ურთიერთობა გრძნობების გარეშე. ( 6 თავი )

როგორც იქნა დემეტრე ჩემს წინ დადგა,ძალიან ძალიან ახლოს..მეგონა კოცნას აპირებდა,მაგრამ... -საკუჭნაო დერეფნის ბოლოშია და შეგიძლია საქმეს შეუდგე.. (დემეტრე) თავიდან ვერ მივხვდი რა მითხრა,ან საკუჭნაო რა შუაში იყო,ამიტომ თვითონ წავიდა და სახლის

სექსუალური ფეხბურთელი (11)

უკა ოთახში დავტოვე და ლანასთან გავედი ღამე მის გვერდით მეძნა ,ლანა კი სიზმრებში და ოცნებებში დაცურავდა. დილით ადრე გავიღვიძე ოთახში შევედი მაგამ ლუკა არ დამხვდა, ჩემოდანი ავიღე და ტანსაცმლის ალაგება დავიწყე დღეს თბილიში ვბრუნდებოდით. ჩალაგებას

ღირსების საფასური ( 15 ) დასასრული

_ რატომ ლიკა?_ ნაღვლიანი ხმით კითხა და თითები ნაზად შეუცურა კულულებში. _ არ ვიცი დემეტრე….არ ვიცი….ვერ გაგიმეტე….მერე ...მეც დავრეკე მასთან,როგორ და საიდან გავიგე მისი ნომერი არ ჩამეძიო და ...ცოტა უტაქტოდ და უხეშად გამომივიდა მაგრამ,დავმშვიდდი,თავს

salvation/ხსნა (თავი 9)

-საშინელი მეხსიერება მაქვს.-ვუთხარი და გავუღიმე -მე დაგეხმარები გახსენებაში.-ახლოს მოვიდა, ცერა თითი ჯერ დაბლა ტუჩზე გადამისვა, მერე მაღლა და ცალი ხელი თმაში შემიცურა უფრო ახლოს რომ მივსულიყავი მასთან და ნაზად დამიწყო კოცნა. ვგრძნობდი ნელ-ნელა

განსაწმინდელი – 1

შვიდი წლის წინ რომ მოვმკვდარიყავი, ჩემი სული ამაზე არათუ განაწყენდებოდა, არამედ პირიქით, უეჭველად ეგონებოდა, რომ იღბლიანია. მე თუ მოვკვდებოდი ცხრამეტი წლის ასაკში, ვერც ქალს, და ვერც კაცს მოძებნიდით, ვინც დამიტირებდა. ღმერთმანი, ეს კი არა,

ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ დარჩეს

თუ უცხოს მოუყვები იმას რისი მოყოლის ძალაც მეგობრისთვისაც არ შეგწევს, იქნებ მოგეშვას, მოიშორო ტვირთი ასე რომ გამძიმებს. ერთხელ მიყვარდა, არა ახლაც მიყვარს და მტკივა თითოეული სიტყვა და ჟესტი მისგან. მტკივა ყველა უარი, მტკივა ყველა ნახვა და მტკივა

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (2)

კლასსში შევედით და ზარიც დაირეკა. - ბიჭო ორი გაკვეთილი დავრჩეთ და წავიდეთ. ( ალექსანდრე ) - დღეს ისედაც ოთხი გვაქვს, იყავით რა მომენატრეთ ძალიან. ( ანუკი ) - ბაზარი არააა ანუკი, მაგრამ რაღაც საქმე მაქვს. ( ალექსანდრე ) - რამე

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი(8)

-საფერფლე მხოლოდ რომანებსა და კინოში ტყდება-ხმა ამოიღო ლიზამ -რას გულისხმობ? -მიყვარს ეს ფრაზა. -ვერ მიგიხვდი -ჰო ასეთი იდუმალები ვართ მხატვრები. -ბავშვივით ხარ. -რატომ? -შენს ერთ ცრემლადაც არ ღირს მთელი სამყარო.-უფრო მაგრად მიიხუტა გაბრიელმა

გვირაბის ბოლოს (თავი 1)

ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი, როცა ყველაფერი უფერულდება ის რაც შენტვის მნიშვნელოვანი იყო უბრალოდ ქრება როცა ძალიან გენატრება და გინდა შენს გვერდით იყოს გამხნევებდეს ცხოვრების სტიმულს გაძლევდეს მაგარმ საშნელებაა როცა ის მიდის ამ ქვეყნიდან და

ჭირვეული სტუმარი (17 თავი)

- მოკლედ, პატარა ქალბატონო, ჩამოხვალ თუ არა თბილისში დოკუმენტებსაც დამიბრუნებ! - სიცილით, თვალი ჩაუკრა ოთახში შემოსულმა ჯაბამ ქალიშვილს.