კორსაკოვის სინდრომი ანუ ამნეზია (2 თავი)

ისტორია გოგონას სესახებ,რომელსიც საავადმყოფოში გამოღვიძების შემდეგ იგებს,რომ ამნეზია აქვს და არაფერი ახსოვს.კეთილი ადამიანების დახმარებით კი თავის გზასა და დიდ სიყვარულს პოულობს.

შენს მეზობლად (ნაწილი 2)

მოსაღამოვდა. ხეების ჩრდილები ზარმაცი გოლიათებივით გადაწვნენ ქუჩებზე, ჩამავალი მზის სხივები შენობებს ზურგს უკან დამალულიყვნენ და ამაოდ ცდილობდნენ ბურუსმოფენილი ქუჩის განათებას. ქუჩაში მოფუსფუსე ადამიანებს უცნაური აჩრდილები დაყვებოდნენ და თითქოს მათი

ზღვარზე (თავი3)

ლევანიც კარგა ხანს შორს იჭერდა ჩემგან თავს, მაგრამ მაინც პირველმა დათმო და გადმოდგა ჩემკენ პირველი ნაბიჯი... უკვე დაძინებას ვაპირებდი, ნატომ საძინებლის კარზე რომ მომიკაკუნა: - ლევანი მოვიდა, ნასვამია... ვუთხარი, რომ გეძინა, მაგრამ არ წავიდა, - ან

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (19)

სიმღერა დამთავრდა და მაშინვე წასვლა დავაპირე, რომ ისევ ლენას საოცარმა ღიმილმა შემაჩერა, დალევას არ ვაპირდებდი, მაგრამ იმდენს მიახწიეს რომ მეც საკმაოდ ბევრი დავლიე და ერთადერთი რაც მახსოვს ბოლოს თიკუშას ცეკვა იყო

« Another Love »

ტელეფონი რეკავს ჯანდაბა გაიგეს რომ წამოვედი _რაგინდა კეტრინ _სად ხარ ჩქარა სახლში მოდი _არა გავუთიშე და მისი ნომერი დავბლოკე ორი წუთის შემდეგ დამაფაეული ნომერი რეკავდა მივხვდი რომ კეტრინი იქნებოდა

წვიმაც მოსაბეზრებელია {2}

იმ საღამოზე ბევრს კიდევ ვერაფერს ვერ მოვყვები ჩვეულებრივ ჩაიარა უბრალოდ პლიუს ახალი საბდროთი. ფილმს ვუყურეთ საშინელების მაგივრად კომედიური გამოვიდა იმიტომ რომ ყველაფერზე დებილებივით ვიცინოდით მე და სასაცილოდ მეჩვენება და სანდრო დანარჩენები კი

შენი ჩახუტებით ყველა ტკივილი მავიწყდება!!(თავი 1)

ჰელოუ ყველას.მე მქვია ლიკა, ვარ 14წლის ნუ დეკემბერში 15ის ვხდები. ეს ელემენტარული რომ გცოდნოდათ. მინდა თქვენი აზრი გავიგო ამ ისტორიაზე, რას ფიქრობთ. ბევრი ისტორია მაქვს დაწერილი,რამდენიმე ატვირთულიც მაქვს მაგრამ არ მაქვს დამთავრებული არცერთი. ახლა

არც კონკია, არც პრინცი -7-

''-იცი, თუ ბროწეულს ისე შეჭამ, რომ ტუჩები მისი წვენით არ მოგესვაროს, ესე იგი შეყვარებული ხარ!-შეთქმულივით ჩურჩულებს მატისი და დაჟინებული მზერით ზურგს მიკორტნის. -და თუ მომესვრება?-სუნთქვაშეკრული ვჩურჩულებ და ურცხვად ვიღებ მის სიტყვებს საკუთარ

ერაძე

მარის ქორწილი არასდროს დამავიწყდება, ივლისის ერთი ლამაზი დღე იყო,მარის მუხლებამდე კაბა ცვა თმა აწეული ქონდა ფერიას გავდა,ნამდვილ ფერიას,მე ატმისფერი კაბა მეცვა, მოტკეცილი არ იყო რადგან მუცელი დამეტყობოდა, სიძეს რაც შეეხება 24 წლის,საშუალო

სიბნელის რჩეული (3 თავი)

P.S- ბოდიშს გიხდით, მეორე თავი თექნიკურად ონდავ გაუმართავი იყო , ვინაიდან დადების მომენტში ბევრი შეცდომა გაიპარა და პირობას გაძლევთ შემდეგში ანალოგიური აღარ განმეორდება და არც ისეთი მოკლე აღარ იქნება, როგორც წინა თავი იყო.