ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(9)

-9- -და როდის ჩამოდის?(მე) -ხვალ საღამოს და ზეგ ალბათ გავყვები ბინის მოსაძებნად!კაია მოგენატრები რამოდენიმე დღით არმეცლება და!(ალექსანდრე) -ხო რავიცი!კარგი ემ წავედი ეხლა მეცადინეობა მაქვს ხვალ გამოცდები უნდა ჩავაბარო!(მე)ალექსანდრეს დავემშვიდობე

არც კონკია, არც პრინცი -8,9-

''წამში განრისხებული მამა ფეხზე დგება, ჩემ წინ ჩნდება და ხელს მთელი ძალით მარტყამს სახეში. ინერციით გვერდით ვვარდები და კომოდის კიდეს ვეჯახები. ლოყა საშინლად მეწვის. ცრემლები მახრჩობს, მაგრამ დანებებას არ ვაპირებ. -ესაა შენი ძალა, მამა? სილა

სიყვარული და ტკივილი (27თავი)

-შენ იცი საერთოდ როგორია როდესაც საყვარელ ადამიანს მხოლოდ ღამით ხედავ და მთელი დღე ის შენთვის არ არსებობს? მისგან საერთოდ ვერ ვგრძნობდი ასე სიყვარულს. სამსახურში ერთი თანამშრომელი დაგვემატა რომელსაც დავუახლოვდი და რაც მოხდა შენ თვითონაც იცი.

ერაძე (6 თავი)

_ რა ხდება რატომ ყვირით? _............................. _ნიკა შენ გეკითხები? _ნინი ადი მაღლა _ არ ავალ სანამ არ გავიგებ რა ხდება _ნინი დროზე ადი მაღლა ისე იღრიალა წამით შევხტი,მაგრამ არ მინდოდა ნიკას შეემჩნია თითქოს მისმა ყვირილმა ჩემზე იმოქმედა,

საკუთრება.[8]

-შენ მოხვედი..-ოდნავ წამოიწია და გაუღიმა მამაკაცს -ჰო,მოვედი-ლუკაც ფრთხილად დაიხარა და გულში ჩაიკრა ათრთოლებული გოგონა-მოვედი და არასდროს დაგტოვებ გპირდები.-ხელს ძლიერად უჭერდა პაწაწინა მტევნებზე და მთელი სიფრთხილით უკოცნიდა სახეს-როგორ

STANDOUT/გამორჩეული (მეთერთმეტე ნაწილი )

საავადმყოფოში გამეღვიძა , მცირე ფეხის მოტეხილობით . ბავშვთა ბრბო გარს მეხვია და რაღაღაც შეშინებული სახებით იყურებოდენ , მაგრამ პირველი რაც გამახსენდა იყო... -დეიმონი სადაა? -ვა , ბლერ , გაიღვიძე ?

მიყვარხარ ...გჯერა??

ქეთო, მე წავედი სამსახურში მაგვიანდება დეე. -მიდი შვილო, უფალი გფარავდეს, შესვენებაზე გამოხვალ ?? - არა დე. ნატაშკა გამოვა და მასთან ერთად ვიქნები, კარგად აბა. - კარგად.

ბედის ირონია.! (წყნეთი)

სიტყვა "სასიამოვნოაო" ენაზე მიეყინა. ვეღარაფერი თქვა. ვერც კი დაიჯერა, წამიერად ეგონა, რომ ლუკა ეხუმრა. დაჯერება არ უნდოდა. ახლა მართლა მიხვდა, რომ ლუკა მეგობრულად უყურებდა. მეგობრული იყო ის დახმარებაც და მეტი არაფერი!

ჩვენ ლურჯ ცაში ვარსკვლავებთან მივდივართ(4)

დენი ნელა მშორდება. ის ძალიან ახლოსაა, თვალებს ვახელ და მას ვუყურებ, ისევე როგორც თვითონ. ის ისევ ნელა მოიწევს და ისევ მკოცნის. მკოცნის! ხელი მხართან ამოაქვს და პერანგს მხრიდან მკლავზე მიწევს. მხარზე თითებით ფრთხილად მეხება, შემდეგ კისერზე.

მზის ჩასვლა (თავი მეთვრამეტე)

-ახლა რა უნდა ვქნა, მას მოკლავენ . მე ვნახე, მისი ხმაც გავიგე. -დაწყნარდი, ლიზა , ლიზა ლიზამ აღარ იცოდა რას აკეთებდა, მუხლებზე დაეცა და გონება დაკარგა, ბექამ ხელში აიყვანა, მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში წაიყვანა.