ცხოვრება სიგიჟეა

ცხვრებაში ასეთი გზა ავირჩიე, გზა რომელშიც ნაკლებად ჩანს ტკივილი და ნაკლებად იხატებე ჩემს სახეზე სევდა, სინამდვილეში ეს ყველაფერი ისე მძაფრადაა ჩემში ვგრძნობ მალე სუნთქვასაც ვეღარ შევძლებ.

უმისამართო წერილი- გოდერძი ჩოხელი

– მე შენ მიყვარხარ! – არა გჯერა?– ვიცი რაღაც დაკარგა ამ სიტყვამ მეოცე საუკუნეში, თითქოს გაიცვითა და აღარავინ იჯერებს. ხომ შენც ასე ფიქრობ და ალბათ ამიტომ ხარ ასე შორს და არ გჯერა ჩემი. მე კი…

მანამდე კი...

ვგრძნობ როგორ მეხვევა შენი ხელები მხრებზე, მეც გხვევ ხელებს და თავს მკერდზე გადებ, შენს სურნელს ვგრძნობ, რაღაცნაირი სურნელი გაქვს,

გამოფხიზლების დროა!!!

მერე და ვინაა ის ვინც არ მოგვწონს, ვინ ქმნის რეალობას ისეთს როგორიც დღესაა, ვინაა საქართველო, ვინ აღარ იცინის ქუჩაში, ვინ გააუბედურა ქვეყანა, ვინ მათხოვრობს ქუჩაში და ვინ არის ის ვის გამოც მათხოვრობენ? ვისი შვილი შიმშილობს დღეს და ვის შეუძლია ამ

რეალობასა და არარეალობას შორის

თვალებს ვხუჭავ,მეღიმება,სასიამოვნოდ თუ მწარედ არ ვიცი ჯერ ვერ ვამბობ ზუსტად მაგრამ ვიცი რომ მჭირდება უმოძრაოდ, თვალებდახუჭულ მდგომარეობაში ყოფნა.ისევ ვიღიმი და წარმოვიდგენ,წარმოვიდგენ თვალებს

ილი

უბრალოდ გაიღიმე, ყველაფერი რასაც ხედავ წარმოსახვის ნაწილია, ყვლაფერი რასაც ხედავ სისულელა. არაფერია სამუდამო და რეალური შენს გარშემო. არც შენ, არც შემი მეგობრები , არც სიყვარული. საერთოდ არაფერი. დროა შეეგუო რომ ამ სამყაროში მარტო ხარ და ყოველთვის

ნიღაბი

სილამაზე, რომელიც უბრალოების ქვეშ იმალება, იმ უბრალოების რომლის დანახვისას შორს გარბიხარ. მისი სილამაზე,მისი სათნოება,მისი სიკეთე და გულკეთილობა, უბრალო ამაოებაა,უბრალოდ "მე"

დარღვეული რუტინა.

-მია რატომ გაფითრდი? შენ რა მგლების ყმუილის შეგეშინდა? -მისი შიშით გამხიარულებულმა გახუმრება ვცადე, მაგრამ ისეთი პასუხი გამცა წამსვე დამამუნდა. -არა, შენ ხომ აქ ხარ ჩემთან რა მაშინებს. -მიამ ყოველთვის იცოდა როგორ აეჩქარებინა ჩემთვის გული, ახლოს

კვალი

მინდა დავბრუნდე იქ, ბავშვიბაში და ის ლაღი, უდარდელი ბავშვობა შევიქმნა რომელზეც დღესაც ასე ძლიერ ვოცნებობ. თითქოს ჩემში დღესაც არის იმ პატარა უსუსური გოგონას აჩრდილი რომელიც ესე ოცნებობდა ბედნიერებაზე, და სწორედ ეს აჩრდილი არ მაძლევს დღეს საშვალებას

განწმენდის რიტუალები

დაიმეგობრე ისინი, აქციე განწმენდის რიტუალებად და გადარჩები. გული სხვაგვარად დაიწყებს ფეთქვას, დედამიწაც სხვანაირად დაიწყებს ტრიალს, გონებაში მოულოდნელად სულ სხვა ფიქრები გაჩნდება და შენც გადარჩები. სული გაგითბება,ოპტიმიზმით გაიჟღინთება,