აღარასოდეს დაგკარგავ (მეოთხე თავი)

მშვენიერი დილა გათენდა. ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავი. მალევე ავდექი და სააბაზანოში შესვლა გადავწყვიტე. -დილამშვიდობისა. -იკა? შემაშინე. დილამშვიდობისა.

თავგადასავლებით სავსე ზაფხული (ნაწილი 2)

აცხადებდნენ რომ თვითმფრინავში ჩასხდომის დრო იყო მაგრამ,პრობლემა სახელად ნიტა,რომელსაც ფრენის შიში გაუმძაფრდა,გუკა კი ამშვიდებდა და გაბუჯებული ხელებს უზელადა,ნიტა განცვიფრებული შესცქეროდა გუკას,ისინი ხომ საერთოდ არ იცნობდნენ ერთმანეთს.

ჩემი ბედნიერება 5 თავი

გარეთ გაიყვანა და მეც გავყევი. არ მინდოდა მათ საქმეში ჩარევა, მაინტერესებდა ლაშა ესეთი აგრესიული რატო იყო მის მიმართ, დავიმალე და გადავწყვიტე მათთვის მომესმინა.

ორი მოწმე (ნაწილი 2--11)

-ნინა, მეტი არაფერი გაგიგონია? -არა დაჩი, ვწუხვარ, იცი როგორ მინდა დახმარება, მაგრამ მეტი არაფერი. -კარგი, ესეიგი ყველაფრის თავი და თავი ეს ბატონია, რომელიც თქვენთანაა დაკავშირებული, იქნებ თქვენი ნათესავია?

სურვილი რომელიც მკლავს..(2 თავი)

-რათქმაუნდა- ნელა ავიყვანე პატარა და თვალებით ვეფერებოდი. -რა სიცოცხლე ხარ, დანი-თითებზე ვეფერები და თან იმ მამაკაცის გამჭოლ მზერას ვგრძნობ.არ მადარდებდა. მივხვდი რომ ეს პატარა შემიყვარდა. მისი შავი თვალები ისე ანათებდნენ. ეს როგორ უნდა დატოვო

ჩემი პრინცესა[5 ნაწილი]

-კაი ბიჭებო დაგტოვებთ ცოტახნით არ მოიწყინოთ -ხარაშო სამზარეულოში გავედით -აკო,ჯერ მთავარით დავიწყებ,ზეგ ბავშვებთან ერთად ბათუმი მივდივარ.

ბედნიერება სვანურად (15)

ორივეს სულ სხვანაირი დილა გაუთენდა. უფრო მეტი ემოციითა და გრძნობით დატვირთული. ახლა ორივე უფრო ძლიერ სიყვარულს გრძნობდა ვიდრე აქამდე გრძნობდნენ. მაქსიმემ ნელა გაახილა თვალები და მასზე მიშტერებულ ლილეს თვალებს წააწყდა. გაეღიმა და სახე ახლოს მიუტანა.

გეი ბიჭის დღიურები თავი (14)

საავადმყოფოს დერეფნის კუთხეში ვიჯექი და საშიშ ფილმში შეშინებული პერსონაჟივით აქეთ-იქით ვიყურებოდი, ვცდილობდი მომხდარზე არ მეფიქრა, ხალხს ვუყრებდი როგორ დადიოდნენ დერეფანში, როგორ შემოყავდათ ახალი პაციენტები,ვუყურებდი როგორ ტიროდა ხალხი შვილის,

შენთან... თავი 10

-ჩემს თამადობას ტრადიციული სადღეგრძელოებით არ დავიწყებ და იმედია არ მიწყენთ. მინდა დღეს ჩვენი შეკრების ყველაზე დიდი მიზეზი - ჩვენი სიყვარული დავლოცო. სიყვარულის ამ ლამაზ გრძნობას გაუმარჯოს. როცა არ იცი როდის მოვა, რამდენ ხანში, მაგრამ

წამომყევ ქალავ(თავი მეოთხე)

აშკარა იყო, საკუთარ თავთან გაავდრებული დიალოგის განმავლობაში ჩამოაღამდა გორაკზე გამოკიდებულ ბელეტაჟ ბინებს. შევერცხლილმა,კოკისპირულმა წვიმამ ააშიშხინა გამოფიტულ მიწაზე შემოღეღილი მზის მძაფრი სიმხურვალე და ცხელ-ცხელი ოხშივარი აადინა იქაურობას. პეტრე