მგონი შემიყვარდი?! (8)

თვალები გავახილე და ოთახს თვალი მოვავლე, მივხვდი, რომ საავადმყოფოში ვიყავი. კედელზეე ჩამოკიდებული საათისკენ გავიხედე, რომელლიცც 2საათს უჩვენებდა. საწოლის მარჯვნივ კი დავინახე, სანდროს თავი ქონდა ჩამოდებული და ეძინა.

როცა სიყვარული აკრძალულია (2)

მონასმენით გაოცებული იყო ნიცა,ვერ იჯერებდა რომ მსგავსი სიცრუის თანამონაწილე გახდა,თავისდაუნებურად.ყველანაირი შთამბეჭდილება დაეკარგა მამამთილზე,აქამდე თუ სასიამოვნო,სანდო პიროვნებად მიაჩნდა,ახლა მის თვალში მხოლოდ მატყუარას

დრო ვერ კურნავს იარებს (4)

უკანა გზაზე ორივე ჩუმად იჯდა მანქანაში. მაიკოს პატარა სტიკერი ეჭირა ხელში რომელზეც მასპინძელმა ‘’ალექსანდრე მოსიძე’’ წაუწერა. თუმცა ამის გარეშეც არ დაავიწყდებოდა არასდროს მისი სახელი და გვარი. ხანდახან თვალი გაეპარებოდა მისკენ და აშტერდებოდა,

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (7)

ნელა მივუახლოვდი ბექას და ისევ ათასი თავლი ვიგრძენი, ამიტომაც კოცნის ინიციატივა მე ავიღე და ამჯერად მე გამოვთიშე დედამიწას... ნელა მოვშორდი მის ტუჩებს და ყურში ვუჩურჩულე.. -ვგიჟდები ჩემი კოცნისას რო იბნევი, ამიტომაც სამით ორი

უცნაური სიყვარული 2

-ოხ სანდრო რა დიდი პატივია,ადრე ორი ან სამი თვე არ ჩნდებოდი ახლა კი დღეს უკვე მეორედ მოხვედი. -კარგი მაშინ წავალ. -შემოდი ნუ მაიმუნობ. -ვაჩე სადაა??? -ჯერ არ მოსულა, მოვა მალე. -ისე მე შენთან მოვედი... -მივხვდი ისევ რუსო....

ოცნება თუ მირაჟი (1)

პროვინციულ ქალაქში დაიბადა ნინო არველაძე ნინო ზედმეტად ამბიციური გახლდათ ნინოს დედა მარინა ექიმი გახლდათ მათი ოჯახი საკმაოდ შეძლებული იყო ნინოს მამას დავითს საკუთარი ბიზნესი ჰქონა ნნოს არაპერი აკლდა მაგრამ ის მაინც უკმაყოპილო იყო და ცხოვრებისგან

ეშმაკი და ანგელოზი მეცხრე თავი

ვახშამი 10 წუთში მოვამზადე და სუფრაც მალევე გავაწყე, ცოტახანში კი ერთად მივუსხედით სუფრას. -უგემრიელესია.დემეტრემ სიამოვნებისგან თვალები მინაბა და სიტვა დამარცვლით წარმოთქვა რასაც ჩემი გამაყრუებელი სიცილი მოყვა. -მართლა ოქროს ხელები გქონია. დანიელმა

ერთი ნახვით შეყვარება

ტანზე შავ კაბას დაუდევრად აფრიალებდა და სახეში ეშხეფებოდა ფეხების არომატი. ოდნავ მოთენთილი მიმჯდარიყო საბეჭდ დაზგას და დაღლილი მზერით ისრუტავდა ოთახში გაბნეულ სიცარიელეს.

ბრის-მიაუ

- ვის შეხედავ ჩემზე უკეთესს - გამეკრიჭა ისიც და გვერდით მომიჯდა “ვერც ვერავის” - გავიფიქრე გულში და კარგად შევათვალიერე, ყოვლად მოუთვინიერებელი ქოჩორი ისევ ყალყზე ედგა და წაბლისფერ თვალებში ჭინკები უხტოდა. - სურათი გადამიღე, უფრო დიდხანს გაძლებს.

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

მექანიკურად დავმორჩილდი, «ფიშკა» ისე დავდე წითელზე, არც კი დამიხედავს მაგიდისთვის. ნუთუ თედომ მოასწრო ნიკას გაფრთხილება და მანაც შეამოწმა,