ყველა დანაკარგის ფასად ღირხარ (4)

..... ოთახი სრულ სიმშვიდეს მოეცვა.. მიუხედავად ამისა, ლინას მაინც გაეღვიძა.. საათს დახედა და სამი იყო.. სავსე მთვარე გაჭირვებით კვეთდა ფანჯრებს და მკრთალად ეცემოდა მძინარე ლუკას და ელის.. თავს უცნაურად გრძნობდა ლინა.

სიყვარულის ვარსკვლავები

ღამით სიზმარში ვარსკვლავები დავინახე , თითქოს მეჩურჩულებოდნენ, მიღიმიან და მეუბნებიან ,, ჩვენ ვერ განახებთ მას ვინც შენს ცხოვრებას შეცვლის მაგრამ ჩვენ შევცვლით იმ გაურკვევლობას შენში რაზეც დღე და ღამე ფიქრობ და გაწუხებს ასე ძალიან ‘ ‘ უცებ

მესაკუთრე ჭოფლიანი! [11]–[დასასრული]

– როგორც ყოველთვის სიმღერაც ეგოისტური გქონდა არჩეული, ისევ მესაკუთრეობას ამჟღავნებდი.– იგრძნო რომ მიუახლოვდა, მიხედვა არც უცდია, იცოდა ვინც იყო.

ყველაფერს ვერ დაივიწყებ!{თავი4}

კარების მიხურვას აპირებდა,სანდრო ოთახში რომ შემოვარდა და კარები შიგნიდან ჩაკეტა,მარიამი კიდევ მასზე ააკრა და ვნებამორეულმა მის ტუჩებს დააცხრა....ეს ყველაფერი ისე მოულოდნელად მოხდა მარიამმა რეაგირება ვერ მოასწრო ან რა რეაგირება უნდა მოესწრო გონების

ოცნების მამაკაცი ოცნების ქალაქში?! 2

-ლუკა რას აკეთებ! ვქთვი ღიმილით. ნოდარ-კარგად დაფიქრდი ძმა? ნინა-შენ კი არ გგავს? უყურე და ისწავლე. ლუკა-კაროჩე ისედაც იცოდი რომ ადრე თუ გვიან მოხდებოდა ეს

ვარდისფერი ქალბატონი მიუ1

მე ლაპარაკი არ სემიძლია თორემ ბევრს ვიტყოდი... მაგალითად იმას რომ მეც სულიერი არსება ვარ მიუხედავად იმისა რომ კატა ვარ... განსაკუთრებული ჯიში არც მაქვს... ჩვეულებრივი ტაბი ვარ... რახანაც ცხოვრების და სამყაროს მიმართ თავიდანვე ასე ცუდად განვეწყვე

ვამპირის გრძნობები "თავი2"

სახში მისული კოლინსი მაშინვე მის ცოლთან ავიდა,დახედა შემდეგ ბავშვს შეხედა,ჩაძინებული ბავშვი და მეუღლე აღარ გააღვიძა. დაბლა ჩამოსასვლელათ კიბეებისკენ გამოემართა,კიბის მოპირდაპირეთ პატარა ფანჯარა,ოდნავ ღია იყო მან ფანჯრისკენ გაიხედა და დაინახა შავებში

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(4)

-რა და...-სიტყვებს თავს ვერ ვაბამდი ჯერ კიდევ დათოზე ვნერვიულობდი და უფრო მეტად კი სანდროზე ვღელავდი. იმედია გორბაჩოვმა ის მაინც არ იცის სანდროც რომ ცოცხალია. -მია ამოღერღე რა გითხრეს ტელეფონზე ასეთი.-უკვე ბრაზდებოდა ანდრია.

STANDOUT/გამორჩეული (მეორე ნაწილი)

სახლის წინ დავდექი და შევათვალიერე . ოდნავადაც არ იყო შეცვლილი . ეს არ მომეწონა , თუმცა რას ვიზამდი?! შევედი გრძელ თუმცა პატარა ღობეში , სახლს მივუახლოვდი და კარებზე ჩამოკიდებული ზარები ავაჩხარუნე , ბიცოლა საკმაოდ სწრაფად მოვიდა კარებთან და

გამაღიზიანებელი ხარ (4)

-ერთადერთი პაციენტი ხარ, რომელსაც როგორც პაციენტს ისე არვუყურებ. ამსიტყვების თქმა იყოდა ტანში ერთიანად გამცრა, მაშინვე სხვა რაღაცაზე წავედი. უცბათ ადგა და ყავის მომზადებას შეუდგა. -ახლა იმნაირად არგამიგო_სიტყვა გაწელა და გაიცინა_სამკურნალო არაფერი