ნოემბრის წვიმა XXIII

ჰემინგუემ პარიზს მოძრავი დღესასწაული უწოდა.. ნამდვილად არ შემცდარა მწერალი, მოძრავ დღესასწაულს მე მსოფლიოს დედაქალაქად მივჩნევ. ჩემი ყველანაირი მცდელობა, კარგად გადმოგცეთ, თუ როგორ ვიცხოვრე პარიზში 4 დღე, წინასწარ ვიცი - უშედეგო იქნება

სანდრო ფილფანის საკუთრება (სრულად)

ბოლოს ისევ მამაკაცის ირონიულმა ჩაცინებამ მოიყვანა გონს და ჭარხალივით აწითლდა, როცა გაიზრა თუ როგორ ხარბად აკვირდებოდა ბიჭის იდეალურ სხეულს. -დიდხანს უნდა მიყურო საყვარელო ეგრე? - მამაკაცის ბოხმა ბარიტონმა დაარღვია სიჩუმე, გოგონას სხეული უტიფრად

განწირული{1}

თვალების გახელას ვცდილობ,მაგრამ ვერ ვახელ,რადგან ქუთუთოებზე ლოდებივით მაწევს რაღაც რაც ხელს მიშლის წყვდიადიდან თავის დაღწევაში.მაგრამ არა,არ დავნებდები ასე იოლად! უკანასკნელად ვიკრებ ძალ-ღონეს და ვცდილობ ქუთუთოებზე არსებული ლოდების გადაგორებას.

ჭირვეული სტუმარი (15 თავი)

მეთხუთმეტე თავი - ერთი კვირა საკმარისი იყო პრობლემის მოსაგვარებლად? - ხმაჩამწყდარმა ვკითხე მამას. - არ ვიცი... ჯაბამ გუშინ დარეკა, როგორც მითხრა დამნაშავეთა ჯგუფი უკვე დააკავეს, შესაბამისად აღარც საფრთხე ემუქრება!. ხვალ ჩამოაკითხავენ და...

TAXI (1)

კლუბიდან ოდნავ ნასვამი გამოვედი.არასდროს მიყვარდა გონების დაკარგვამდე დალევა,სულ ერთხელ დამემართა და იმის შემდეგ იმდენი აღარ დამილევია.მანქანის გასაღების მოსაძებნად ჩანთაში დავიწყე ქექვა,მაგრა გამახსენდა რომ მანქანით არც მოვსულვარ,არადა როგორ

ბედისწერის ძალა(თავი 8)

სანამ მე შინგნით ვიყავი ვცდილობდი სასაცილო მომენტები გამეხსენებინა წარსულიდან.პირველი რაც გამახსენდა იყო თათას დაბადების დღე.ორი თვის წინ რომ იყო და შეიძლება ითქვას რომ არის ერთადერთი ნათელი მოგონება.იმ დღეს გვიან ავედი თათასთან.თავიდან წასვლა

უსაზღვრობა საზღვრებს არ მოიცავს (თავი 1)

-ჩემი "ღვთაება" ხარ -რაა? -რატომ მიწერე ეს ყველაფერი იმ იდიოტს ჰა? -შენ ვინ გეკითხება მომწოსნ და მივწერე -არ გრცხვენია? -რისი უნდა მრცხვენოდეს? -ბიჭს რომ წერ -შენ ვერ ხარ ხო? -შენ გოგო შ*გ ხომ არ გაქვს? -წესიერად ილაპარაკე თუ შეიძლება როცა

თუნდაც შემთხვევით (5)

-დედიკოს მოატყუე! - გაიღიმა და ფეხზე ხელი დამადო. -არ მომიტყუებია რაღაცეები დავუმალე უბრალოდ. არის განსხვავება! -თითქმის ერთი და იგივეა-შიგადაშიგ მომანათებდა ხოლმე თავის ცისფერ თვალებს. -შენ არასდროს ატყუებ ხოლმე დედიკოს?- ეშმაკურად გავუღიმე.

მომგებიანი ბილეთი 5

-ლექსო, მომხსნი ამ თოკებს თუ აქ მოვიწყო ტუალეტი?!-ვეკითები მას. ჩემკენ მოდის და თოკებს დანით ჭრის. -ადექი!-მკლავზე ხელს მკიდებს და გარეთ გავყავარ. მეორე ოთახში მირზა ზის და დანით, ტოტს თლის. -უკან მიიხედე!-ვეუბნები გარეთ გასულს. -კიდევ რა

"ჭაობი" ( 5- ვიღაც საიდუმლოს მალავს )

შუაღამე იყო ნოე,რომ ნათელას შეძახილმა გამოაღვიძა.ქალი მის მკლავს ეჯიკავებოდა და თან დაუსრულებლად ჩურჩულებდა რაღაცას.თვალები მოიფშვნიტა და ნამძინარევი ხმით მოთხოვა წესიერად ამიხსენიო,მერე კი როცა გაიგო გოგოს ჭრილობა გაეხსნა და სისხლი ისევ სდიდო ფეხზე