ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 11) +18

დილით თვალები გავახილე და მივხვდი რომ აქ უკვე ვარ ნამყოფი, გადავწიე ხელი მეორე მხარეს მაგრამ ცარიელია, ავდექი ლოგინიდან და იქვე მიგდებული საცვლები ჩავიცვი, თმა ავიწიე და იოანეს საძებნელად გამოვედი -იოანეე -აქ ვარ, რა გაყვირებს სულ ასე წივილკივილით

გიყვარდე! ესაა ყველაფერი რაც მჭირდება (სრულად)

"I'II let you go, if you stay..." "I think,I'm afraid to be happy because when i do get too happy, something bad always happens." შეიძლება ყველაფერი დაგავიწყდეს,მაგრამ გრძნობები შენში რჩება.ყველაფერი ძლიერი ისევ შენშია და არ გაძლევს მიტოვების

ცუდ დროს ცუდ ადგილას თავი 2

ტასუნა დიდხანს ფიქრობდა ჩამჯარიყო თუ არა მასთან ერთდ მაგრამ საბოლოოდ გადაწყვიტა შიში დაეძლია . შიში ? დიახ შიში მას ეშინოდა . გასაკვირია როგორ შეიძლება ტასუნას ნაირ გოგოს რამის ეშინოდეს? 2 წლის წინ

სოფლის ნობათი [9 დასასრული]

ღიმილით შეჰყურებდა მონატრებულ სილუეტს გოგონა. სახეზე ღიმილი აღბეჭდვოდა დემნასაც, მაგრამ თათულის არ უყურებდა. დროდადრო მის მუხლებზე დაკრეფილ ხელებს ეფერებოდა, მაგრამ მაინც არ უყურებდა. მერე თათულისაც ჩაეძინა. მშვიდად ეძინა, ან რატომ არ უნდა

დასაწყისი!

ცხოვრებაში ყველა დაცემა ახალის დასაწყისია...იცი რახდება როცა ადამიანში მზე ჩადის? -ვიცი!-დაუფიქრებლად მპასუხობს და თავს დაბლა წევს. მე არ მოველოდი ამპასუხს და დიდი გაკვირვებით შევსცქერი მას, ცოტახანში თავს მაღლა წევს და მწუხარე თვალებს მაპყრობს,

ალისია 11,12 მზის შვილი (დასასრული)

სასაცილოც კია უკვე ეს ყოველივე ! ქალი რომელიც ვერ მიტანს, ქალი რომელმაც ჩემი მოკვლა სხვას დაავალა,დღეს ურცხვად შემოდის ჩემს პალატაში და ჰოპ ! კითხულობს როგორ ვარ ... ადგომა რომ შემეძლოს დავივიყებდი მის სტატუსს,იმას რომ გრეგორის დედაა და თმის ძირებს

Born Again (3)

3 ახალგაზრდა გოგონა უკვე მეორე დღეა გაუნძრევლად წევს. ერთადერთი კი რასაც ის ახერხებს არის სმენა. ესმის რა ხდება მის გარშემო, ესმის ყველა პალატაში მყოფი ადამიანის ხმა. უკვე გაიგო ისიც რომ შეიძლება დიდი ხნით ვერ გამოსულიყო მდგომარეობიდან, მერიდიტი კი

არჩევანი (თავი 3)

რექუესთი გავხსენი... გუკა ზიბზიბაძე, ეს ვინაა? ფოტოებს დავუთვალიერებ. აუუ ეს ის ბიჭია დღეს რო ვაკოსთან იყო. დაიცა ჩემი გვარი საიდან იცის? ვაკოს კითხა ვითომ? ერთი დავუსქრინო ვაკოსს..

ის (9)

იქამდე ვიდექი აეროპორტის წინ სანამ მისტერ და მისის ბლექი არ გამოვიდნენ, მაშინ კი ნამდვილად მივხვდი რომ ბელა წავიდა. წავიდა ჩემი ნუგეში და ამ ბოროტ სამყაროში მართო დამტოვა.დედაჩემის მანქანაში ჩავჯექი და ნუგეშისთვის ახლა მას მივმართე მაგრამ

ბინა 53 1თავი

დავინახე ვიფიქრე მოვკვდი და სამოთხეში ვარ მეთქი სწორი უთხელესი ცხვირი და ულამაზესი ფერის ძალიან ღია ცისფერი თვალები თითქოს ლამპიონებთან ერთად ანათებდა იქაურობას პატარა სწორი ცხვირი სიცივისგან გასწითლებოდა და თავის მეგობარს რაღაცას ახტაცებით უყვებოდა