ცისარტყელა (3 თავი)

-კი მე გირეკავდი! ნინომ და მარიამმა მომწერეს რომ მონაწილეები უნდა შევიკრიბოთ ხვალ სადმე და გააგებინეო! -და ხვალამდე არ გინდა ერთმანეთს შევხვდეთ?-მთავაზობს ბათუ. -არა, სხვაგან უნდა წავიდე!-ვამბობ და აივანზე გავდივარ. -ნუ მატყუებ, არ მიყვარს

ირმის ნახტომი -9-

''საზურგეს ბეჭებით ეყრდნობა და ათრთოლებული ხმით მეკითხება: -გძულვარ, ლეა? -არა, მიყვარხარ.-არანაირი სითბო და სიყვარული არ იგრძნობა ჩემს სიტყვებში, თუმცა იცით? ყველა სითბოზე და სიყვარულზე მეტად მიყვარს!''

გოგონა ნახევარ მილიონად!

ვდგავარ სარკის წინ და უაზროდ, თვალებდაუხამხამებლად მივშტერებივარ ჩემს ანარეკლს... მეზიზღება ჩემი თავი, ერთ დროს ლაღი, მხიარული, ცხოვრებით სავსე გოგონა, რომელიც ხვალინდელი დღის მოლოდინით ცხობრობდა... ეხლა კი! მისი სხეულის ყველა ნაწილი ბინძურია,

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 24)

ანკა და ერეკლე გაქრნენ საავადმყოფოდან მაშინვე მენეჯერთანგ გავარდნენ დადა და გიგა. ნახეს ვიდეოები და აბა გამოიცანით ვინ მოიტაცა ანკა და ერეკლე. გიორგიმ, უფროსწორად რომ ვთქვათ მან და ერეკლემ მოიტაცეს ანკა და სხვა

OLIVIA ნაწილი 8 ( მგელი )

და აი რამდენიმე წამში სახლის წინ ვიდექი,კარი სრუკიად თავისუფლად შევაღე და აქეთ-იქით მიმოვიხედე.ჯენისამზარეულოში ფუსფუსებდა და დივანზე მჯდომ მაიკს "ემსახურებოდა". -ჰეი , მე ვერავინ მამჩნევთ... -ხელებგაშლილი , უყმაყოფილოდ

სიყვარულის შიშის სინდრომი (6)

-შენ?! - გავიგე გოგონას დაბნეული ხმა და მის სახეს მივაშტერდი,ის გაფართოებული თვალებით მიყურებდა და ვერ იჯერებდა რომ მე ვიყავი-შენ!-უკვე მობეზრებულმა ჩავილაპარაკე , მის სახეს კარგად რომ დავაკვირდი ვიცანი ჩემი დაცვის ობიექტი-აქ რა გინდა?

მადერა (2)

– შენც არ უნდა მყვარებოდი, მასე! მაგრამ მიყვარდი, ხო? იცი, რამდენჯერ, თან როგორ მატკინე? და მაინც მიყვარდი! შენ არ უნდა განსაზღვრო, ვის – ვინ და როგორ უყვარდეს! – ხმა მიკანკალებდა, მთელი სხეული მითრთოდა, ოფლში ვცურავდი და გული ისე ეხეთქებოდა

შენ ჩემი გახდები?! (დასასრული)

თითეულ ჩვენგანს დაბადებიდან დაჰყვება თავის ბედი და ბედის ვარსკვლავი, რა ვქნა, რომ ისევ ასე ვფიქრობ ახლაც ამდენი წლის შემდეგ. თითეულ ჩვენგანს საკუთარი ბედი აქვს, რომელსაც იქ, მაღლა ზეცაში წერენ,თუმცა ამ ბედის შეცვლაც შესაძლებელია ჩვენ თუ ხელს

შენს მეზობლად (ნაწილი 25)

ლუკა კედელში ჩაშენებულ გრძელ სკამზე ჩამოჯდა, რომელიც თაროს უფრო ჰგავდა, ხელები თმაში შეაცურა და იდაყვებით მუხლებს დაეყრდნო. ოთახში დაძაბული სიჩუმე ჩამოწვა.- დაიმახსოვრე ჩემო ბიჭო, ზოგჯერ ერთადერთი სიმართლე,

განაჩენგამოტანილი (ნაწილი 6)

ველოდი რას მეტყოდა, გული გამალებით მიცემდა, მისი ტუჩების სიმხურვალე ისევ მინდოდა შემეგრძნო.. ჩუმად არის.. ხმარ არ იღებს.. უბრალოდ დგას და მიყურებს. მეტი აღარ შემიძლია ეს სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე:- არაფერს იტყვი? - პასუხად კვლავ