უსიყვარულოდ [2]

ავშვებმა რესტორანში წამიყვანეს და იქ ავღნიშნეთ ჩემი დაბადების დღე. ძალიან გავერთეთ, ბევრი ვიცეკვეთ,ვიცინეთ, ვიმღერეთ, სურთები და ვიდეოები გადავიღეთ. ბოლოს კი ყველა ძალიან დავიღალეთ. ყველა ჩუმად ვიყავით და ვუყურებდით სხვები როოგორ ერთობოდნენ, უცბად

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 16)

-მძულხარ ალექს,მძლხარ,მთელი ცხოვრება ასე იქნება ეს,ადრე თუ ოდნავ მაინც განვიცდიდი შენდამი რაიმე გრძნობას დღეს ის მხოლოდ სიძულვილმა შეცვალა,გრძნობა რომლის მნიშნელობა დღემდე არ ვიცოდი შენ განმაცდევიე! მეზიზღები და გეფიცები გაგანადგურებ,გადაგთელავ შენს

-უჩემოდ შენ?-კარგი რა!!! (თავი 1)

ბარგი ამოლაგებული არ ჰქონდა, ამიტომაც მთელი საათი ეძებდა საჭირო ნივთებს ჩემოდანში. ბოლოს არჩევანი მოკლე შორტებზე, კედებზე და ტოპზე შეაჩერა. სიცხის გამო გრძელი შავი თმები მაღლა აიწია და სარკეში ჩაიზედა. ყველაზე მეტად თავისი ნაცრისფერი თვალები

ბრძოლა მაღალ ქუსლებზე –1–

კაფე ''მირაბელა'' გაგიგონიათ? მის ''დამაარსებელზე'' მაინც მოჰკრავდით ყურს ერთ–ორ სიტყვას! რაც არ უნდა იყოს, არ დაიჯეროთ! თქვენი თვალით წაკითხული მაინც სულ სხვაა! ხო, მისი მეუღლის ამბავიც გაინტერესებთ ალბათ... არც ამას მალავს ის ისტორიაში, რომელიც

დემეტრე დადეშქელიანის საკუთრება(1)

გამარჯობა მე ვარ თიკო ყიფშიძე 17წლის ვცხოვრობ ქალაქ ქუთაისში მშობლებთან და ძმასთან ერთად ვარ გამხდარი საშუალოზე ოდნავ მაღალი მუქი შინდისფერი თმით და თაფლისფერი თვალებით...დილი როგორც ყოველთვის ჩვეულებრივად დაიწყო -ადექი დაგაგვიანდება სკოლაში(დედა)

ზოგჯერ ბაბნიკიც იცვლება

გამარჯობათ,ჩემი სახელია მარი და ვარ 17 წლის მაღალი გამხდარი მწვანე თვალებით და ღია ყავისფერი თმებით, მდიდარი არც თუ ისე დიდი ოჯახიდან.ჩემი მშობლები მაშინ დაშორდნენ როდესაც სულ რაღაც 8 წლის ვიყავი ,არ ვიცი რატომ მაგრამ მან მიგვატოვა მე და ჩემი 2 წლით

დაეწყობიან დღეები და გადიან გაღმა (მეორე თავი)

-თაკო, არ მაინტერესებს შენი აზრი ნიკუშას ყოველთვის მხიარული მოსწონდი და ვერ იტანდა შენს მოღოშულ სახეს, ხოდა ეხლა ადგები ჩაიცვამ ყველაზე სექსუალურ კაბას და წავაკთ კლუბში, მეუბნება კოტე -კოტე, ვიცი,მაგრამ რთულია გესმის? -მესმის, ნუ გავიწყდება, რომ მეც

ვამპირი 7

-შეგიძლია! შენ ძლიერი ხარ!იმაზე ძლიერი ვიდრე გგონია! ფეხისწვერებზე დავდექი და ეხლა მე დავეწაფე მის ტუჩებს როგორი დაუჯერებელიც არუნდა იყოს ის თავს იმორჩილებდა,წელზე ხელი მომკიდა თავისკენ მიმიზიდა,მე კი ხელები კისერზე შემოვხვიე.თვალები გავახილი და

მოუხერხებელი გამომძიებელი 11

-ახლა არა, სხვადროს იყოს!-ვპასუხობ და გარეთ გავდივარ. აზრები ერთმანეთში მერევა. გონება სხვას მკარნახობს, გული სხვას. თითქოს ერთ შეთანხმებაზე მიდიან, მაგრამ შემდეგ ისევ აურზაური ხდება. უაზროდ მივდივარ და ისევ იმ კაფეში შევდივარ, როგორც ყოველთვის.

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით (ვამპირული საგა...დაბრუნება) (2)

_რაზე ფიქრობ რობ?_მომესმა ცინიკური ხმა ზურგს უკან.....ეს ხმა...არა მელანდება უბრალოდ მე ამაზე ვფიქრობდი...არა არა..ეს შეუძლებელია,ჯექსონი?არა ის ვერ იქნება..და ნელა მივტრიალდი უკან....მართალი აღმოვჩნდი ის არ იყო მომელანდა,მაგრამ გული დამწყდა