აბა, რა მოიტანეთ მსხვერპლად? - ჩემი სიყვარული
- უი, ეს მე ვარ? ღმერთო ჩემო. რა საშინლად გამოვიყურები. შეუძლებელია ასეთი ვიყო, ძალიან ვუვლი თავს.- არა, ეს თქვენი სულია გარეგნობაში გამოხატული. ყველა ასე გამოიყურება, ვისი სულიც ტირის.- ეს ყმაწვილი ვინაა, გვერდით რომ მომყვება?გალია
ქარიშხალი იყო გარეთ...თქვენ მოდიოდით, მოდიოდით და ხელებს მიქნევდით. არ ვიცი, მემშვიდობებოდით თუ მესალმებოდით. მაგრამ მოდიოდით. ჩემთან ერთი მბჟუტავი ნათურა ენთო. მე გაუნძრევლად ვიჯექი ჩემს ერთადერთ სკამზე და ხალხისრთულია საკუთარი თავი ამოიცნო
რთულია საკუთარი თავი ამოიცნო ,სრული პასუხი ჯერ კიდევ არ მაქვს ,მაგრამ შევეცდები გაგაცნოთ მარიამი ,მისი გვარია მეტონიძე დავიბადე 1999 წელს , ძალიან ბანალური ბავშვობა მქონდა.. ნუ ეხლაც ბავშვი ვარ ცნობილი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე არ ვარ , მაგრამდედამიწას უკანალში აქვს გაჩრილი, საკუთარი თავი.
რაც უფრო დიდი დრო გადის , და რაც უფრო ფართოვდება ადამანიები ჩემს ირგვლივ მით უფრო ვრწმუნები, რომ დედამიწას უკანაში თავი კი არა, უკვე მხრებიც აქვს გაჩრილი ... აი ამას უკვე წარმოვიდგენ და ერთ შუახნის კაცს ვხედავ. 40 წლისა , აი იმასაკშია. სიცოცხლე ,რომღიმილი ბედნიერებას არ ნიშნავს
ღიმილი არ ნიშნავს ბედნიერებას არ ნიშნავს იმას რომ ბედნიერი ვარ დიახ მე არასდროს ვყოფილვარ ბედნიერი და ალბად ერთადერთი ოცნება მაქვს სხვებივით ბედნიერი ვიყო.ბოლო დღის დასასრული და პირველი დღის დასაწყისი
ჩემი ცხოვრება ძაფზე ეკიდა და ვიცოდი, რომ ადრე თუ გვიან ეს ძაფი გაწყდებოდა... ვგრძნობდი დღეს ჩემი სიცოცხლე სადღაც მიიპარებოდა, ემორჩილებოდა ჩემში ჩასახლებულ ტკივილს, დაავადებას რომელიც ჩემი სიცოცხლით იკვებებოდა..ბედნიერების მწვანე სხივი
საერთოს რას ვითხოვ ამ ცხოვრებიდან ან ეს ცხოვრება ჩემგან? ეს დღეები უჩვეულოდ გადის,მაგრამ ოცნებები და მოგონებები ნათელი და გასხივოსნებულია.მე…
და მაინც ვინ ვარ ‘’მე’’ ?ბევრჯერ მიფიქრია რა იქნებოდა რომ არ მოვლენილიყავი ამ ქვეყნად ?! სხვა სიცოცხლეში გარდავისახებოდი თუ უბრალოდ გავქრებოდი….მუდმივად მაწუხებს კითხვა ვიგრძნობდი? მეტკინებოდა?განვიცდიდი იმას რომ არ ვიარსებებდი? ალბათ უბრალოდ არწითელმიწიანი ბაღი
ყველა ჩვენგანს გვაქვს საყვარელი ადგილი. ადგილი, სადაც მაშინ მივდივარათ, როცა ფიქრი, მარტო ყოფნა, ან უბრალოდ დასვენება გვინდა. მეც მაქვს ერთი საყვარელი ადგილი.ჩემი სიყვარული ჯობია თქვენს!
თქვენ ფული გაქვთ და ყოველ ღამით ქალაქურ დარდიმანდული სიმღერებით იქარვებთ დარდებს, სინამდვილეში რა უნდა თქვენტან დარდს. მე ფული არ მაქვს, მაგრამ ყოველ დღე წიგნს ვკითხულობ რომ უფრო განვითარდე და დარდებს მოვერიო, იმედები გავიხნგრძლივო და მარადიულიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.