შენ ეს გღუპავს !!! შენ ის არ გჭირდება !

დამპალი ვაშლი კი აღარ ჩანს , სხვა ჯანაღ ვაშლებს მიუგორდა ალბათ დასალპობად ....

ნარცისიზმი - ეს სიყვარულია ?

შენი ყველა ურთიერთობა მეტ-ნაკლებად ნარცისიზმით იყო სავსე. უბრალოდ ეძებდი იმას, ვისაც ისე ძლიერ ეყვარებოდი, როგორც საკუთარი თავი გიყვარს..მარცხის შემდგომ კი , უფრო ძლიერად იწყებდი საკუთარი თავის შეყვარებას...

მკვლელი ჯამბაზი !

სრულიად მარტო ხარ , ვერავის უმხელ დანაშაულს , ვერ ამხელ რომ გვამის სუნი გდევს თან იმ გვამის რომელიც დიდი ხნის მოკლული გყავს .

და მაინც ქმედება განსაზღვრავს გრძნობებს და არა სიტყვები

ამბობენ ,,და მაინც ქმედება განსაზღვრავს გრძნობებს და არა სიტყვები'' რა თქმა უნდა ასეა. ჩემ საყვარელ ფრაზებს შორის ერთ-ერთი საყვარელია. აბა დაფიქრდით ვინმე გეუბნება რომ ენატრები თუმცა,არ გნახულობს. ვიღაც გეუბნება რომ უყვარხარ მაგრამ, ამის

მთვარის სარწეველა

მაინც მიყვარს. ვერ ველევი იმ მდგომარეობას, მის სარწეველაში მკვდარივით მისვენებული რომ დავცურავ ღამის სი*რინოზულ ტალღებში და ფიქრებს ვერ ვაჩერებ ერთად ადგილას, რომლთაც ძალიან უნდათ გულწრფელობის თამაშში მთავარი ჯილდო მოიგონ და დამარცხებული დატოვონ

შენ და მე, მე და შენ

ჭექაც შენ ხარ და ქუხილიც, მე მხოლოდ და მხოლოდ კავშირი ვარ, ნაგულისხმევი, შეცვლილი და შემაერთებელი. შენ გეზიზღები მე, რადგან მე გესიზმრები შენ, როგორც წინაპრებისა და პირადი გამოცდილების შექცევადობა.

უწონადობა

სუნთქვის შეკავებამდე, მანამ სანამ გულის მონატრებულ, ძლიერ ფეთქვას გაიგებ, უბრალოდ ღრმად ჩაისუნთქავ და ჭერს შუშის თვალებს ააპყრობ, მაგრამ საკმარისად ძლიერი როდი ხარ, რომ გულის ცემა შეაჩერო, უბრალოდ საკუთარ უძლურებას კიდევ ერთხელ უსვამ ხაზს.

ნოემბრის საღამოს

თითქოს იმედდაკარგული,გაწბილებული ემოციებით სავსე ჰაერი ყმაწვილის სასიამოვნო ხმამ გააპო.კითხილობდა მთელი გრძნობით.თითოეულ სიტყვაში,ბგერაში ცდილობდა რაიმე განსაკუთრებული ეპოვა და ეს შემდეგ მსმენელამდე

მარტოობაზე დაქორწინებული

არსებობენ თავად სიყვარულზე შეყვარებული ადამიანები, მე მინახავს ისინი, სასაცილონი, ექსცენტრულნი, ხშირად აბუჩად აგდებულნი, მაგრამ მაინც ძალიან საინტერესონი და საბრალონი....

ადრე უფრო ბედნიერი ვიყავი

ზოგადი ბედნიერება აერთიანებდა იმედს,მოლოდინს,აზრს,სწრაფვას. ყოველდღიურად იყო კარგის იმედი, რომელიც ფარხმალის დაყრის ნებას არ მაძლევდა; ყოველდღიურად იყო რაღაც სასიამოვნოს მოლოდინი, რომელიც მარწმუნებდა, რომ ყოველთვის არსებობს მოულოდნელი სიამოვნება,