ლოტუსი (3)

ძალიან გთხოვთ ვინც კითხულოთ დაწერეთ ტქვენი აზრი. თუ ვარგა გავგრძელებ... უცებ მაგიდაზე დაგდებული ჟურნალი დავინახე და ტანზე ავიფარე.. -შენ აქ რას აკეთებ ? - აააა... ბოდიშის მოსახდელად მოვედი... დაბნეული და გაღიმებული მესაუბრებოდა ... - არ

ყველგან გამოგყვები (10)

-მა... ერთი კვირაა აქ ვარ მაგრამ როგორც მამად უკვე ისე აღგიქვამ. ამ ერთი კვირის განმალობაში იმდენი სითბო დამანახე რომ ალბათ მთელი ცხოვრება მეყოფა. მიჭირს შენთვის მამის დაძახება მაგრამ მივეჩვევი.

შურისძიება

ეს ამბავი ხდება წარსულში. ამ ამბის მთავარი პერსონაჟი ლილიანა რომელსაც ამ დროისთვის როგორც ელიზაბედად იცნობენ ბრუნდება შურის საძიებლად . ლილიანას რთული წარსული ჰქონდა მას მისმა საყვარელმა ადამიანმა უღალატა ამის მერე ოჯახმა მასზე უარი თქვა, და მას

რა დავარქვა ამ სიყვარულს? (თავი მეორე)

მთელი ღამე მის სახლთან გავათენე, ფეხი არ მომიცვლია იმ იმედით რომ შემამჩნევდა. დილით მხარზე მისი ხელი ვიგრძენი ემა:-ჰეი! გაიღვიძე... მე:-რაა? რახდება ემა:-აქ რას აკეთებ? უკვე ბევრჯერ მომხვდი თვალში ცუდად! მოშორდი აქედან თორემ პოლიციას გამოვიძახებ.

ის (4)

რთულია უყურო ადამიანს როგორ იტანჯება. არააქვს მნიშვნელობა რამდებად ვერ იტან მას, მე კი იმ წამს მხოლოდ ის ვიცოდი რომ ჩემს წინ არ იდგა ის ნეითანი რომელიც გონებაში მყავდა, ეს სულ სხვა ადამიანი იყო. ეს იყო ნეითანი რომელიც ტიროდა, იმ მონსტრს კი რომელიც

იცოცხლე ჩემთვის

ლიკამ ჩიხში შეუხვია და მოულოდნელობისგან გაშეშდა. სახეზე შეძრწუნება გამოეხატა და პირველი რაც თავში მოუვუდა აზრად იყო სიტყვები,,გაიქეცი ლიკა გაიქეცი“. მისი შიში და გაქცევის სურვილი კი გამოწვეული იყო მისი მხსნელის მოქმედებით. როგორც კი ლიკამ ჩიხში

შენ ჩემი მზე ხარ,ამომავალი

ცხოვრებას ფეხს ვუწყობ,ვცდილობ, სალსა თუ არა ვალსი მაინც ვეცეკვო.. ცეცხლოვან ტანგოზე ჯერ პრეტენხიაც არ მაქვს...(ოჰ,მე და ჩემი ირონია.. ვგიჟდები თვით ირონიაზე. ალბათ, ესაა ჩემი ყველაზე დიდი გასართობი. ლამის ჰობად ვაღიარო უკვე.) მუხლების კანკალით მის

არქანგელოზი ( თავი 10 )

მოხუცი თავაზიანად მიესალმა მთავარანგელოზებს , თავი დაუხარა და სამოთხის კარი გაუღო ... რამდენიმე მეტრი გაიარეს და აღმოჩნდენ პირველ კარიბჭესთან , კარიბჭე შეაღეს და უზარმაზარ მინდორზე გავიდნენ . აქა იქ ახალგაზრდა ანგელოზები დათამაშობდნენ , პატარა

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 5)

ბიბლიოთეკის შუაში გაუჩერებლად ვცემდი ბოლთას და ნერვიულად ვისვამდი სახეზე ხელებს. ყოველთვის მიჭირდა ადამინაებთან კონტაქტში შესვლაიბლიოთეკის შუაში გაუჩერებლად ვცემდი ბოლთას და ნერვიულად ვისვამდი სახეზე ხელებს. ყოველთვის მიჭირდა ადამინაებთან კონტაქტში

ჩვენ ცხოვრება სხვა გვაქვს

ეს ისტორია ცოტა უცნაურია,იმით რომ ეს არის ორ გოგოს ამბავზე..ერთი რომელიც ოჯახი ჰყავს და შვილები,მეორე კი მწერალი და მარტოობაში ცხოვრობს.ყველაზე მნიშვნელოვანი ის არის რომ ორივე მარტოსულები არიან..იმედია მოგეწონებათ,ეს ჩემი ახალი ნაწარმოებია..