უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 3)

სახლში შესულმა გაოცება ვერ დავმალე.საოცარი სიმყუდროვე იგრძნობიდა. კრმისფერი და ყავისფერი ტონები ჭარბობდა ოთახში. შუაში ხის ჟურნალების მაგიდა იდგა და ზედ რამოდენიმე სქელტანიანი წიგნი იდო.შორიდანვე შეატყობდით რომ საკმაოდ ძველი იყო.მაგიდის გარშემო

წარსულის სიყვარული (ნაწილი 10)

-მე და გიგა ბავშვობიდან ერთად მოვდივართ, მერე წამოვიზარდეთ და მივხვდით რომ ის მეგობრობა რაც ჩვენ გვაკავშირებდა სიყვარულში გადაიზარდა,უამრავი ლამაზი დღე და წუთები გვაქვს ერთად გატარებული მაგრამ,როგორც ყოველთვის ხდება ხოლმე ჩვენს შორის მესამე პირი

"femme like you"... (ნაწილი 4)

მეორე დღეს, რომ გავიღვიძეთ ელე და გიო უკვე ქვემოთ დაგვხვდნენ: -წავიდეთ გვრიტებო?-გიო -ხო წავიდეთ, ჩაალაგეთ? -კი თქვენ? -კი მანქანამდე უხმოდ მივედით. როგორც კი ჩავჯექით ისეთი სიჩუმე ჩამოვარდა ვერ გაუძელი და მუსიკა ჩავრთე. როგორც ჩანს ეს სიმღერა

მივიწყებულთა კუნძული 2

როგორ ველოდი ამ წუთებს. ჩემი სახლის წინ ვდაგავარ. გული საშინლად მიცემს. ლამისაა მკერდიდან ამოხტეს. ფეხები მიკანკალებს. თავს ძალას ვატან და სახლში შევდივარ. ერთდროულად სიხარულსაც ვგრძნობ და შიშსაც. ნაცნობი ადგილები ერთმანეთს ცვლის.

ბედის საჩუქარი თავი 15

რაც გვიწერია არ აგვცდება არასოდეს. ვინმეს რომ ეთქვა რამდენიმე თვის უკან ეს მელოდა და ასეთი ბედნიერი ვიქნებოდი, შეიძლება ხმამაღლა გამეცინა და რა თქმა უნდა არ დავიჯერებდი. ყველაფერი სიზმარი მეგონა და გაღვიძება არ მინდოდა, მეგონა თვალს რომ გავახელდი

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (9)

სააბაზანოში შევდივარ,შხაპს ვიღებ და სუფთა ტანსსაცმლს ვიცვამ,რომელიც ლვანმა დამიტოვა,აქ დიდხანს ვერ დავრჩები,სხვა გზა უნდ ამოვნახო,არავინ მყავს ისეთი ვისაც დავეყრდნობი,ჩემმა მშობლებმა ზურგი მაქციეს და სხვას როგორ უნდა შევეკედლო.მადა საერთოდ არ

ლილიანა თავი 5

ლილიანა... ის ისეთი ლამაზია... რა შემიძლია გითხრათ ამ გოგოზე? რა და ბევრი რამ! ზოგჯერ ვფიქრობ რომ ჩვენი ურთიერთობა თავიდანვე განწირული იყო... არც კი ვიცი... შეიძლება კი მე და ლილიანას,ორ განსხვავებულ,აბსოლუტურად საპირისპირო ადამიანს რაიმე სერიოზულად

წარსულის ლანდები თავი 6

გამარჯობა ალექს, ღიმილით მიესალმა გიორგი, თითქოს აქ უნდა ყოფილიყო და გასაკვირიც არაფერი იყო იმაში რომ ის მის სახლში ცდილობდა შესვლას, არ შემომიშვებ? ისევ გაოცებული იკითხა -გიორგი აქ რას აკეთებ? ბოლოს და ბოლოს აგონიიდან გამოვიდა. -საქმე მაქვს შენთან,

ვიკა, ჩემია! ( ლაშა და მარიამი) (2)

დილის 8 საათი იყო როცა მარიამმა გაიღვიძა. სასიამოვნო ღიმილმა გადაურბინა სახეზე როცა ლოყაზეხელი მოისვა. ასეთი არახსოვს თავისი თავი. მეტისმეტად ბედნიერი და გულამოვარდნილია. გუშინდელმა დღემ საკმაოდ შეცვალა. უკვირდა ერთ ღამეში როგორ უნდა გადასხვაფერდე

ყველა თავისას მიიღებს (სრულად)

-5წელი შენ ცოტა გგონია? ან, რო გადაგიყვარდე პირველი მე ვიქნები ვინც გთხოვს რომ მითხრა. არ მინდა რომ დამელოდო იმიტომ რომ ვალდებულებას გრძნობ, თუ დამელოდები მხოლოდ იმიტომ რომ გეყვარები. მე ვიცოდი რომ ჩამსვამდნენ და მაინც ეგოისტურად მოვიქეცი. ბოლოს