ტკივილამდე მენატრები...

მენატრები...აი იცი როგორ მენატრები,ისე როგორც ტკივილამდე მონატრება შეუძლია ადამიანს.ისე როგორც სიყვარულით სავსე მონატრები შეუძლია გულს,ისე როგორც ლოდინით გადაღლის შეუძლია მონატრება.არ ვიცი,არ ვიცი კიდევ რითი გამოვხატო ეს აუტანელი ტკივილი რომელსაც

გული სრულად

ვკვნესივარ, გესმის ?! ვკვნესივარ ! მე შენი გული და სული ვიწურები და ვგრძნობ, როგორ მომდის სისხლის წვეთები.... ვტირივარ, ვტირივარ იმიტომ, რომ გული მქვია. ვფეთქავ, ოდნავ ვტოკავ და ვგრძნობ, რომ პატარა ტკივილიც არის საკმარისი, რათა სისხლის წვეთებმა

ოცნებებს ავისრულებდი..

დედამიწაზე მარტო ცხოვრება და დროის არ არსებობა მინდა. მოვიკიდებდი ცარიელ ზურგჩანთას, დათუნებიანი საღამურებით და ყავით სავსე ჭიქით ხელში დავიწყებდი ქუჩებში ბოდიალს და გადავიდოდი ქალაქიდან ქალაქში, ქვეყნიდან ქვეყანაში და დავტკბებოდი უკაცრიელი

დაგვაგვიანდა

გუშინ დავინახე მზის ამოსვლისას ვენერა,ძალიან ლამაზი იყო, დაახლოვებით 6 საათი თუ იქნებოდა:მოვემზადე ჩავიცვი,ვისაუზმე კბილები გამოვიხეხე,ჩანთა ჩავალაგე და წავედი სასწავლებელში.ეს ბოლო კურსი იყო და უნივერსიტეტს ვამთავრებდი.ძალიან ლამაზი დღეები

გოგო და ბიჭი (შეუსაბამობა)

გოგოსა და ბიჭის დიალოგი...პრობლემა რომელიც ყოველთვის იჩენს თავს და გამოსავალი, რომლის მოძებნასაც ყველა ვცდილობთ... შედეგი, რომელიც გარდაუვალია... მომენტი, როცა უნდა გაჩერდე ან პირიქით...

ეპილოგი

სულს თავისი სხეული გააჩნია და ის შეიძლება გტკიოდეს, რადგან რაღაცას განიცდი, შეიძლება გეზიზღებოდეს, რადგანაც თავს სრულფასოვნად ვერ გრძნობ. შეიძლება გიყვარდეს კიდეც, რადგან ფიქრობ მიმქრალი სანთელივით ბჟუტვა არ შეგიძლია, ფეხზე წამოდგები და ცეცხლი

როგორი ლამაზი იქნები,ჩემო.

მე ჩაის მოვიტან და მთელი საღამო ვისაუბრებთ მომავალ წლებზე,ანდა იმაზე როგორ გვიყვარს ჩვენ ერთმანეთი. ბოლოს გადაღლილს ჩემს მკლავებში ჩაგეძინება ბეღურასავით,მე კი დაუსრულებლად მოგეფერები თმებზე,სახეზე,თითებზე. ჩემი სამყარო ხარ.როგორი ლამაზი

რა არის ადამიანი?

რადგან გავეჩხირე სიყვარულსა და სიძულვილს შორის და ვერ მიპოვნია ჭეშმარიტი გზა. მძულს , რადგან ჩემს ბაგეებს ვერ გავამხოვანებინე სიტყვები, რომლებიც გამუდმებით ჩამძახიან : ღმერთია ერთადართი ჭეშმარიტება, ეკლესია კი მასთან მისასვლელი გზა.

ტალღების სუნი ასდის შენს მკლავებს

შენ ისევ წახვედი.. ხო აი ასე ადექი და წახვედი, თუმცა რატომ ვწუწუნებ? მე ხომ ვიცოდი... ვიცოდი შენი სამსახურის შესახებ, მაგრამ მაინც გადავაბიჯე ამ უაზრო ფიქრებს მთელი ჩემი არსება და აი ახლა ფანჯარასთან ვზივარ ცხელი ჩაით ხელში და გავყურებ უკიდეგანო

ბიჭის სიბრაზე. ერთი დღე.

დილამშვიდობის, - გამეღიმა - სახლში ვიყავით, ფეხბურთს ვუყურეთ და დავლიეთ. - ვიცრუე, ისეთი აღარაფერი უთქვამს, მითხრა დღეს გონზე მოდი, ხვალ გნახავ და საღამოს ოჯახი ერთად ვვახშმობთო. ყველაფერმა კარგად ჩაიარა, იმ დღეს მალევე შევიფერთხე. საღამოს ჩემი