იცოცხლე ჩემთვის

ლიკა თანდათან დაუბრუნდა ჩვეულ ცხოვრებას, თითებიც დაიმორჩილა და ხატვა კვლავ მისი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი გახდა. ანდრია მის ცხოვრებაში აღარ გამოჩენილა და მისი არსებობაც ლიკამ მოგონებებისათვის განკუთვნილ გონების ბნელ კუთხეში გადამალა. მის

ალისია 6

არავინ? ხვალ ხომ გავიცნობ მასაც? ასეთი ვინ არის რომ მიმალავ? შენ ხომ თქვი რომ არ გინდოდა ურთიერთობის ტყუილით დაწყება-სუსტ წერტულზე ვაჭერ წიხლს,სიმრთლის ცოდნა ახლა ჩემთვის მთავარია. საბრალო თვალებით მიყურებს,უთუოდ რაღაც საშინელებას მოვისმენ..

უშენობა ვისწავლე 3

მანქანა დიდ ორ სართულიან სახლთან გაჩერდა ძალიან მომეწონა გარეთ მასპინძლებიც დაგვხვდნენ გავბედნიერდი მათ შორის ალექსანდრე რომ არ იყო დედას ხელი ჩავჭიდე და ამაყად წავედი წინ ბატონი ოთარი გაბრწყინებული თვალებით მიყურებდა -ემილი ჩემო გოგო შენ...როგორ

რა დავარქვა ამ სიყვარულს? (თავი მესამე)

მიკი დიდხანს ფიქრობდა რა გაეკეთებინა. მისულიყო თუ არა ემასთან. ერთი დღე გავიდა ამ ამბის შემდეგ, მონატრება სულ შიგნიდან წვავდა. ბოლოს და ბოლოს გადაწყვიტა ენახა. საღამო ხანს იმ თეატრში წავიდა სადაც ემა დადიოდა, მაგრამ იქ ვერ იპოვა და ახლოს მდგომ

ახალი წელი ანუ ახალი ცხოვრება

ახალი წელი არის ყველაფერი ახლის დასაწყისი ახალი ფურცელი წარმატების და ახალი და უკეთესი ცხოვრების საწყისი წარმატება მისით არ მოდის წარმატებისა და ბედნიერებისათვის უნდა იბრძოლო იბრძოლო და მიაღწევ კიდეც...

სოფლის ნობათი [7]

ბევრი ხალხი არ იყო, დრო და დრო მიდიოდნენ და კიდევ უფრო ცოტანი რჩებოდნენ. ხუთნიღა შემორჩნენ ბოლომდე. დილის ექვს საათზე გარეთ გამოსულებმა შენიშნეს, რომ მთელი ეზო გადათეთრებულიყო. ბედნიერმა ახედა ცას თათულიმ, მერე ხელები წინ გასწია და ღიმილით დააკვირდა

ორი ბი­ლე­თი წალ­კო­ტამ­დე (თავი 4)

- აბა, რის­თ­ვის შევ­ხ­ვ­დით ერ­თ­მა­ნეთს? - კო­პებ­შეკ­რულ­მა ირი­ბად გავ­ხე­დე და ბლოკ­ნო­ტი დავ­ხუ­რე. - იმის­თ­ვის, რომ უკეთ გა­გიც­ნოთ... წმინ­და პრო­ფე­სი­უ­ლი თვალ­საზ­რი­სით, - და­ა­კონ­კ­რე­ტა, - ერ­თი-ორი დღე მჭირ­დე­ბა, რომ ფორ­მა­ში

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (4)

-გამიშვი თორე უცოლშვილოდ დაგტოვებ იცოდე!-ჩემი ახალი მოფიქრებით აღფრთოვანებული ვყვირი და მარჯვენა ფეხს მუხლში ვხრი,წესით ამან უნდა გაამართლოს. მზერა ჩემი ფეხისკენ გადააქვს,აშკარად ხვდება რაც ვიგულისხმე, მრავლისმეტყველად მიღიმის და თეძოთი

წარსულის ლანდები თავი 14

შემდგარი ბედნიერება, ფიქრი იმაზე რომ დღევანდელი დღე სჯობია ყველა იმ წუთს რაც კი ოდესმე განუცდია და უარსებია, პირველი წუთი რომელმაც ბედნიერება აჩუქა ის იყო როცა ელენე ხელში დაიჭირა დაა გააცნობიერა რომ ის უკვე დედა იყო, მეორე წუთი კი ეხლა, უკვე

თეთრი სახლი (თავი 2)

მერე სწრაფად მომიახლოვდა და ყურში ჩამჩურჩულა: -იმედია მალე გაიხსნება გზები და მალე წახვალ არმინდა შენი გულის ტკენა და არც სხვა რამის. -მოიცადე რას გულისხმობ(სახე ამიწითლდა) -რას უნდა ვგულისხმობდე -რომ ვერ მივხვდი მაგიტო გეკითხები(