სარკის ეფექტი

რთულია როდესაც ვერ გიგებენ, შენს გულის ტკივილს ვერ ხვდებიან განსაკუთრებით კი ის ადამიანები რომლებიც ყველაზე ახლობლები არიან შენთვის.

სიზმრად მე სოხუმი ვნახე

სოხუმი,აფხაზეთი ჩვეი დიდი ტკივილი.ჩემ დაბადებამდე დიდი ხნის წინ მოგლიჯა იგი საქართველოს დემონმა და გაიტაცა.მე სიზმრად აფხაზეთი ვნახე ო ღმერთ რა ლამაზი იყო იგი. "გამარჯობა აფხაზეთო შენი"

დედას

და სადღაც საზღვრებს იქეთ, სული ეწვებათ ემიგრანტ დედებს, და სადღაც საზღვრებს აქეთ, უხმოდ ტირიან მათი შვილები.

მოსაღამოვდა.

ჩემსა და შენს შორის არისს რაღაც რაც არასდროს გაგვაერთიანებს და არც არასდროს დაგვაშორებს, ჩემსა და შენს შორის არის რაღაც რაც ვერ გახდება ჩვენ. ღამეები იმაზე ფიქრში დამთენებია, როგორ შეიძლება გიყვარდეს და არუყვარდე ან პირიქით????

ღამე

აივანზე ვდგავარ, სიგარეტით ხელში და არ ვფიქრობ. ვუყურებ ტაქსის მძღოლს რომელიც უიმედოდ ზის მანქანაში და ელოდება კლიენტს რომელიც არ მოვა. რატომ? იმიტომ რომ ღამეა. ვუყურებ როგორ უიმედოდ უკიდებს სიგარეტს და ფიქრების მორევში ღრმად ეშვება. ფიქრობს

პანდემია და ადამიანები

სრულიად მოულოდნელად, რაღაც ერთ წამში შეიცვალა ჩვენი ყოველდღიურობა და ამის მიზეზი ვერაგი ვირუსია.როგორი უცნაურია არა, სამყარო? როცა არ ველოდებოდით, მაშინ მოხდა ყველაფერი და დაირღვა ყოველდღიური, გადატვირთული, ენერგიით სავსე რუტინა.

ჩვენ

დრო ყველაფრის მკურნალიაო ამბობენ, მაგრამ სანამ დრო გადის ადამიანი სულ უფრო და უფრო იტანჯება.წამი არ გავა მისი გაფიქრების გარეშე,მასზე ფიქრი კი ცრემლის გარეშე.ცუდი შეგრძნებაა ის, რომ იცი ბოლო ჩახუტებაა "ჩუ̌ენი" ეხლა კი "ჩუ̂ენ" აღარც არსებობს. ძნელია

მთა ,წვიმა და მოგონებები

მთაში ვარ,წვიმს მე კი იქით-აქეთ დავრბივარ..ვსველდები და მიხარია ბავშვივით მიხარია როგორც მაშინ ჩემს სახლში ,ჩემს ეზოში ,რომ დავრბოდი ხოლმე..ვიცინოდი.. ყოველთვის წვიმის დროს ასევიცოდი ხოლმე.

მე და ბაბუ

ერთი ბაბუ იყო, სახელად იურა, რომელიც ცალი თვალით კარგად ვერ ხედავდა. პატარა გოგონა, შვილიშვილი კი მას გამუდმებით ერთსა და იმავე კითხვას უსვამდა...

წვიმად მოსული წვეთები

ბოლოს საათს რომ დავხედე, შვიდის ოცდაცამეტი წუთი იყო. ჭერს ვუყურებ. მასზე გრძელი და უფორმო ლაქა არის, ოდესღაც წვიმად მოსული წვეთებისგან დამჩნეული. გარედან ჩიტის ჭიკჭიკი მესმის. მისი ხმა მახსენებს რომ რეალობში ვარ.