ბედნიერება გაზიარებით (49)

ოთახში პირველი თორნიკე შევიდა. გული გამალებით უცემდა. ნანახმა ერთიანად გააშეშა. ვერც წინ გადადგა ნაბიჯი და ვერც უკან. იდგა და ცრემლმორეული თვალებით შეჰყურებდა ცოლ-შვილს. იმ წამს ყველაზე, ყველაზე ბედნიერი ადამიანი იყო დედამიწაზე...

შერლოკ ჰოლმსი:სიყვარულის პატიმარი5

ალბათ ყველას გაგიგონიათ შერლოკ ჰოლმსი?ამ გენიალურ ადამიანს ყველა ბარიერის გადალახვა შეუძლია,მაგრამ რამოხდება მაშინ თუ შერლოკის ცხოვრებაში გამოჩნდება რაღაც რაც მას არ სწამს და არცუნდა სწამდეს.რამოხდება თუ ის ვერ შეძლებს სიყვარულის კედლის

მხსნელი (თავი 1)

-კარგი ვიცი რომ არაა ადვილი მაგრამ გთხოვ მენდე ახლა აქედან წაგიყვან მენდობი?მხოლოდ თავი დავუქნიე მან პიჯაკი გაიხადა ჩამაცვა და ხელში ამიყვანა ისე გავიარეთ კოლიდორი და განათებული დარბაზი სადაც შიშველი გოგოები ცეკვავდნენ რომ ჩვენთვის

შენ ჩემი გახდები (თავი 5)

თვალებზე თითქოს რაღაც სველი დიდი ტომრები მეკიდა,ქუთუთოოებს ვერ ვახელდი,იმასაც ვერ ვხვდებოდი გათენდა თუ არა....ღმერთო ჩემო როგორ მტკიოდა თავი. -დაგწყევლოს ღმერთმა!...ძლივს ამოვთქვი,თავსაც ვერ ვწევდი,ღმერთო ჩემო თითქოს...უუუფ,გაჩერდი

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 5)

აბსოლიტურად ყველა დავთანხმდით ამ შემოთავაზებას. მერე სახლებში დაგვანაწილეს. ისე ციოდა აქ კბილს კბილზე ვცემდი. წყალი გადავივლე და მიასთან შევძვერი საწოლში. ვერც კი მივხვდი როგორ ჩამეძინა.

დააფასე დრო(2)

ეხლა ისევ ის გზა გამოვიარე უკან და ვხვდები,რომ ავღანეთში წასვლაზე მეტად თბილისში დაბრუნების უფრო მეშინია.უკვე ტრაპზე(კიბეებზე) ჩამოვდიოდი და ღრმად ვისუნთქავდი მონატრებულ ჰაერს. ზურგჩანთა მხარზე მოვიკიდე და აეროპორტიდან

ყველაფერი ჩხუბით დაიწყო♡ 5

მთელი ღამე სასთუმალთან ეჯდა გოგონას ბერდია დაა ხანდახან მის სახეს არაამქვეყნიური ღიმილი გაანათებდა ხოლმე.რაექნა თავს ვერ იკავებდა როცა ხედავდა როგორ სასაცილოდ აცმაცუნებდა ნია ძილში ტუჩებს.ღმერთო როგორ ვერ იტანდა მის ტკივილიან თვალებს სძულდა როდესაც

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (დასასრული)

მისი ტუჩები თაფლივით ტკბილი, მარწყვივით გემრიელი და შოკოლადივით არომატული აღმოჩნდა. ფრთხილად დავაცილეთ ტუჩები და თვალების ციმციმით შევხედეთ ერთმანეთს. ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და მისკენ მიმიზიდა . თვალები და აწითლებული ლოყები დამიკოცნა, შემდეგ

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (19 თავი დასასრული)

სიამოვნებით ვიქნებოდი ასე ჩახუტებული, რომ არა ექიმების სავალდებულო შემოვლები. ცოტა ხანში კარებზე ფრთხილი კაკუნის ხმა გავიგონეთ და მაშინვე მოვშორდი. თუმცა შორს არ წასულა. იქვე ჩამოჯდა ლოგინთან. - მობრძანდით. - სუსტი ხმით გავძახე, როცა კაკუნი

გაყიდული სხეული “3“

-რას?-დაინტერესდა დამიანეს საუბრით,-მე გაურკვეველს არაფერს ვტოვებ,ჯობია მითხრა. -გზა,რომელსაც შენ ადგახარ,მხოლოდ ერთი ადამაინისკენ მიდის,ანუ შენ რამდენიც არ უნდა ეცადო,გზა შენი გულის გავლით ჩემ გულამდე მოდის.