შეთქმულება 1თავი

დილიდან გადაუღებლად წვიმს. როგორ მძულს ასეთი ამინდი, ხასიათს მიფუჭებს. გვიან შემოდგომას განსაკუთრებულად ვერ ვიტან _ ნოემბრის ბოლო და დეკემბრის დასაწყისი მაცოფებს. იმდენად არეულია ამ დროს ამინდი, შეიძლება დეპრესიაში ჩავარდე. ისეთი წვეთები ცვივა

უცნობ–ნაცნობი სხეულები 4

ცუდად წოლისგან და სიცივისგან ევას შუაღმისას გამოეღვიძა. სახლში ხეტიალი მოუწია თავისი ოთახი,რომ ეპოვა.ბოლოს მიაღწია,წამოწვა და სიზმრების მორევში გადაეშვა.დილით თავის საშინელმა ტკივილმა გამოაღვიძა, დაახლოებით 8–9 საათი იყო.წამოდგა და ქვევით ჩავიდა,ჯერ

"ჭაობი" (6 - მაინც გავიქცევი ! )

-ყველაფერი კარგად იქნება .... დამიჯერე ყველა ბარიერს გადალახავ და ის ტკივილი ახლა რომ დაუმარცხებელი გგონია მალე მიიძინებს,არ გაქრება მაგრამ მინელდება. -მე აღარავინ მყავს... შეიძლება ეს როდისმე დამავიწყდეს ? -იქ სადაც მიყავხარ კარგი ექიმები

ყველაფერს აქვს დასასრული 8 თავი

 ედი ერთი წუთი ნაპირზე გავიდეთ გთხოვ ჩავჩურჩულე ედის ყურში ისიც ელვის სისწრაფით მოტრიალდადა ნაპირზე გავედით  სპენს კარგად ხარ?  კი უბრალოდ კაბა დამიძიმდა და გავიძრობ-გავიცინე  სპენსერ მე კინაღამ გული გამისკდა

უჟმური უფროსის წესები (სრულად)

- კარგით გმადლობთ, კარგად ბრძანდებოდეთ. ძლივს შეკავებული ბრაზით ამბობს და გათიშულ ტელეფონს იქვე დივანზე აგდებს, შემდეგ კი გაზეთში არსებულ კიდევ ერთ ვაკანსიას სამსახურის თაობაზე კალმით ხაზს უსვამს. ერთ თვეზე მეტია ეძებს სამსახურს, თუმცა ყველა

ურთიერთობა გრძნობების გარეშე. (7 თავი)

ალექსი გაშეშდა..ხმას ვერ იღებდა,ან რა უნდა ეთქვა.. ამდენი ხნის მერე რატომ დაბრუნდა ?თვითონაც არ იცის...ეგონა ამ დროის განმავლობაში განო გათხოვდებოდა და ბედნიერი იქნებოდა,მაგრამ სიმართლის გაგების შემდეგ თავს ვერ აპატიებდა განო რომ არ ენახა,თუმცა აქ

Never let me go 2..

-მადლობა დაქალოო,როდის მოასწარი შეკვეთა? (ნინა) -მე არ შემიკვეთავს (მარი) -დედა რა კეთილი დაქალი მყავს, კეთილი საქმე ჩუმად უნდა აკეთოო (ნინა) -ოო რაა დებილობ,მართლა (მარი) -ოკეი (ნინა)

მინდა მიყვარდე 2 თავი

მგონი პირველი შემთხვევა იყო რო კოშმარის მაგივრად ჩემს ოთახში შემოჭრილმა მზის სხივებმა გამაღვიძა.ბედნიერმა ვიცვალე გვერდი და ძილის შებრუნება ვცადე თუმცა დაბლიდან ლილიანას ხმა შემომესმა.აშკარად ვიღაცას ეკამათრბოდა,სწრაფად წამოვხტი ფეხზე,ხელში რაც

გოგონა ვარდისფერი შარფით 2

ასეთი კითხვები დაფრინავდნენ თავში ... გაზაფხულია შარფი მჭირდება... თორემ ზაფხულშიც არ მოვიხსნი : (( ბოლოს დავწყნარდი და მივწერე : - „ შარფი შენ გაქვს ? „ - „კი“ - „დამიბრუნებ ?“

ლუციფერი (2)

(სახლში შესულებმა, ყავა მოიდუღეს და სალაპარაკოდ დასხდნენ, ხან ვისზე დაიწყეს საუბარი, ხან ვისზე თუმცა ბოლოს ისევ ძმებს უბრუნდბოდნენ) - რა ცავიცვააა ? (იკითხა ვიქტორიამ) - სადად ჩავიცვათ, რესტორანში ხომარ მივდივართ?იტყვიან თვალი დაგვადგესო (სიცილი