დაბადების დღეს გილოცავ, მარია...

-გახსოვს, რომ გავიგეთ ჩვენი დაბადების დღე როდის იყო?! -რავა არ მახსოვს, მარია. რაფერ მიხაროდა...დებილივით ვიცინოდი მთელი კვირა. -ჰო, ქალო..მეც. -მერე კიდო, რამდენი გამახსენდებოდა, სიცილი მივარდებოდა და ასტე.

გოგონა ოთახში

ღამე ყველაზე დიდი სასჯელია ადამიანისთვის.ეს დროის ის პერიოდია,როდესაც შენივე მარტოსულიბა გახრჩობს და მისგან ვერ გარბიხარ.გარშენო სიჩუმეა,მე კი ამ სიჩუმეში რაც შემიძლია ხმამაღლა ვყვირი.

გოგონა ოთახში

ღამე ყველაზე დიდი სასჯელია ადამიანისთვის.ეს დროის ის პერიოდია,როდესაც შენივე მარტოსულიბა გახრჩობს და მისგან ვერ გარბიხარ.გარშენო სიჩუმეა,მე კი ამ სიჩუმეში რაც შემიძლია ხმამაღლა ვყვირი.

ქაოსის კატები (თავი 2)

ქაოსის კატები, ეს არის ჩანახატების ერთობლიობა, რომელიც მეტამორფოზას განიცდის.

ყოველი დღის ბოლო ასეთია

ყოველი დღის ბოლო ასეთია. სამსახურიდან გვიან მოვდივარ, დაღლილი, თუმცა სახლის იდილია მიხმობს და კორპუსის დანახვისთანავე ვგრძნობ მძაფრ სურვილს კარი შევაღო და მყუდროდ მოვეწყო.

ქაოსის კატები (თავი - 1)

ქაოსის კატები, ეს არის ჩანაწერები იმ ყოველდღიურობაზე, რაც ჩვენთვის უხილავია.

ჩემი სულის ნაწილი

ეს პატარა ჩანახატი მივუძღვენი ჩემს მეგობარს, რომელიც ძლაიან მიყვარს. ზოგს ჰგონია რომ ჩვენ შეყვარებულები ვართ და სინამდვილეში არანაირი მეგობრობა არ არსებობს ჩვენს შორის, მაგრამ ასე არ არის. ჩვენ გვიყვარს ერთმანეთი ისე როგორც მეგობრებს უყვართ

სამგლოვიარო შავი ვარდი

ედომ შვება იგრძნო, როცა მხარზე დედამისი ჩააფრინდა და განზე გაიყვანა. - ახლა სხვებს აცადე, დედა გენაცვალოს, ახლა სხვების ჯერი არის.

ექსკურსიაზე

კუთხეში მიგდებულ ძველი დინამიკებიდან ჩაკრულო ისმის,იქვე მიკუჭულ ფურცლებს დავინახავთ სადაც ძირითადად იმედგაცრუებების სიაა,...ჰო ეს კედელზე დარტსი არარი, მიზანში გარტყმაში ვარჯიშობ,მიზნების მიზანში გარტყმაში....

ჩანაწერი

დათოვლილუ ქუჩები,ფიქრებში ჩაძირული გოგონა,ფინჯანი ჩაის ისტორია და სურვილი თოვლში დაკარგვისა და მასთნა ერთად გაქრობისა.ეს იმ გოგონა ფიქრებია ,რომელიც ფანჯარასთან მჯდომი არემარეს გასცქერის