ისევ შემიყვარე (12)

ისე ძალიან გტკივა,რომ უკვე სუნთქვაც კი გიჭირს,ხანდახან გავიწყდება კიდეც,ბნელ ოთახში საათობით ვიჯექი ხოლმე და ტირილით გულს რომ ვიჯერებდი,ერთ წერტილს უაზროდ ვაშტერდებოდი,ვერავინ წარმოიდგენს ისეთი ტკივილი იყო,გონება,რომ მხოლოდ მის სახელს იმეორებდა,როცა

გაცნობის საიტი -3-

გიო:-I need your lips.love you sweet-შეტყობინება წავიკითხე და მხრები ავიჩეჩე,გულში გულიანად გადავიხარხარე.რას ნიშნავდა ეს? უბრალოდ ჟეშტია-მეთქვი-გავიფიქრე და პასუხისთვის მოვემზადე. დეა:-u have so sweet lips-უნამუსო ვარ! ერთს ვფიქრობ და მეორეს

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი ( თავი 4)

მე გამოვფხიზლდი და მათკენ სირბილით წავედი როცა ლიზა თინ დამიხვდა, ფეხი გამომიშვირა და მეც გამოვედე მის ფეხს და ძირს დავენარცხე, ტავში ძალიან დიდი ტკივილი ვიგრძენი შემდეგ კი გავითიშე. არაფერი მახსოვს. თვალებს ვახელ. ირგვლივ ყველაფერი თეთრია. არა...

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 4

-გამიშვი!-ძლივს ლუღლუღით ვამბობ და თავის აწევას ვცდილობ,მინდა ჩემი ცხვირის ნესტოები მის მკერდს მოსცილდეს,რომ ის საშინლად სასიამოვნო სურნელი აღარ ვიგრძნო მის სხეულს,რომ აქვს.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე? (თავი 5)

-განგა- -გააჩერე... ღმერთო... გააჩერე... გააჩერე...-ვკიოდი გაუჩერებლად, შოკში ჩავვარდი. მანქანა გაჩერდა თუ არა სასწრაფოდ გადავედი და უკვე საკმაოდ დაშორებულ, მიწაზე გართხმული სხეულისკენ გავვარდი. დაახლოებით ხუთი ნაბიჯის მოშორებით გავჩერდი და პირზე

უცნობი ბაიკერი (2)

-მოკეტე ძუკნა, თორე რაც მოხდება შენს თავს დააბრალე. შეენაირი ლამაზი გოგოები უარს არასდროს მეუბნებიან პირიქით ლოგინში თავის ნებით მიგორდებიან და შემდეგი შენ იქნები. გადმოიხარა ჩემკენ და ჩემს კოცნას ცდილობდა. იმის გაფიქრებაზე თუ რას აპირებდა ეს

შემთხვევითობა არ არსებობს (4)

-ასე აღარ იხუმრო. -უთხრა სერიოზულად.-მაგრამ რადგანაც გუშინ კარგი გოგო იყავი გაპატიებ და ნებას დაგრთავ მაკოცო.-უთხრა და თვალებდახუჭულმა გამოწია წინ ტუჩები, რითაც ანიშნა მაკოცეო. მარიამს ღიმილი შეეპარა სახეზე და ეშმაკური იდეა მოუვიდა თავში.

ჩემი გქვია და ასე იქნება მუდამ ! (1)

ბავშვობიდან მაწუხებდა კითხვა - რა არის ცხოვრება? თუმცა ამაზე მუდამ ჰქონდა ჩემს ტვინს ერთი პასუხი მუდამ- ცხოვრება ნაგავია ! ჰოო ცხოვრება ნაგავია ზუსტაად ! ცხოვრება კი არარის ნაგავი ხალხია ნაგავი და ამ ყველაფრის ფონზე ჩანს ცხოვრება ნაგავი.

ისევ შემიყვარე (11)

უნივესრიტეტიდან რომ გამოვედი,ისეთი სახემქონდა სალომეს გული გაუსკდა,ჩემი ნათესავი აბარებდა და მითხრა მეორე კორპუსსში ვარ და ამომაკითხეო,ხმაამოუღებლად წამოვედი,აკო ბავშვებთან იდგა,ისეთი სახე ქონდა ჯობდა სიტყვაც აღარ მეთქვა.მთელი გზა ვტიროდი სანამ

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (5)

სულ რაღაც ორი საათი და წასვლის დროც დადგებოდა, ის უაზრო ფიქრები ლუკასთან დარჩებოდა, რამდენიმიე დღე მისგან შორს ამის გაფიქრებაზე რაღაც უცნაურს ვგრძნობდი. ამ ფიქრებში გართულმა ვერცკი შევაჩნიე, რომ ჩემი ძმა სახლში იყო.