ბედის ბორბალი (თავი 5)

ძალიან ლამაზი საღამოა,საინტერესო და სასიამოვნო საუბარები....დაჩი ძალიან შეცვლილია,რაც ძალიან მიკვირს,მართლაც,რომ ძალიან... -გახსოვს ის დღე,პირველად რომ შეგხვდი?-მეკითხება და თვალები უციმციმებს. -ჰო..შენ?-ვეკითხები ჩვეულად.

არ შემიყვარდები!*დასასრული*

სანდრომ ვერ გაიაზრა რა მოხდა მარიტას რატომ ჰქონდა ასეთი რეაქცია..წინა ჯერი გაახსენდა კიდევ სადმე არ გაქცეულიყო.. -მარიტა გთხოვ! -არმომეკარო თქო გესმის?მარიტამ მუცელზე დაიწყო ხელები და კიბეებს აუყვა და დაიბღავლა რასაც ქვია..ნიაა უკან მომყევი

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (17)

უკან დამედევნა თუმცა ბავშვს მარტო ვერ დატოვებდა ამიტომაც გაჩერდა.გამოავლინა ვაჟბატონმა თავისი რეალური სახე! ტელეფონზე მირეკავდა რა თქმა უნდა არ ვუპასუხე.რამდენიმე შეყტობინებაც მომწერა არც ამაზე გავეცი პასუხი. ბულვარში ვიჯექი ხის სკამზე ნერვებ

სამუდამო არაფერია (თავი 1)

ყველა ადამიანს აქვს რაღაც ცუდი მოგონება რომლის ამოშლაც უნდა, აი თუნდაც როგორც კომპიუტერში “Delete” დააწვები და მორჩა, ყველაფერი გაქრება,თუმცა ამის ბედნიერებაც კი არ გაქვთ. შეიძლება რაღაც მომენტებში დაგავიწყდეთ, არც კი გაგახსენდეთ თუმცა დრო და დრო

მაპატიე დედა, მე გოგონები მომწონს (2)

-ადექი მივდივართ.- არ გავნძრეულვარ თვალები დახუჭული მქონდა და არც არაფრის თქმას არ ვაპირებდი სანამ იგივე სამჯერ არ გაიმეორა მანამ სანამ ჩემს კარადაში ტანსაცმელს ეძებდა. -ადექი სალომე- მოთმინების ფიალა აევსო, დამიყვირა, მხარზე ხელი ოდნავ მომიჭირა და

მეგობრის შეყვარებული (თავი 6)

დათომ შეყვირა და იმ წამსვე წყალში გადმოხტა,ბატივით ვიქნევდი ხელებს და ფეხებს მაგრამ უშედეგოდ,ცურვის აზრზე არ ვიყავი.გონება მალევე დავკარგე და წყალზე ვტივთივებდი.როცა გონს მოვედი ქოხში ვიყავი და დათოს მომრიმარი სახე დავინახე რომელიც აშკარად მე

ანგელოზი - თავი 2

პიჯაკი გავიხადე და ქურთუკი მოვიცვი -ასე არა? ეს არის ხომ შენი გადაწყვწტილება ლუკა? -დიახ ეს არის, არ დამელოდო, დაიძინე -ლუკა, ლუკა მომისმინე გთხოვ სახლში რომ დაბრუნდები ვილაპარაკოთ -თიკა რა გინდა? მე რასაც გთხოვ იმას არ მიკეთებ და მე რატომ უნდა

შენს მეზობლად (ნაწილი 7)

თბილი დილა გათენდა. გრილი სიო აღარ ქროდა და მცხუნვარე მზის უდარდელმა სხივებმა დილიდანვე შეაწუხეს დედამიწელები. ლუკას ფეხები მოაჯირზე შემოეწყო, ხელი მის მკერდზე მძინარე გოგონასთვის მოეხვია და თვითონაც ტკბილად ეძინა საშინლად არაკომფორტულ სკამში.

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 9)

ნიამ ძალით ამაგდო საწოლიდან , მერე ლიკას დაუძახა და ორივენი ერთად მირჩევდნენ თუ რა უნდა ჩამეცვა . საბოლოოდ არჩევანი მაინც შავ , მოკლე კაბაზე შეჩერდა , რომელიც "ბოლოში " გაშლილი იყო . თმები ზემოთ ავიკარი , აი მაკიაჟს რაც შეეხება ჯერ ლიკამ ჩამთხაპნა

გიგი ადამაშვილი (5)

ან ისე რატომ არ მექცევა, როგორც მაშოს ? იქნებ უყვარს ან მოსწონს ? არა,არა მაშო შენი საუკეთესო დაქალია,ამას ვერასოდეს ვერ გაგიკთებს. ასე ვიწყნარდები თავს,მთელი 1 თვის განვმალობაში, თუმცა ეჭვები მაწუხებდა,მღრღნიდა და მტანჯავდა. მთელი 1 თვე