ცოტა ფანტელები'ც

_გამარჯობათ _გაგიმარჯოთ _თქვენც ისევე მახსოვხართ როგორც ბევრი სხვა რამ _სხვა რამ ? _დიახ _და მაინც რა? _ჩემი სახელი ევა , ჩემი მამის სახელი გივი და ჩემი ძაღლი კარენინი _ოჰ თქვენ რა ბევრი რამე გხსომებიათ.._გუშინ ღამით აივნზე გავედი და კედელზე ეს

ბოლო-მდე

ძარღვებს ეხეთქება სისხლი, ყველა ხმაზე ხმამაღლა, ყველა დარტყმაზე ძლიერად. ეხეთქება და სულს მიხუთავს. სკალპი გადავიძრო მინდა და ტვინი ამოვითხარო, ამოვიგლიჯო. საკუთარი თითებით რომ ვიგრძნო როგორ შეწყვეტს ფეთქვას ყველა ხვეული, შენელდება და საბოლოოდ

წარსულის ანგელოზი

ფოტოებს ალბომში ვათავსებ, ნელა ვფურცლავ გვერდებს.. იქიდან კი გოგონა მიღიმის. ღმერთო რა ძნელი ყოფილა! დამაბრუნე, დამაბრუნე წარსულში შენთან.. შენთან მინდა! მინდა გაკოცო, მოგეფერო!. შენი თმების სურნელი კვლავ შევიგრძნო..

სიყვარული

სიმართლე გითხრათ,ვერ ვხვდები ჩემი ასაკის ბავშვს,რატომ უნდა მოსდიოდეს აზრად ასეთი სათაურის მქონე ჩანაწერის გაკეთება,თუმცა შევეცდები სიყვარულის შესახებ ჩემი აზრი გაგიზიაროთ.

თაობებს შორის განსხვავება

საშინლა არ მომწონს ეს სიტუაცია,არ მომწონს რომ რწმენის ჩანერგვა ძალით ხდება და რომ ჩვენ უნდა მივყვეთ ჩვენი მშობლებს ზუსტ კვალს, მიუხედავად იმისა კარგ გზას გვიჩვენებს თუ არა

ცხოვრება მშვენიერია

მის სუნთქვას ყოველ დღე ვგრძობდი,მის გულის ცემას.. მერე რა, რომ არ იყო ჩემთან ახლოს, მერე რა.. რომ მის თითებზე სხვას შეეძლო უაზროდ ბოდიალი.. მე ხომ ვიცოდი, რომ გული სუფთა მქონდა,წრფელი,სიყვარულით გაჯერებული, და უფრო ღრმა გრძნობითაც კი.. რომ სცოდნოდა

გრძნობების ზღვარი

-არ მოგეხვევი-მესმის შენი ღიმილიანი ხმა. 1,2,3,4 -ვითვლი ჩუმად. "5"-ის წარმოთქმისას შენ სუნთქვას ვგრძნობ კისერზე.მაკანკალებს,შენ გეღიმება. ამჯერად უკვე აღარ მაქვს ტირილის სურვილი

Mystery

ყველაფერი 10 წლის წინ დაიწყო , ალბათ ახალ სახლში რომ არ გადავსულიყავი საცხოვრებლად არც არაფერი დაიწყებოდა – ჩემთვის . ლილე რომ გავიცანი სულ რაღაც 6 წლის ვიყავი , ჩემი სახლის გვერდით ცხოვრობდა და ხშირად დადიოდა ჩემთან სათამაშოდ , მალევე საუკეთესო

ბოლო სიგარეტი

ეს ბოლო სიგარეტი იყო. მე მისი სიმწარით ვტკბებოდი; ვტკბებოდი იმით, თუ როგორ ეკვროდა დამშრალი ტუჩები უვარგის ფილტრს... საცვლების ამარა ვიდექი აივანზე და ვეწეოდი, ვგრძნობდი, როგორ დაქროდა ცივი ქარი ჩემს გარშემო, როგორ მიწეწავდა გრძელ, მუქ ქერა თმას და

დილა. სახურავი. სიგარეტი.

ჩვენ სახლის სახურავზე ვისხედით და ვეწეოდით. დილის ხუთი საათი იყო. ის იყო, მზე მხოლოდ მაშინ იწყებდა ამოსვლას, თუმცა ჯერ არ ჩანდა, რადგანაც სიმაღლეზე ვიყავით. მაგრამ ნახევარი ცა უკვე მოწითალო-მოყვითალო-ნარინჯისფერი განათებით მოცულიყო, რაც ჩემში