შენ ჩემი სასწაული ხარ! 14

მთელ ღამეს მამაკაცს უყურებდა ანკა უყურებდა და არც იცოდა რას გრძნობდა როგორ უყვარდა მისი მამაკაცური სახე მთელი ღამე თვალი ვერ მოაშორა და გრძნობდა როგორ უღვივდებოდა სიყვარული მის მიმართ მხოლოდ განთენიისას ჩაეძინა მაგრამ ახლა მამაკაცი ვერ აშორებდა

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეორე]

*კოღოს ნაკბენი* კოკა ჟორჟოლიანი ჩვეულებრივი ტიპი იყო. ვერც კი შეამჩნევდით ერთი შეხედვით, რომ საპრეზიდენტო ადგილს უმზადებდნენ. მიუხედავად იმისა, რომ მუდამ ოთხციფრიანგადახდილი კოსტუმები ემოსა, მაინც ეტყობოდა, რომ სახლში დიასახლისი არ ჰყავდა. აღარ.

შენთან მინდა (1)

ანასტასია ყიფიანი, 23 წლის, პროფესია ჟურნალისტიკა.. მოკლედ ჩამოვაყალიბე ჩემი ვინაობა და სავარძელში უფრო კომფორტულად მოვთავსდი... ჩანთა მუხლებზე დავიდე და თითები რიტმულად ავათამაშე.. დიდი ნაცრისფერი თვალებით გადავხედე ჩემწინ მჯდომარე

შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №7

ამ დროს ვიღაც შემოვიდა... ვიღაც ბიჭი. ქერა და მწვანეთვალება. ხულიგანის გამომეტყველებით... ისეთი სიმპატიური იყო, მაგრამ ვეღარ მოვითმინე და დავუყვირე: -რა გინდაა ჰააა?! ვინ ხაარ?! გაგვიშვიი რაა!! (მე) -მეორე გაიყვანეთ! (დაიყვირა იმ ბიჭმა) სხვა ბიჭები

სამუდამოდ ჩემი! ! ! (თავი 1)

მოიცა რაო? ეს როგორ? გაკვირვებული ვაცეცებდი თვალებს აქეთ-იქით, კითხვის დასმას ვაპირებდი როცა ზარი დაირეკა და ორ წუთში კლასიც დაცარიელდა. მხოლოდ მე ვიდექი ოთახში. ჩემს ნაწერს დავხედე. ჩემს? ძალიან გავს ჩემს კალიგრაფიას თუმცა ჩემი არ არის. მეორე

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-არ არის ასე.-აბა როგორაა?მამაკაცმა არფერი უპასუხა.მოულოდნელად მის ბაგეებს დაეწაფა.ჰანანს წინააღმდეგობა არ გაუწევიამას შემდეგ რაც ჰანანმა ასე დაიჩემა ასადთან და ნურასთან ერთად წასვლა,ისინიც დათანხმდნენ და რამოდენიმე დღეში ბარგი შეკრეს.თუმცა არც

ჩემი 13 ელფერი

ეს არის ჩვეულებრივი ბიჭის ისტორია, რომელსაც მშობლები მდიდარ დეიდასთან გააგზავნიან, რომ მიიღოს უკეთესი განათლება და ჰქონდეს კარგი მომავალი. დეიდა ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი, გავლენიანი ქალბატონია მთელს ქალაქში. ხოლო ჩვენი მთავარი გმირი, სტეფანი ერთი

თაღლითი და მატყუარა 3

-შეენ? აქ რა გინდა მატყუარა?-იოცებს ის უცნობი, რომელსაც თაღლითს ვუწოდებ და მუდამ ასე დარჩება! -შენ თვითონ რა გინდა თაღლითო? თუ კდიევ რამეს ჩადიხარ და ხელი არ შეგიშალო?!-იერიშზე გადავდივარ. -ჩემი სახელი დადაა და ეგეთი ფორმით მომართვით ნუ

წარმავალი სიყვარული თავი V

ნუთუ მართლა დაიჯერეთ? მე? ასე სწრაფად? არა! ჯერ კიდევ ბევრი დრო მაქვს. -აბა, რაო მიგაგდეს? (დავითი) -აახვიე, გადაგიხდი ამისთვის (მე) ასეთი პასუხისთვის მივიღე კიდევაც. -ინანებ, გეფიცები (მე)

ლურჯი მთვარე 8 თავი

უაზროდ, ანგარიშმიუცემლად დააცოცებდა ტუჩებს ყელსა და ლავიწზე, თითებით თმებზე მექაჩებოდა, მტკიოდა, უსაშველოდ მაგრამ უფრო სულიერად. - არა, არა… - კი, ირაკლი კი. - შევაგულიანე უკვე ატირებულმა. - როგორ შეგიძლია... როგორ შეგიძლია... - ბუტბუტებდა