მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 11)

არ შემაწყვეტინოთ, რაღაცის მოყოლა მინდა. (ყველა გაჩუმდა, გიოც კი.) გიო ძმურად შენ გააგრძელე დაკვრა, მოკლედ აქ ვინც ხართ, ყველა ძალიან ძვირფასები ხართ ჩემთვის, მაგრამ თქვენს შორის იცით რომ ანის გამოვარჩევ ყველაფრით, ის ჩემი მეგობარი და მეორე

ორში ერთი 13

-ყველაფერი კარგადაა, მე შენთან ვარ - წელზე ძლიერ მხვევდა მკლავებს და სითბოთი მავსებდა. უეცრად გულის აჩქარება ვიგრძენი...... რატომ? თავს კითხვა დავუისვი. -შენ ყველაფერი იცი ლუკ, ახლა საფრთხეში ხარ ჩემს გამო - უფრო ძლიერ მივეკარი და ცხვირი მის კისერში

მინდა მიყვარდეს თავი 37

სანდრო მირანდას პასუხს ელოდებოდ მაგრამ გოგომ არ მისწერა,მიხვდა რომ ძალიან დამცირებული და განადგურებული იყო მჟავია მისი საქიელის გამო.ასე უხეშად არ უნდა მოქცეოდა,ჯერ უნდა დაფიქრებულიყო და შემდეგ უნდა ემოქმედა.მაგრამ არა მისი გონება სიბრაზემ დააბრმავა

ნარკომანია (7)

თითქმის ყოველი დღე კარგად იწყებოდა საავადმყოფოში. მართალია ლევანი უკვე მონატრებისგან ცუდად ხდებოდა მაინც არაფერს იმჩნევდა. ყველა ენატრებოდა. გარეთ გასვლა უნდოდა , ტასოსთან ერთად სეირნობა. ძალიან ბევრ რამეს იხსნებდა. ყველა დღე ახსოვდ არაც ერთად

მოულოდნელი...(მეორე თავი)

ხმას ვერ ვიღებდი ისე მიხაროდა,მივყვებოდი უკან ჩქარი ნაბიჯებით. მომენტებში მაჩერებდნენ,მღეროდნენ გიტარის თანხლებით,შემდეგ ისევ წამოდი და ლამაზი გულების აშვების ცერემონია.ვერც ვლაპარაკობდი ბედნიერებისგან.

გამოიდარებს

წვიმიანი ამინდი იყო, ცას შავი ღრუბელი ეფარა და კოკისპირულად წვიმდა, დღის 4 ის ნახევარი იყო და თითქოს უკვე დაღამებულიყო, იანვრის 13 იყო, ცრუმორწმუნე არასოდეს ვყოფილვარ, ვცდილობ არ დავკარგო რწმენა არც ღვთის და არც საკუთარი თავის და მჯეროდეს რომ ყოველ

ლურჯი მთვარე 1 თავი

ბურანში ვცხოვრობდი სამი წელი,მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი,მისი ცხოვრებით ვცხოვრობდი,კუდში დავყვებოდი.სკოლა და ირაკლი წარმოადგენდა ჩემი ინტერესის სფეროს,სკოლაშიც არ ვივლიდი,მაგრამ ვიცოდი ამის გარეშე უნივერსიტეტში სწავლას ვერ გავაგრძელებდი,მე კი მინდიოდა

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (15)

-არ უნდა გამერიე ამ საქმეში. თავიდანვე უარი უნდა მეთქვა ამ ქორწინებაზე... უნდა მომეძებნა სხვა გზა ბიზნესების გადასარჩენად... შეიძლებოდა მეფიქრა და არ დავთანხმებულიყავი მამაჩვენების ამ უაზრო შეთანხმებაას... მაპატიე მარიამ, გთოვ მაპატიე, ეესე არ უნდა

უდანაშაულო სიყვარული (თავი 1)

ნატა ადგილიდან არ იძვრის, სულ მილიმეტრები აშორებთ ერთმანეთთან, სახეს ფრთხილად ხრის დანიელი მოსამსახურის ტუჩებისკენ, გემრიელად მოიმზრიებიან ატმისფერი ამობურცული ტუჩები, რას არ მისცემს ,რომ ჩაუკოცნოს ეს სინაზით გაჟღენთილი ბაგეები, მაგრამ არა, ჯერ ხომ

ვიდრე ღიაა დარაბები...

''ქრიზანთემებიც ჯაბას ეზოდან უცინოდნენ მზეს, ღია დარაბებიდან კი ჯაბა გადასცქეროდა ამაყად მათ. მისი ოთახის ფანჯრები მუდამ ღია იყო! დღისით თუ ღამით... ზამთარში თუ ზაფხულში... თავდაპირველად მამა ეჩხუბებოდა მას ამის გამო, მაგრამ ბოლოს ნება მისცა მთვარის