საიდუმლო სვანურად (3)

ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა დღე როდესაც შემეძლებოდა გიორგის სახლში კვლავ მისლა და ჩემი ჩანაწერების ჩვენება დედამისისთვის, ნამდვილად არვიცი რატომ მაგრამ ეს ჩემთვის ბევრს ნიშნავდა... როგორც იქნა მოვიდა ნანატრი დღე და გავუყევი ნაცნობ გზას, კარზე

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (4)

ყოველთვის ვფიქრობდი იმაზე,თუ რა მოყვებოდა ჩემს საქციელს,თუმცა ამის გააზრებას მანამდე ვერ ვასწრებდი სანამ ამ მოქმედებას ჩავიდენდი,ასევე მოხდა ნიკას შემთხვევაშიც,მას იმდენად ვენდე,რომ თავი დავკარდე,დიახ მე მასთან ყოფნის მომენტში თავს ვკარგავდი და ეს

დარჩი ჩემთან (5)

მთელი გზა გატრუნული იყო მიკრული ნია მის სხეულს.მისი სხულის სიძლიერეს და კუნთებს გრძნობდა ასე ძალიან,რომ იყო შემოკრული მასზე.მისი სუნთქვა თმაზე ელამუნებოდა.კიდევ კარგი მარცხნიდან არ ყვადა მიკრული სხეულზე თორემ აუცილებლად იგრძნობდა მის გულის სწრაფ

თავხედი ქმარი 2

-მოვედით უფროსო...ავტომობილი აგარაკთან გავაჩერე და გვერდულად გადავხედე ჩაფიქრებულს -დღეს თავისუფალი ხარ...რამოდენიმე სიტყვა მომიგდო თუ არა სწრაფად გადავიდა მანქანიდან

.....3

-არ ვიცი ლუკა გაჩერდა და ვეღარ დავძარი.-აწუწუნდა ნია. -კაი მიდი ცაკეტე და სახლში წაგიყვან, ამას ხვალ მივხედავ...-გაუღიმა ლუკამ. -ვითომ ისევ ის გაუფუჩდა?-ტუჩი მოკვნიტა ნიამ. -არა ეგ კარგად გავაკეთებინე, კაი წამო ცოდო ხარ... -მშვიდბიანი მგზავრობ

რეალობა (ნაწილი 1)

გამარჯობათ,მოგესამებით ყველა მკითხველს და მწერალს.ისტორიას ”აირჩიე შენი გზა” ს გავაგრძელებ მალე,წერას როგორც კი მოვრჩები.ახლა კი მინდა გაგიზიაროთ ერთი ისტორია,რომელზეც

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 22)

გიორგი სამშობიაროში იყო ნინასთან ერთად. ქეთა და კოტე მთელი საღამო ელოდებოდნენ.როგორც იქნა გამოვიდნენ ექიმი და გიო.

მიყვარხარ.....გჯერა?!#9

ყველაფერი რთულად და გულის მომკვლელად გამვითარდა. ელენე ნელნელა შორდებოდა და ისევ ლანას სიყვარულის აღდგენას ცდილობდა . ბარბარესთან მეტ დროს ატარებდა . ცოლქმარი ყოველსაღამოს სეირნობდნენ , იცინოდნენ და თითქოს სადღაც გამქრალიყო ელეს არსებობა.

ცისფერი და მწვანე (თავი 5)

თავბრუ მეხვევა, ალკოჰოლი მთელ ჩემს ორგანიზმს მოედო და უკვე ყველაფერს მექანიკურად ვაკეთებ.. სად მივდივარ.. არვიცი ვერ ვხვდები.. მე და ირაკლი სადღაც მივდივართ, არა უფრო მივრბივართ.. ოღონდ ფეხზე ძლივს ვდგავართ.. შენობაში შევედით.. ეს ადგილი მეცნო..

კალეიდოსკოპი (I თავი)

მაღალი სხეული ღია კარისკენ მიემართებოდა, თან დროდადრო ხელიდან წვეთ-წვეთობით ჩამოსდიოდა წითელი სითხე, რომელსაც იატაკზე დაცემისთანავე იწოვდა ძველი ფიცრები. მაგრამ ეს არ იყო მისი სისხლი. კართან მიღწეული სხეული შედგა, მაგრად ჩასჭიდა ხელი ნახევრად მოშლილ