სევდისფერი ცისარტყელა (თავი 1)

ეჰ… გაყვითლდა გარემო. სევდა შეერია შემოდგომას და გაირინდა ზამთრის მოლოდინში. რა სიჩუმეა ირგვლივ. თითქოს იგრძნობა, რომ საცაა, ყინვობისთვე შემოაბიჯებს ამაყად თავაწეული. ეს მე ვეძახი დეკემბერს ყინვობისთვეს, ისევე როგორც

ხელოვნური სიყვარული(დასასრული)

ყველაზე მეტად ანდრიას რეაქცია მაინტერესებდა. ამ ყველაფერს ისიც დაერთო,რომ მარიამმა სიკვდილის წინ თქვა რომ ანდრიას და არ იყო. ყველა აზრი ერთმანეთში ამეხლართა. თუ და არ არის,ანუ ცოლია?შეყვარებული?საყვარელი? ჯობია ფიქრს თავი დავანებო,თორემ გავგიჟდები.

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 2)

-შენ მემგონი ნიაკო შეგიყვარდა -არა, მაგრამ მემგონი შენ შეგიყვარდი მე-ერეკლემ ანკას თვალებში ჩახედა, ის გაშეშდა რადგან ერეკლე არ ცდებოდა -შენს ოცნებებში.-ძლივს წამოილუღლუღა- კარგი მოვდივარ.

მიყვარხარ....გჯერა?#6

ისევ ჩვეულებრივად ამოვიდა მზე თბილისში . ოსევ ჩვეულებრივი დღე და გზა სამსახურამდე. მიდიოდა ელე მელი ნაბიჯით და გულის სიღრმეში გოგაზე გული წყდრბოდა . ნუთუ ღირდა მასზე ფიქრი. . რამოხდებოდა სულ ერთხელ მაინც ყოფილიყო ბედნიერი . მის არსებობაში მხოლოდ

დრო მიდის თავი1

ქალაქში წვიმს მაგრამ არ ცივა,ფანჯრიდან ვიყურები და როგორც ყოველთვის ჩემთვის ფიქრებში გავერთე ისე, რომ ვერ დავინახე როგორ შემოვიდა ჩემს ოთახში მარიამი ჩემი არაბიოლოგიური და არაბიოლოგიურიო იმიტომ ვამბობ რომ მხოლოდ მშობლები გვყავს

სიზმრის ქურდი (თავი XVII)

ღმერთო, რა სისულელე გავაკეთე! როგორ ავყევი, ნიკას! აი, ახლა კი ღმერთი იმისთვის მსჯის რომ მინდოდა გული სხვისთვის მეტკინა, საბოლოოდ კი ისევ მე ავღმოვჩნდი გულნატკენი. ეკას ნახვამ ისე გამახარა, მივხვდი როგორ მომნატრებოდა.

ვაჩე ვიბლიანი თავი 5

დილით ადრიანად გამომეღვიძა. გამახსენდა თუ არა გუშინდელი, მაშინვე დაფეთებული წამოვხტი, მაგრამ ვაჩე უკვე ამდგარი იყო. ისე როგორ მეძინა, რომ მისი გამოსვლა გამომრჩა? სააბაზანოში შევედი, გადავივლე და პირველ სართულზე ჩავედი. კარგ დროს გამღვიძებია,

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მერვე თავი)

იმედია მოგეწონებათ -დეე ცუდად ვარ- გულზე მივეხუტე და სლუკუნი დავიწყე. რთულია გინდოდეს.ხმამაღლა იტირო, იყვირო მაგრამ არ შეგიძლია. დედაც ჩემთან ერთად ტიროდა. დ ე დ ა ადამიანი რომელის ამაგსაც ვერასოდეს გადავიხდით.

სიყვარული და შურისძიება (თავი3)

-უი გამარჯობა ბატონო ლევან. როგორ ბრძანდებით? -მე ძალიან კარგად, თავად როგორ ხარ სოფო? -მეც კარგად. ხომ მშვიდობაა ასე ადრე რომ რეკავთ? -კი რათქმაუნდა მშვიდობაა. უბრალოდ თქვენთან საქმე მაქვს და თუ შეგიძლიათ დღეს ჩემთან სამსახურში მობრძანდეთ

დასაწყისიდან დასასრულამდე

ახალ წელს განსაკუთრებით ელოდებიან.ყოველთვის ფიქრობენ რომ ყველაფერი ცუდი ძველ წელს გაჰყვება, ახალი კი ყველაფერ კარგს მოიტანს. ელოდებიან იმედებით.სიხარულით, კეთილი სურვილებით და ოცნებობებენ. ახალი წლის ღამეს ხომ საერთოდაც ჯადოსნურად თვლიან. ამ ღამეს