არაფერი მნიშვნელოვანი

საკუთარი თავით კმაყოფილი არასდროს ვყოფილვარ. როდესაც რაღაც კარგად გამომდიოდა, ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ შემეძლო უკეთესად გამომსვლოდა. ეს ფიქრები თავს არ მანებებდა და საბოლოოდ თავს უბედურად ვგრძნობდი.

გადამარჩინეთ!

ცხოვრება ბევრად უფრო უცნაურია ,ვიდრე ნებისმიერი რამ,რაც ადამიანმა შეიძლება შეთხზას.ჩვენ ვერც კი გავბედავთ იმის წარმოდგენას,რაც ბანალობად ითვლება ყოველდღიურ ყოფაში.დიდი ქალაქის თავზე გადაფრენა და მის სახლებში ჩუმად შეჭყეტა რომ შეგვძლებოდა,ისეთ უცნაურ

სიკვდილი ჩემი მეგობარია

ცხოვრებასთან უაზრო ჭიდილმა და გლოვამ დამღალა, საკუთარ თავთან იმის მტკიცებამ, რომ ძლიერი ვარ, მაშინ როცა სიმართლე სრულიად საპირისპიროა, არ ვიცი რატომ, მაგრამ ვერ ვტირი, ვერ ვაჩვენებ ხალხს, რომ რამეს ვნანობ, მინდა, მინდა, რომ მთელი ძალით ვიკივლო,

What Is Love?

ბევრი ოცნებობს სიყვარულზე, ბევრს უნდა უყვარდეს, ბევრს ის ბედნიერებაც კი გააჩნია ყავდეს გვერდით ის ვინც უყვარს, შეუძლია დაიცალოს მასთან და უთხრას როგორ უყვარს, ზოგს უყვარს და იტანჯება ამით, ზოგისთვის სიყვარული უბრალოდ სისულელეა, ვიღაც საერთოდ

როშკის ბილიკზე

ბილიკზე მიმავალი მგზავრი ცხენის ფლოქვების თქარუნმა გამოაფხიზლა, უკან მოიხედა და ბილიკიდა გადახტა: თეთრ ცხენზე მჯდომმა ქალიშვილმა შურდულივით ჩაუქროლა და როშის ბოლოში ტყეს მიეფარა.მგზავრი ბილიკზე ამოვიდა და გზა განაგრძო.

იდუმალი გრძნობა...

და კიდევ ბევრი რამ რაც შეგიძლია მიუწერო სყვარულით განცდილ გრძნობებს... მეცნიერებისთვისაც კი ამოუცნობია გრძნობა „სიყვარული“ „შავ ხვრელზე“ „ბერმუდის სამკუთხედზე“ და კიდევ ბევ რამეზეც კი უბრალოდ ერთი სიტყვა, რომელიც სულ რაღაც

გათავისუფლება

რამდენიმე წლის წინ შემთხვევა მქონდა, ალბათ ყველაზე აზრიანი, მთელი ჩემი ცხოვრების განმავლობაში. ემოციებით და გრძნობებით მოზღვავებულს წიგნაკში ჩამიჯღაბნია ჩანახატის სახით, ზედმიწევნით სიზუსტით ამისახავს თითოეული დეტალი, მაგრამ ყველაზე მთავარი

არ გაჩვეულებრივდე რა..

ზუსტად ვიცი, თითქმის დარწმუნებული ვარ რომ ზამთარში შემიყვარდი, ზამთრის ნაცრისფერ და საშინლად ცივ დღეებს სიცილში, რომ ვატარებდით, არასდროს მიფიქრია, რომ შეიძლება ზამთარში ვინმე შემყვარებოდა, ერთ ცივ და თოვლიან დილას გავიღვიძე და მივხვდი, რომ

გაგაქრობ!

"რომ არ შეგხვედროდი, ჩვეულებრივად ვიცოცხლებდი, მაგრამ შეგხვდი და შენ გარეშე უკვე მკვდარი ვარ ჩვეულებრივად. მხოლოდ ჩვენი ერთად ყოფნა არის არაჩვეულებრივი."

იმედი რომელიც გვაძლიერებს

ნეტა არიან სრულყოფილი ბედნიერი ადმინები? შინაგანად სავსე ბედნიერებისგა რომ ანათებენ ?და ამ ბედნიერებას სხვებსაც რომ უნაწილებენ ? ალბათ ყველა ადამინი რაღაცში პოულობს ბედნიერებას მთავარიაა აიმედი არდავკარგოთ რომელიც გაგავძლიერებს და რომლითაც ვცხოცხლობთ