ცხრა წუთით ადრე! (ისევ)

******* მახსოვს 2010 წელი იყო... 31 დეკემბერი შუაღამეს ზუსტად 9 წუთი აკლდა... დამირეკა და მითხრა "ჩამო რაა" მეც სიხარულით მაშინვე ჩავბირბინე კიბეები... გამოვედი სადარბაზოდან და აი ისიც გამოჩნდა... როგორც ყოველთვის თბილად არ ეცვა: ერთი ჩვეულებრივი

Street Spirit (2)

მთელი დღე მე და ნინამ ტანსაცმელების გახდა ჩაცმას დავუთმეთ და ბოლოს როგორც იქნა . შავი , მოკლე , საკმაოდ დიდი დეკოლტეთი ავარჩიე კაბა და გასაოცრად გამოვიყურებოდი. ყოველთვის როცა მოკლე კაბის ჩაცმა მიწევდა დისკომფორტს ვგრძნობდი როცა ბიჭები ტუჩზე ენის

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 5 თავი

ჯანდაბა უნდა ავდგე, ეს შაბათი-კვირა უკვე შემძულდა, საათისკენ გავატრიალე თავი, შვიდს უკლია რვა წუთი, სამსახურში მაგვიანდება. სკოლაში ვსწავლობ და თან ვმუშაობ. ჩემი ცხოვრება სულ ქაოსია. რესტორანში მიმტანად ვმუშაობ, როცა დროს ვჭერ ვსწავლობ, მთელი

უშენობა ვისწავლე (7)

მალე სკოლის არდადეგები დაიწყება სიმართლე უნდა ვთქვა ალეწსანდრეს ნახვა აღარ მინდა თითქოს მისი მეშინია ჩემი ხელში ჩაგდება უნდა თან ამას თავისი პირით ამბობს აღარ ვენდობი მისთვის არ განვსხვავდები იმ გოგოებისგან ვის სიკვდილშიც დამნაშავეა ვფიქრობ მისგან

Lolitaa...

ძალიან ცივაა, თბილად ჩაცმა არ მიყვარს ამის გამო ყოველთვის ბევრს საყვედურს ვიღებ გაცივდები ჩაიცვი, ახლა ვერ გრძნობ მაგრამ როცა გაიზრდები მიხვდები რომ მართალს გეუბნები, ბლა ბლა ბლა. ზაფხულში ზამთარი მინდა, მაგრამ როცა ზამთარი დგება ღამე დიდდება და დღე

პირველი ჩოგანი (2)

აქტიურად მოძრაობს, ჯერ მკბენს შემდეგ კი მწუწნის . ვკვნესი და ამოსუნთქვას ვცდილობ, ახლა მე ვიმეორებ მის ქცევებს და ტუჩებით ვცდილო მისი სული გამოწოვას. ეღიმება ისევ და ისევ. მაღიზიანებს და ახლა მე ვავლებ თმაში ხელს და მთელი ძალით ჩემსკენ ვიზიდავ,

ბედისწერა (თავი 4)

ღამით უცნაური სიზმარი მესიზმრა:-ვითომ ტატო ჩემს ოთახში შემოვიდა სისხლიანი თეთრი კაბა შემომიტანა საწოლზე მომიგდო,თვითონაც დაჭრილი იყო და მოულოდნელად იატაკზე დაეცა.დაეცა თუ არა მაშინვე ყვირილით გამომეღვიძა,სულ ცივი ოფლი მასხავდა ძალიან ცუდად ვიყავი,ის

ისევ ლამაზად თოვს (თავი3)

- აქამდე არ უნდა შეგერჩინათ ! მე ლიზასთან წავალ! ლეოპარდის ძებნა არ შიწყვიტოთ თორემ... - დავითმა შარვლის მარჯვენა მხარეს მყოფ იარაღს ხელი დაავლო და გაისროლაა მამაკაცები შეშფოთდნენ როცა ერთ-ერთი მათგანის მომაკვდავი ხმა გაიგონეს მაგრამ არცერთი არ

ბოლო დამშვიდობება

ბიჭი მიუახლოვდა და ჩაეხუტა გოგო თავიდან ცოტა შეეწინააღმდეგა მაგრამ შემდეგ მიენდო მას.ბიჭმა იგრძნო რომ ამ ჩახუტებასაც არ ჰქონდა აზრი,არ მოდიოდა ამ გოგოსგან ის სითბო,რომელიც ქვეცნობიერში შექმნა,არც ეს გოგო ყოფილა ის ქერა ცისფერთვალება გოგო,რომელიც

საყვარელი ღიმილი და "ასდ" დაუსრულებლად (თავი 12 დასასრული)

სახლის კარი კი არ შეაღო, შეგლიჯა. ჩვენც უკან მივყევით. დემეს თავისებისთვის არც კი შეუხედავს, ისე მიადგა ბატონ თამაზს. -როგორ ბრძანდებით თამაზი ბიძია? (დემეტრე) -კარგად შვილო შენ როგრ ხარ? თქვენ რას შვრებით ბიჭებო? (თამაზი)