ყვავილები (თავი 1) საცდელი

ორშაბათიდან დაიწყეს მუშაობა, ნიკოლოზი კმაყოფილი იყო, ორივე ბეჯითად მუშაობდა, კონსულტანტებს ეხმარებოდნენ და უკმაყოფილო არავინ იყო, ნიკა ორივეს დაუმეგობრდა, კარგი ურთიერთობა ქონდა, როცა დრო ქონდა მათთან ატარებდა და ისე კარგად გრძნობდა ორივესთან თავს,

Hidden Feelings (თავი მეორე)

ლიფტიც მალე მოვიდა. მე შევედი და ლუკაც შემომყვა. გამიკვირდა მაგრამ მერე გამახსენდა, რომ ლუკა ჩემს ზემოთ ცხოვრობდა. ლუკამ ორი წამი მიყურა და მერე შემომთავაზა პარკების გამორთმევა. სიტყვა დამთავრებული არ ქონდა რომ ლიფტის კარი გაიღო და მე მაშინვე

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (8)

შემხცდა სიცილით სკდებოდნენ,ალბათ შატალოზე იყვნენ წამოსულები,ბოლოს სიარლით რომ დავღალე კაფე "ნელიკოსთან" შევიარე,ფანჯარასთან ავირჩიე მაგიდა საიდანაც პატარა სკვერი მოჩანდა.ესე მარტო ვიჯექი და გავყურებდი სიცოცხლით სავსე ბავშვებს, ვფიქრობდი ჩემზე

მარიონეტი (მეთხუთმეტე თავი)

- "რაზბორკაზე" ქალი?! - გაოცების ტალღამ წამებში გადაუარა მოჩხუბრებს. ერთმანეთს სამკვდრო-სასიცოცხლოდ ჩაფრენილი ბიჭები, მომენტალურად დაზავდნენ. ვისღა ახსოვდა მუშტი-კრივი. უგონოდ დავარდნილ ნინოს გარს შემოეხვივნენ. - მოკვდა, ტო?! - გოგონას თავთან

დაგიმორჩილებ (თავი მეექვსე)

მამაჩემი ნებისმიერს ასე მოექცევა, ყველა გამვლელი ერთი ღამით მისია, მეორე დილით კი ყველაფერი განმეორებას იწყებს. ჯერ ნათიას ვაგებინებ პასუხს ყველაფრისათვის, შემდეგ მამაჩემს მივხედავ, მაგრამ ამ ყველაფერს როგორ მოვახერხებ არ ვიცი, მაშინ როცა წინ

ლაშქრობაში ნაოვნი სიყვარული

ზოგჯერ დგება მომენტი როდესაც შეიძლება შენმა ერთმა ნაბიჯმა შენი ცხოვრება შეცვალოს ისე რომ შენ ვერც კი წარმოიდგინო. შენმა გადაწყვეტილებამ ზოგჯერ ისეთი წარმატება მოგიტანოს რომ ვერც კი წარმოიდგენ, შეიძლება სიყვარულიც კი გაპოვნინოს.ზოგჯერ არის ისეთი

ჩემი ბუჩქი

მეზიზღება ეს კაციიი თავისიი უაზრო და თითქოს სასაცილო კომენტარებით. ღმერთო ჩემო ნუთუ ნინიმ და მაკამ მიმატოვესს ამდენ უცხოო ბავშვშიი,, ოო არაა.. აუდიტორიის დათვალიერების შემდეგ ვარჩევ ცარიელ ადგილს სადაც არავინ არ შემაწუხებს.. იღება კარიი და შემოდის

"წითელი მელანქოლია"

თუ ოდესმე თქვენზე ადრე მოვკვდები, ჩემი ხორცი განბანეთ. თეთრ სუდარაში გახვეული ცივი სხეული კიდევ უფრო რომ გაიყინება, არაფერი რომ აღარ დარჩება ფერადი, სისხლის ფერი ტუჩების გარდა ნუ მოხვალთ და მაკოცებთ.. და თუ ამას მაინც იზამთ მინდა, რომ მაპატიოთ

უიმედო სიყვარული (თავი მესამე)

-მე მეუბნები მაგას? -ანუკის უნდოდა ეთქვა რომ თვითონ კი არა ანდრეა დაიკარგა, უნდოდა მიეხალა რომ მის გარეშე ვერ ძლებდა, მან კი ასე უბრალოდ მიატოვა და სხვაში გაცვალა, თუმცა ამის თქმა ვერ გაბედა, ვერც დაადანაშაულებდა იმაში, რომ სხვა ჰყავდა.

სოხუმსკი (12 თავი)

დილაუთენია დაიწყო მომზადება, ყველაფერზე ნერვიულობდა და ღელავდა. გოგა და ლიკა შეძლებისდაგვარად ამშვიდებდნენ. ნანამ დილით დაურეკა და უთხრა მე და გიორგი პრდაპირ რესტორანში მოვალთო. ეწყინა, მაგრამ არაფერი არ თქვა. ეს ხომ მოსალოდნელიც იყო.