დაქირავებული შეყვარებული და ორმაგი თამაში სრულიად

ქეთა ხიდაშელი შორიდან ადევნებდა თვალს ბიჭებს და ფიქრობდა რომელი იყო მათ შორის გამორჩეული,რომელიც შეიძლება ყოფილიყო ის "ერთადერთი" რომელსაც თავის ოჯახს გააცნობდა,კიდევ ერთხელ გახედა მათ,თუმცა უკან უკმაყოფილო გამობრუნდა,არცერთის გარეგნობა არ მოუვიდა

შენს თვალებში ვხედავ სამყაროს [2]

-მამა დღეს მოვდივარ და ამ წამლების გარდა კიდევ რამე გინდა?-არა მეტი არაფერი შენ ჩამოდი შვილო -კარგი - ყოფილმა სნაიპერმა ახლა კი მოქმედმა ბიზნესმენმა მობილური გათიშა და ტაქსში ჩაჯდა.დიდი ხანია საქართველოში არ ვყოფილვარ ჯერ სნაიპერი ვიყავი

შურისძიების კანონი 8

-ხო, რომ ეჭვიანობ, ეს იმას არ ნიშნავს რომ გაინტერესებდეს!-ღიმილით მეუბნება ის. -და რაიცი რომ ვეჭვიანობ?-ვეკითხები მე. -ვიცი!-დაბეჯითებით მეუბნება ლევანი. ერთხან ორივე გავჩუმდით და სიჩუმე მე დავარღვიე: -ვისია?-ვკითხე დაბალი ტონალობით.

ემილის დღიურები (თავი 2)

ვინაიდან ჯერემი ნასვამი იყო ტაქსით წავედით მის მიერ მითითებულ მისამართზე, ფანჯრიდან კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ღამის ნიუ-იორკს რომელიც უზომოდ ლამაზი იყო, დროის მიუხედავად ხალხი ქუჩაში ფუტკრებივით ირეოდა, ყველას სადღაც ეჩქარებოდა

Ты мой Космос(თავი2)

-გისმენთ!მკაცრი ხმით ვუპასუხე და თვალები ძლივს გავახილე-ადე გოგო ადე მსუქანო წამო სავარჯიშოდ რა არავინ მომყვება მარტო ხო არ წავალ დამლაპარაკებელი ხო უნდა მყავდეს.არ გამიტეხო რა-აუ თორდინავა გიორგი თუ არ უნდათ შენს მშობლებს

უკარება!{თავი2}

მამისაკენ შეტრიალდა და..-მამა ეს ხუმრობა?-მარიამ იცი აგიხსნი.. მარიამს ხელი მოკიდა და იქვე მდებარე კაბინეტში გაიყვანა.-მარიამ ეს რომ არ გამეკეთებინა კომპანიას დავკარგავდი.-და შენი ერთადერთი ქალიშვილი გაყიდე?-არა მასე ნუ ამბობ.

ნოემბრის წვიმა XIII

ნინა შეუძლოდ გრძნობდა თავს და ყოველდღე ექიმებთან დარბოდა, მე კი, სახლიდან გარეთ არ გავდიოდი. ყველაზე მეტად კი გულს ის მწყვეტდა, რომ ნიკოც, რატომღაც არ გამოხატავდა სახლში მოსვლის სურვილს.

ჩემი ცხოვრების გზა (vol.3)

-უკვე კარგად შენ,რომ დაგინახე,მთელი ეს დღეები შენზე და შენს თვალებზე ვფიქრობდი.წამოდი,წამოდი ერთ ადგილას მინდა წაგიყვანო,ხელი მომკიდა და მანქანაში ჩამსვა.მივედით ერთ ლამაზ,პატარა ტყეში,სადაც ისეთივე პატარა და ლამაზი ქოხი იდგა.შიგნით შევედით,ბუხარი

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (3)

ბოლო წუთამდე,მანამდე სანამ მის ცივ სხეულს შევეხებოდი მჯეროდა,რომ ეს ყველაფერი ფარსი იყო.ყოველწამს ველოდი როდის გაიცინებდნენ და გავიგებდი,რომ ეს მხოლოდ ბოროტი ხუმრობა იყო და მეტი არაფერი.მაგრამ(აი ისევ ეს მაგრამ!როგორ მძულს ეს სიტყვა!)

ხშირად დამესიზმრე

ახლა ჩემს წინ დგახარ და თვალებში გიყურებ. გიყურებ და უკვე მერამდენედ ვრწმუნდები, რომ ძალიან მიყვარხარ. მიღიმი... კითხულობ ჩემს ფიქრებს. სახეზე კმაყოფილება დაგთამაშებს და ჩემკენ დგამ ნაბიჯს, მიახლოვდები, გინდა, რომ სახეზე ჩამომისვა ხელი, ფრთხილად