ბედისწერა (თავი 4)

ღამით უცნაური სიზმარი მესიზმრა:-ვითომ ტატო ჩემს ოთახში შემოვიდა სისხლიანი თეთრი კაბა შემომიტანა საწოლზე მომიგდო,თვითონაც დაჭრილი იყო და მოულოდნელად იატაკზე დაეცა.დაეცა თუ არა მაშინვე ყვირილით გამომეღვიძა,სულ ცივი ოფლი მასხავდა ძალიან ცუდად ვიყავი,ის

ისევ ლამაზად თოვს (თავი3)

- აქამდე არ უნდა შეგერჩინათ ! მე ლიზასთან წავალ! ლეოპარდის ძებნა არ შიწყვიტოთ თორემ... - დავითმა შარვლის მარჯვენა მხარეს მყოფ იარაღს ხელი დაავლო და გაისროლაა მამაკაცები შეშფოთდნენ როცა ერთ-ერთი მათგანის მომაკვდავი ხმა გაიგონეს მაგრამ არცერთი არ

ბოლო დამშვიდობება

ბიჭი მიუახლოვდა და ჩაეხუტა გოგო თავიდან ცოტა შეეწინააღმდეგა მაგრამ შემდეგ მიენდო მას.ბიჭმა იგრძნო რომ ამ ჩახუტებასაც არ ჰქონდა აზრი,არ მოდიოდა ამ გოგოსგან ის სითბო,რომელიც ქვეცნობიერში შექმნა,არც ეს გოგო ყოფილა ის ქერა ცისფერთვალება გოგო,რომელიც

საყვარელი ღიმილი და "ასდ" დაუსრულებლად (თავი 12 დასასრული)

სახლის კარი კი არ შეაღო, შეგლიჯა. ჩვენც უკან მივყევით. დემეს თავისებისთვის არც კი შეუხედავს, ისე მიადგა ბატონ თამაზს. -როგორ ბრძანდებით თამაზი ბიძია? (დემეტრე) -კარგად შვილო შენ როგრ ხარ? თქვენ რას შვრებით ბიჭებო? (თამაზი)

ყველგან გამოგყვები (19)

-ეხლა ნამდვილად წამოვა ჩემთან ამაში ეჭვი აღარ მეპარება. საკმარისი იყო მოტივაცია, მადლობა ჯორჯ ჩვენ უკვე წავალთ.

ბინა 53 2 თავი

თავი ავაწევინე და თვალებში ჩავხედე უკან უკან დაიწყო სვლა და ამასობაში კუთხეშიც მოვიმწყვდიე თვალები დახუჭა არ ვიცი ალბათ ელოდა რომ ვაკოცებდი და ასეც იქნებოდა ვიღაცას რომ ლიფტი არ გამოეძახებინა რომ დავიძარით გონს მოვიდა და უარესად შეეფერა ლოყები

შევსებული არსებობა 9,10,11,12

სალომე შეკრთა და უსიამოვნების მოლოდინში დაიძაბა.. ალექსანდრე მშვიდად მიუახლოვდა კახას და თვალი თვალში გაუყარა.. ხმა არ ამოუღია, იდგა ასე და არწივივით უმზერდა _ მერე ვილაპარაკოთ.. – გამოსცრა კახამ და ჩქარი ნაბიჯით დატოვა იქაურობა. სალომემ ამოისუნთქა.

ჯანდაბა! (22)

-საბედნიეროდ ეგეთი ბოროტიც არ ხარ-შუბლზე ჩამოყრილი თმა ყურზე გადამიწია.ისე ახლოს იყო,ისე ლამაზი მეჩვენა, პირველად მომინდა მის ტუჩებზე შეხება! დასაფიქრებლად დრო არ დავიტოვე,ხელი თმებში შევუცურე და მის ბაგეებს მივეწებე.ვიგრძენი,როგორ გაეღიმა,ცივი

ის (10)

-ნეით დაბადებისდღეს გილოცავ,-გაბიმ წიგნიდან ამოყო თავი და კისერზე ჩამომეკიდა მეც ჩემი მხრიდან წელზე მოვეხვიე და დავატრიალე -საიდან გაიგე რომ მოვედი?-ის ყოველთვის ხვდება რომ სახლში ვარ -არა ნეით ხომ იცი ეს საიდუმლოა,-ხელები გააქნია -გაბი დღეს ხომ

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 8)

რამოდენიმე დღეა წიგნებიდან თავი არ ამიღია. დილით თვალის გახელვისთანავე ტელეფონს ვიჭერ ხელში მესიჯი კი უკვე მოსულია. რათქმაუნდა უცნობი მწერს. ყველა მესიჯი ერთი შინაარსისაა მაგრამ ყველა ერთმანეთზე მეტადაა სიყვარულითაა გაჟღენთილი.სამი კვირა დამრჩა და