the one who searches will always find - ვინც ეძებს ის ყოველთვის

როგორც ვახსენე მეგონა ყველაზე რთული გადასატანი მოგონებების სიმცირე იქნებოდა, მაგრამ რამდენიმე დღის წინ, როდესაც წარმოსახვაში მეც ისევე ვეკიდე ხეზე, როგორც შენ. მეც ისე დამტიროდა დედაჩემი, როგორც შენ.. ერთ რამეს მივხვდი. თითქოს ბოლოჯერ უნდა

გადახტი

-არ გადახტე!-მყის, ვიღაცის შეკივლება ხვდება ყურს და მერე ამ ხმის ექო. ვერ არჩევს სქესს, ისეთ დამფრთხალმა დაიკივლა. დედაჩემი ხომ არ არისო, ის კი გაიფიქრა. მარტივად ვერ შებრუნდება ისე დგას

ყველა ვერ გაიგებს

მაგრამ ეს ყველაფერი ერთ დღესაც დამთავრდა ყველაფერი ისე გაქრა თითქოს არც ყოფილა გავუცზოვდით და დაიწყო ოცნებების გეგმების ნგრევა ყველაფერი მიწასთან გასწორდა ვინმეს რომ ვენახეთ ახლა იტყოდა ალბათ ერთმანეთი არც არასდროს უნახიათ 'თუნც' შემთხვევით

სად განისვენოს სულმა, სად მიიდრიკოს თავი?

ყოველთვის ვფიქრობ იმაზე,თუ რა არასწორად იქცევა კაცობრიობა. მაგალითად, რამდენი იტანჯება გამოცდების, სწავლის, სამსახურისა და ფულისათვის. არადა განა უფალზე და ლოცვაზე მნიშვნელოვანი რამე არსებობს?

A letter to you

ცოტა რთულია ისეთ ადამიანს ესაუბრო,რომელიც არასდროს არ გყავს ნანახი.მოდი ეს ფაქტი უბრალოდ დავაიგნოროთ და ისე ვესაუბროთ ერთმანეთს,როგორც ძალიან კარგი მეგობრები.მისმინე,ვიცი ახლა ყველაზე

ვაჟა მაისურაძე

სამსახურიდან დაღლილს კარში ხელებ გამოწვდილი მხვდება კითხვით თუ სალიკომ რა უყიდა?...მცირედის მიტანის შემდეგ ცხვირს მაღლა წევს,ცხვირში ნიღნიღებს და სასწაული ტკბილი,ოდნავ ბრაზიანი ტონით

უსიყვარულო''ბა

არ უნდა დავიჯეროთ ასეთი რამ.მიმოიხედეთ ირგვლივ ვინმეს ხედავთ?ვერა?ვერც მე.და მაინც სულელო,მაინც იტყვი,რომ ვიღაცას მართლა სიცოცხლის ბოლომდე ეყვარები და გაგიგებს?თან ვის.ვისი არსებობა

ბარი-ბარში

-ძალიან გაგვიჭირდება-რატომ?-იმიტომ რომ არ ვეგუებით იმას რაც არის-შენ შეეგუე?-ვერა იმიტომ რომ მარტო ვერ დაგტოვებ მაგ გრძნობასთან-ან იქნებ არც შენ გინდა-ხომ იცი რომ ვეღარაფერს ვიზმათ-დრო გქონდა

თხელი საღებავის ფენა

იავნანასავით ჩამესმის რელსების ხმა ვაგონი კი აკვანივით მოქმედებს ჩემზე. ვინც დიდ სიმბოლურ დატვირთვას ანიჭებს მატარებლით მგზავრობას გამიგებს რა დიდი კაიფია ეს ყველაფერი. ვაგონი მიედინება დიდ დინებაში,

შემოდგომის მთვარე

დღეს უცნაურია მთვარე სავსე და კამკამა,აი ისეთი იშვიათად რომ მინახავს ხოლმე.რაც უფრო ვაკვირდები მით მეტად ვრწმუნდები რომ რაღაც ამოუცნობი ძალა მექაჩება მისკენ,მაიძულებს ვუცქირო,თითქოს სხვას უფრო თბილს და ახლობელს ვხედავ მასში..წლების წინ ნანახს