ბოლო სიგარეტი

ეს ბოლო სიგარეტი იყო. მე მისი სიმწარით ვტკბებოდი; ვტკბებოდი იმით, თუ როგორ ეკვროდა დამშრალი ტუჩები უვარგის ფილტრს... საცვლების ამარა ვიდექი აივანზე და ვეწეოდი, ვგრძნობდი, როგორ დაქროდა ცივი ქარი ჩემს გარშემო, როგორ მიწეწავდა გრძელ, მუქ ქერა თმას და

დილა. სახურავი. სიგარეტი.

ჩვენ სახლის სახურავზე ვისხედით და ვეწეოდით. დილის ხუთი საათი იყო. ის იყო, მზე მხოლოდ მაშინ იწყებდა ამოსვლას, თუმცა ჯერ არ ჩანდა, რადგანაც სიმაღლეზე ვიყავით. მაგრამ ნახევარი ცა უკვე მოწითალო-მოყვითალო-ნარინჯისფერი განათებით მოცულიყო, რაც ჩემში

ღიმილიანი ჩანახატები

გაიხალისეთ ცხოვრება თუნდაც იმ პატარა მოვლენებით რაც ჩვენს გარშემო ხდება. წვიმა, გაზაფხული... თუნდაც იმით თუ ვინ ინტერესდება თქვენი ფანჯრით. წაიკითხეთ ჩემი ღიმილიანი ჩანახატები და შემდეგ დაუკვირდით თქვენ ცხოვრებას. გამოვიყენოთ კიდეს ეს ბანალური ფრაზა

მე-ზღვა.

ხარბად ვისუნთქავ დიდი დოზით ჰაერს და თვალებს ვხუჭავ. ხანდახან ხომ ისე ადვილია შენ თავად იყო სიმშვიდე...თვალებს მიღმა ორომტრიალია. მე ვარ ზღვა. მე ვარ დედამიწა.მე ვარ თვითონ ტკივილი. მე ვარ სიმშვიდე.

მიტოვებული მომავლიდან (სრულად)

ფშავში ვართ. აქ უკვე საკმაოდ ცივა და თოვს. როგორ მიყვარს თოვლი. ჩემი ფანჯაარა დაორთქლილი მხვდება. რაფაზე ვჯდები და ფანჯარაზე გულებს ვხატავ. ოთახის კარზე კაკუნი -შემოდი-კარი იღება და ჩემი ქმარი შემმოდის.

მსურს ჩემში მუდამ წმინდა დარჩე

მიშლი,დიახ შენ მე ნერვებს მიშლი,აი ასე,უბრალოდ შენ მე ნერვებს მიშლი და მას ჩემს შეშლილ თვალებში აბუდებ...არ ვიცი რატომ,ალბათ არც შენ იცი,რადგან ეს ალბათ იმ დიდი სიყვარულის ბრალია,რომელიც შენს დაუკითხავად შევთხზე და ღრმად ჩავიბეჭდე გულსა

ახლა ვხვდები რომ აქამდე ბედნიერება არ ვიცოდი რა იყო

ალბათ ყველა თინეიჯერი გოგო ვინც შეყვარებულია და საყვარელი ადამიანი გვერდით ყავს ფიქრობს რომ ბედნიერია, არ მიკვირს ჩვეულებრივი მოვლენაა, ერთი წლის წინ მეც ასეთი თინეიჯერი ვიყავი

მე და ჩემი ფიქრები

ღამეა, წვიმს თითოეული წვეთი შენზე მეჩურჩულება,უხალისო და სიყვარულის მოკლებულია ყოველი დღე ჩემთვის, სიცარიელეს ვგრძნობ ირგვლივ ძაალიან ძნელია ჩემთვის უშენობა .ყოველთვის სენი სახე მიდგას თვალწინ, შენზე ფიქრით მთავრდება.ზოგჯერ მგონია ჩემი სხეულის და

მგონი შეგეჩვიე, მგონი შემიყვარდი

ვუყურებ კინოს და ვხედავ, როგორ კარგად გრძნობს გოგო ბიჭთან თავს, როგორ შესციცინებენ თვალებში და ერთმანეთით ხარობენ, ვუყურებ როგორ დარბიან, ერთობიან და ათას სისულელეს აკეთებენ, მაგრამ ეს სისულელეც აზრს იძენს როცა ერთად აკეთებენ ამას.

ის ვინც არ უნდა შეყვარებოდა.

16 წლის ვიყავი როდესაც რუსეთმა და საქართველომ კავშირი შეწყვიტა და თბილისში მოგვიწია დაბრუნება.რა გითხრათ პირველად საერთოდ არ მომწონდა მაგრამ ნელნელა შევეჩვიე მერე შემიყვარდა კიდეც.მაგრამ ამ ქალაქთან განუყოფელი ერთმა ადამინმა გამხადა.