უმნიშვნელო რაღაცეებიც კი , შემიძლია აზროვნება,ვსუნთქავ . და თუ ეს ყველაფერი და ეს მთავარი შემიძლია ,ე.ი სიყვარულიც შემეძლება .

Whats a duragon?

მინდა ვაკეთებდე იმას რაც მინდა.მინდა ვერთობოდე მინდა სიამოვნებას ვიღებდე იმით რასაც ვაკეთებ.მინდა სხვამ მიიღოს სიამოვნება იმისგან რასაც მე ვაკეთებ. მინდა თავისუფლება რომელსაც ვერავინ შეეხება და მინდა