მერამდენედ მეჯახები? ( დასასრული)

-კარგი, ტანსაცმელებს გაგიმზადებ.. - ოთახში შევიდაა, დამიანეც უკან გაჰყვა.. -მოიცა, შენთვის დაღლა არ შეიძლება, დაჯექი მე ჩავალაგებ.. - გაუღმა და სამგზავრო ჩანთა გადმოიღო.. ტანსაცმელებს აწყობდა თან ანამარიას უსმენდა.. დამიანემ ჩაალაგა ბარგი და ცოლს

ნაზი ღამე 3

მალე მივიდნენ კლუბთან.ბესომ კარი ფრთხილად გამოღო და ხელი შეაშველა გადმოსვლისას კიტის.რა ჯენტლიმენია გაიცინეს ბიჭებმა.საკმაოდ მშვიდი გარემო სუფევდა, წყნარი მუსიკა კიდევ უფრო ალამზებდა იქაურობას.ბესო თვალ ვერ აშორებდა კიტის,ასეთი ლამზი არსება ჯერ არ

ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს 2

ეს ისტორია ორ ადამიანზეა და მათ ცხოვრებაში მომხდარ კარგ და ცუდ ამბებზე...მგონი არ არის ცუდი წასაკითხი...და თუ ცოტაოდენ დროს დაუთმობთ,წაიკითხავთ და თქვენს აზრს დააფიქსირებთ (კარგსა თუ ცუდს. დიდი სიამოვნებით მივიღებ ჯანსაღ კრიტიკას და ასევე გამახარებს

ჩემი მცველი (თავი 3 )

მესამე თავი.. პატარა თავებისთვის ბოდიშიი .. თქვენი აზრი მაინტერესებს ..... დილით გავემზადე და კიბეზე ჩავდიოდი როდესაც ,,მომღიმარის’’ კარი გაიღო და მივხვდი რომ ის ბიჭიც ქვევით მოდიოდა, ამიტომ თითქმის სირბილით ჩავედი კიბეებძე და მანქანაში ჩავჯექი.

უბრალოდ სიყვარული (დასასრული)

-გვიანობამდე გარეთ არ იყო პატარავ იცოდე გაკონტროლებ -კარგი ძაან გვიანობამდე არ ვიქნები ერთმანეთს ყოველ დღე ვხვდებოდით ათას რამეზე ვლაპარაკობდით მერე მითხრა რომ ჯარში გამოიძახეს და აგვისტოს ბოლოს უნდა წასულიყო მეც მაგ დროისთვის ვბრუნდებოდი

უთხარი დედაშენს რომ.. შენ ახლა ჩემი ხარ (4)

სახლში სიცილით გადავედით.. სიცილით მუცელი გვტკიოდა - დაგვხოცავენ და ნაგავში გადაგვყრიან - ხმა დაიწვრილა თორნიკემ და ისევ სიცილი აგვივარდა.. - ბავშვები არიან და მეტს რას ელით - სიცილს არ წყვეტდა ნიკა.. - თან აქეთ გაგვებუტნენ - ჩაერია დათოიე - წამო

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეექვსე)

- ბოდიში , პირსახოცი მინდოდა - თავიდა ბოლომდე აათვალიერა ჩემი სექსუალური პენუარი რომელიც ანასტასიამ მაყიდინა წამოსვლამდე,ანთებული თვალებით მიყურებდა. უცბად მომწყვიტათვალები დაკარადიდან პირსახოცი გამოიღო,მეგონა გადიოდა თუმცა კარებიდან მობრუნდა

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XX)

-გაეთრიე!-უღრიალა წონასწორობა დაკარგულმა გოგონამ -რა?-გაუკვირდა მამაკაცს -წადი-მეთქი!-გაუმეორა კვლავ -ხუმრობ არა?-გაოგნებული იყო დემეტრე გოგონას ხასიათის რადიკალური ცვლილებით და ეგონა რომ აღარ უყვარდა ელენას -არ ვხუმრობ,ადექი და წადი!-კვლავ

ოცნება თუ მირაჟი (13)

დილით ადრე გამოეღვიძა ნინოს დემეტრე მოამზადა დაცვას გააყოლა ბაღში და დაიწრო ფიქრი სწყენდა ის ფაქტი რომ დღეს მისი დაბადების დღე იყო და მხოლოდ მშობლებს ახსოვდა სხვას არავის გიორგისაც კი დაავიწყდა დატოვა გარეთგასვლა გადაწყვიტა ფიქრებისგან თავი რომ

თვალებს ბინდი ეფარება (2)

გადავიფიქრე... წითელი იყოს. წითელი ძალიან გრძელი კაბა, უკან ღრმად ამოღებული, წინ ოდნავ ამოჭრილი , ბარძაყიდან კოჭებამდე ჩახსნილი , თუმცა მხოლოდ სიარულისას ეტყობოდა ხოლმე , ჩემი საპრობლემო მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლები , მარგალიტის ყელსაბამი, მსუბუქი