გულნატკენი

მისი სიტყვები ეხლაც მახსოვს შენ თუ არ მოგინდება ჩემი მიტოვება მე არასდროს დაგტოვებ.. მაგრამ რა მოხდა სწორედ მან დამტოვა,არა და ვიცი რომ უყვარვარ მართლა ვუყვარვა მაგრამ მანძილმა ვერ გაუძლო ჩვენს სიყვარულს მე?მეც მტკიოდა უიმისობა მაგრამ ჩემი სიყვარული

ადამიანი და მისი მოდგმა

ყველაზე ფენომენალური არსება რაც კი უფალს შეუქმნია ადამიანია.. ჩვენ , ადამიანებს , უფალმა გვიბოძა სიყვარულის, ტკივილის, ტანჯვის , სიხარულის და კიდევ სხვა მრავალი განცდის გამოხატვის უნარი. მაგრამ

არ მინდა გაზრდა

არ მინდა გაზრდა. არ მინდათქო ვამბობ ყველასთან და ამაზე იცინიან. შეიძლება მომბეზრდა ამ ცხოვრებს სტილი და ყოველდრიურობაც,არ ვიცი,მაგრამ დრო მეწევა გზაში. ნაბიჯებს ვუჩქარებ და მაინც რა ახლოსაა. როცა იზრდები შენი საკუთარი ცხოვრება იწყება შენი

დასაწყისიდან დასასრულამდე!

როცა მეკითხებიან ჩემი ცხოვრების ყველაზე ლამაზ დღეებზე მახსენდება ჩემის ეზოს ბავშვები,რომელთაც ზოგს ახლა მხოლოდ ვესალმები,ზოგს კი უბრალოდ ვერ ვცნობ,რომლებთანაც ბევრი ლამაზი დღე მაკავშირებს. ბევრი ჩხუბიც,მაგრამ ამ ჩხუბს ყოველთვის მოყვებოდა

შუაღამის მუზა

დღეს იუბილარი ვარ,ყოველი დაბადების დღე ჩემში ბედნიერებას იწვევს და ვერ გამიგია სხვების ვინც ამ დღეს მოსაწყენად ატარებს. თუ ბევრი არაფერი, ჩემთვის ის მაინც სიამოვნების მომგვრელია, რომ ამ დღეს ყველა თბილად მეპყრობა და უსაზღვრო სიყვარულს ვგრძნობ,

მინდა გითხრა რომ

უბრალოდ მინდა გითხრა რომ შენ ჩემთვის ბევრად უფრო ძვირფასი ხარ ვიდრე გგონია და ვიდრე ჩანს. შავ-თეთრ სამყაროში ერთი ნათელი წერტილი ხარ რომელიც არ ქვრება, ღიმილი ხარ მაშინ როდესაც სიმწრისგან ტუჩებს ვიკვნეტ და ვიკავებ ცრემლებს. მე მიყვარს შენი სიგიჟე ,

მე

გუშინ შენს ლექსებს ვკითხულობდი და ვტიროდი. ვტიროდი ცრემლით და ვიცი, რომ ეს ყველაზე ნამდვილია რაც ბოლო ერთ წელიწადში განვიცადე. მინდა მჯეროდეს, რომ შენი სული ჯერ ისევ ცოცხლობს ჩემში, რომ ცხოვრებამ არ გადამყლაპა და არ გამაქრო, რომ ყოველდიურმა სევდამ

უბრალო ფიქრები...

ჩვენ ვართ ადამიანები?! ეიფელი... ეს ჯართის გროვა გვირჩევნია იმ ლამაზს და შესანიშნავ ბუნებას რაც საქართველოში გვაქვს?! რატომ ვთვლით ჩვენს ოცნებად მის ნახვას, როცა მასზე ბევრად ლამაზს და შთამბეჭდავ ბუნებას ვუყურებთ... რატომ ითვლება ხელოვნური ჯართის

სირცხვილის დღე ანუ ვალენტინობა

ვწევარ საწოლში და უბრალოდ გულში მეცინება დღეზე რომელსაც ყველა გოგო მოუთმენლად ელოდება. უკვე ხმამაგლა ვიწყებ სიცილს და ბოლოს კი ბოლო ხმაზე ვტირი. დირითადად ამ სტადიებს გავივლი მოლმე ტირილამდე . ეხლა უბრალოდ მართლა მეცინება, მაგრამ ალბათ ამას

ვალენტინობის დღეს სასწაულები ხდება

14 თებერვალი, ვალენტინობა, სიყვარულის დღე....თუმცა მე მაინც ვფიქრობ რომ სიყვარულისთვის რომელიმე დღის გამოყოფა საჭირო არაა, თუ გიყვარს, გიყვარს ყოველდღე და არ აქვს მნიშვნელობა ნებისმიერ რიცხვში გაუკეთებ სიურპრიზს თუ 14 თებერვალს.