შენი მშობლები ტერორისტები არიან ასეთი ბომბა რომ გაგაჩინეს?!-7

-ისე მანდ რომ მხიარულობთ და ერთ ამბავში ხართ ახლა მანდედან როდის ჩამოხვალთ?-რომ ვიცოდე საით წამოვიდე დროზე არ ვიწუწუნებდი-სრული სერიოზულობით განვაცხადე.

ათოვს აივნებს [სრულად]

ზუსტად ასე მზრდიდნენ/მზრდიან. მათთვის დღემდე ის სასწაული ვარ, მაშინ რაც ვიყავი. მიუხედავად ამხელა სიყვარულისა, მიუხედავად იმისა, რომ დღემდე თვალის ჩინივით მიფრთხილდებიან, ჩემთვის აკრძალვები არ არსებობს. არ მახსოვს ოდესმე რამეში შევეზღუდე, ოდესმე

სისხლიანი ვახშამი (X თავი)

სრულიად გაბრუებული მივდივარ ლადოს ბუნკერის გასაჩხრეკად. მთელი ღამე თვალი არ მომიხუჭავს, თავი გახეთქვაზე მაქვს, ყურში კი სოფოს დაბალი ხმა ჩამესმის. მინდა გავბრაზდე სუსიკოზე, რომელმაც დაფქვა ჩემი საიდუმლო, მაგრამ არ შემიძლია. ისე მენატრება, როგორც

deddy's litte princess მეორე თავი (16+)

თითქმის 20 წლით შენზე დიდი ვარ და ვგიჟდები ასეთი რამ ,როგორ მომდის,თავს 16 წლის ბიჭად ვგრძნობ, რომელსაც მუცელში პეპბლი ყავს და ხელები უკანკალებს ,მხოლოდ იმიტომ, რომ გხედავს . სიყვარულამდე რაღაც მიკლია მაგრამ ეს ის მომენტი არა ქალისადმი ბინძური

შენი ბედისწერის ბრალია (სრულად)

რესტორანში ჯერჯერობით სიმშვიდე სუფევდა, მხოლოდ მომსახურე პერსონალი მიმოდიოდა სწრაფი, საქმიანი ნაბიჯებით, დროდადრო ისმოდა გადაძახილები, ხანდახან შეფპოვრის, შუახანს მიღწეული ლადოს გულიანი სიცილი და შდეგ ისევ სიჩუმე... ფაქტია რაღაც რიგზე ვერ იყო,

ჩვენ ყველაფერს შევძლებთ (2)

მე სკოლაში 12 კალასში ვიყავი,სკოლაში ჩვეულებრივად დავდიოდი,მე და მაშო ერთ კლასში ვიყავით ერთად დავდიოდით ყველგან ასე ვთქვათ ის ჩემი მეორე ხმა იყო.ერთ დღესაც მე და მაშომ wendy's ში წავედით მაშომ ჩემს მაგივრააც შეუკვეთა ბურგერები და სადაც მე ვიჯექი იქ

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-7

ამ ყველარის გაგონებისას ცრემლები გამომვარდა არვიცი რადამემართა ღმერთო ჩემო,ადამიანი ვისაც ვენდობოდი,ვინც სიყვარულს მეფიცებოდა ახლა ვიღაც სალომეს ეუბნებოდა რომ გეგმის ნაწილი ვარ,რომ ჩემთან გეგმას ანხორციელებს...მობილური ამოვიღე და მაშინვე ალექსს

ახალი წლის ჯადოსნობა (5)

ერთი კვირა გავიდა გიორგი მარიამს, რომ არ დაკავშირებია და სადღაც გაუჩინარდა. მარიამი თავიდან კი ფიქრობდა, რა კარგია, ეს დემონი მოვიშორეო, მაგრამ სადღაც, გულის კუნჭულში მაინც ნერვიულობდა მის გაუჩინარებას.

მთვარის დაბნელება (1) [საცდელი]

პირველ რიგში,მინდა ვთქვა,რომ ისტორიაში არსებული მოვლენები არის რეალური.ანუ ამბავი რეალობაზეა დაფუძნებული და პერსონაჟებიც რეალურია.არ მინდოდა დამედო,სანამ მთლიანად არ დავწერდი,მაგრამ ცდუნებას ვერ გავუძელი.

Demon (13)

"მიყვარხარ?" ჩემთვის ამ სიტყვას არანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდა. როგორ შეიძლება რამე "მყვარებოდა"? მითუმეტეს მღვდელი! ვიცოდი სიყვარული რაღაც გრძნობა რომ იყო, მაგრამ როგორც დემონს, წარმოდგენა არ მქონდა