პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)

-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტს

მრავალძალში ჯვარდაწერილნი [5 დასასრული]

სიმხურვალეს გაშმაგებული სუნთქვაც ერთვოდა და ხვდებოდა ლიზა, რომ იყო ძალიან, ძალიან ბედნიერი. –რამდენი ხანია,რაც საიდუმლოდ მალავ? – მუცელზე შემოეხვა ცხელი ხელები და ცხელმა, ყელსი შეფრქვეულმა სუნთქვამ, უამრავი ჟრუანტელი წაიყო მთელს სხეულში. –ორი

ფიქტიური (თავი 9)

-რავი შენთვის უნდა დამერეკა და კესოსთან გავსულიყავით. -კესოსთან კი არა ჩემთან გამოდით რა -კარგი,ანას ნომერი მომწერე. სახლში გაბრუებული მივედი.რაღაც მჭირდა აშკარად.

ბოლო გაღიმება (სრულიად)

მზიანი დღე იყო, ამიტომაც ბაღის მასწავლებლებმა გადაწყვიტეს ბავშვები ეზოში სასეინოდ გაეყვანათ. დანარჩენ ბავშვევში ერთი ლამაზი და საყვარელი გოგონა გამოირჩეოდა, რომელისთვისაც რიჟა თმები ორ ნაწნავად ჩაეწნათ, ჭორფლები ისე ლამაზად დაჰყროდა სახეზე რომ ამ

იყავი აზარტული! 6

-ვინ გნებავთ?-არ ჩერდებოდა უცნობი. -მე... ერეკლე...-ავლუღლუღდი როგორც იქნა. ვნანობდი... ძალიან ვნანობდი ორი წუთის წინ მიღებულ გადაწყვეტილებას. -ერეკლე სააბაზანოში, რა გადავცე? -უთხარით რომ...-არ ვიცოდი რას ვამბობდი-რომ ბაია აღარ არის...

მომავლის იმედი (5)

სახლში ვბრუნდები და დასაწსახლში ვბრუნდები და დასაწოლად ვემზადები... დილით როგორც ყოველთვის ადრე გამეღვიძა და მომზადება დავიწყე სააგენტოში წასასვლელად... კორპუსიდან გამოვედი და გზას მივუყვები სააგენტოსკენ, კითხვა კითხვით

გვეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა(9)

ლიზიმ ნერვიულობა დაიწყო, ნატავ სად წავიდაო, მაგრამ მამის სიტყვებმა დაამშვიდა. ზურა იგვიანებდა ამიტომ ბოლოს ლევანმა გადაწყვიტა ზურას ნათქვამი შეესრულებინა. ადგა და დიდი ყუთი გადასცა ლიზის. რომელზეც ეწერა:ჩემს უსაყვარლეს პიროვნებას. ლიზის

გზა რომელიც შენამდე მოდის (2)

-რაო დე? რატომ გააბრაზე მამიკო? -შემოდი ინა თან ვილაპარაკოთ.-მითხრა კახამ. შევყევი.საბოლოო ჯამში მაინც ისე გადავწყვიტეტ ნატა ჩვენ გაგვეზარდა. გაგვიჭირდებოდა. მე ვსწავლობდი, კახა მუშაობდა, მაგრამ რამე გამოვიდოდა. -მოკლედ, ეგრე რა.. ახლა წავიყვან

ლამაზი სატყუარა(მეორე თავი)

დილით ადრიანად ვდგები და თავს ვიწესრიგებ.გუშინდელი ამბები მაფორიაქებს,პირველი დღეა რაც სახლიდან წამოვედი და უკვე მეშინია არ ჩავფლავდე და უკან დაბრუნება არ მომიწიოს.უეცრად მიაც მახსენებს თავს.კარს ვუღებ.გუშინდელთან შედარებით ლამაზი სატყუარა(მეორე

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი V)

მოგონებებიყველა შესანიშნავად გამოიყურებოდა. ლაშა ნერვიულად იდგა შესასვლელთან და ჰალსტუხის გასწორებას ცდილობდა თუმცა არაფერი გამოსდიოდა. მარიმი ღიმილით მიუახლოვდა