შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები.

გამარჯობათ, მე ვარ ანამარია კვარაცხელია 18 წლის მეთორმეტე კლასის მოსწავლე. მყავს ძმა - დემეტრე კვარაცხელია 20 წლის, მშობლები ორი წლის წინ ავტოკატასტროფაში დაიღუპნენ ამიტომ დიდი სახლის ცარიელ ოთახებს მხოლოდ მე და ჩემი ძმა

ისევ შემიყვარე (5)

გადავწყვიტეთ გვეყურებინა.ფილმი რომ დამთავრდა ტელეფონზე შეტყობინება გამომიგზავნა " შენამდე აბსტრაქციაში ვიყავი,ახლა უსასრულობაში ვარ" წინადადება ფილმიდან. გამეღიმა,პასუხად მივწერე გიჟი ხართქო და შენი ბრალიაო. მერე დავიძინეთ. ბედნიერი ვიყავი.

ცხოვრება გრძელდება 3

ცხოვრება სირთულეებით და განსაცდელებითაა სავსე,ვიღებთ უამრავ დარტყმას ვუძლებთ ტკივილებს და მერე გვიკვირს საიდან გვაქვს ამდენი ძალა რომ ამდენს ვუძლებთ? ზოგჯერ ბედნიერება გვტოვებს და უბედურების პირისპირ მარტონი ვრჩებით

შოკოლადისფერი მეორე ნაწილი თავი 1

-მაიძულებ,რომ სულ აქ მყავდე? -სად?-მოულოდნელად გამიშვა ხელი და მეც თავისუფლება,რომ ვიგრძენი სწრაფად დავცილდი,მაგრამ უპასუხო კითხვამ არ მომასვენა.-სად?-კართან ვიყავი,რომ მივუბრუნდი და ვკითხე.

ნათელი წერტილი (2 თავი)

რამდენიმე დღე შორიდან ვაკვირდებოდი ჩემს სტუმარს, როგორც მომსახურე პერსონალი მეუბნებოდა, მათ დიდად არ აწუხებდა, არც პრეტენზიები ქონდა. საკმაოდ გვიან გამოდიოდა ნომრიდან და მერეც დროს ძირითადად ბასეინთან ატარებდა.

შეშლილის ღიმილი #1

-მისის კოლინზ!!!-მკაცრად გაიჟღერა დირექტორის ხმამ დერეფანში...-სასწრაფოდ გამომყევით!-ისევ მკაცრად მიმართა შავგვრემან გოგოს და ზურგი აქცია... თუმცა გოგო ერთი სანტიმეტრითაც არ განძრეულა, კედელს მიშტერებოდა და როგორც ყოველთვის ... შეშლილის ღიმილი

ისევ შემიყვარე (4)

მეტად აღარც მოუწერია,ნიკა ისევ აგრძელებდა ტვინის ბურღვას და მუქარას,ხან გამოჩნდებოდა ხან კიდევ ქრებოდა,როგორც სჩვევია ისე. ალეკოს ხასიათი მაშინებდა,რომ დათვრებოდა თავზე კონტროლს კარგავდა.საშინელი ხასიათი ჰქონდა,

ტრამალის აჩრდილი -3-

ვხედავდი როგორ ესაუბრებოდა ნიკა ზაზას.გაცხარებული ჩემი მამინაცვალი ხელებს უმისამართოდ შლიდა და ბოლთას სცემდა.ამ სცენამ უარესად ამანერვიულა აკანკალებული მოვშორდი ფანჯარას და დემატრეს ოთახში ავირბინე.

კალიცო (სრულიად)

მოგონებები რომელიც ადამიანისთვის ყველაზე ძვირფასია... ყოველ შემთხვევაში ჩემთვის ასეა, იმდენი კარგი მოგონება მაკავშირებს ჩემს მეგობრებთან ერთად, ხანდახან არ ვიცი რომელი გავიხსენო ხოლმე. მე ანასტასია არაბული ვარ.

სამუდამოდ ჩემში დარჩები(7თავი)

-ვის ვუყურებ და ინას, რამე პრობლემაა ჩემი ძმა? თუ ეჭვიანობ? -ეე ბიჭო შენ რამდენს ტლიკინებ, ხო ხედავ არ სიამოვნებს რომ უყურებ და უნდა მოტვინო და დაანებო თავი. გაიგე? -აუ შენ ვინ გეკითხებ ამე ვის შევხედავ და როდის? თუ შენ უნდა ჩაგაბარო ანგარიში? რომ